مغضوب احمدی نژاد محبوب روحانی

سرویس سیاسی خرداد/ عبدالرضا کنی: در کشور ما دو انگاره همیشه و همواره و در همه سطوح استیلا و استقرار داشته است؛ دو گزاره مبهم اما مورد اعتنا ؛ " توهم توطئه؛ شایعه" دو بال همیشگی محافل و مجالس صمیمی و دوستانه تا گعده های سیاسی بوده و گویا حد یقفی برای آن نمی توان متصور بود. که البته منظور نظر ما در این مقال "شایعه پردازی" است. این نکته این روزها در محافل و مجالس سیاسی  و رسانه های جمعی اعم از سایبری و نوشتاری بسیار رواج یافته و همه گیر شده است که نمونه های آنرا می توان درگمانه زنی پیرامون اعضای کابینه تا چندی پیش و معاونین و مدیران میانی در همین روزها بخوبی مشاهده کرد. حال گویا ترک عادت موجب کسالت برخی شده و پیرامون هر موضعی شایعه سازی می کنند و بدیهی است که در این میانه چهره های کلیدی و مورد توجه افکار عمومی در اولویت نیز قرار گرفته و بازار شایعات پیرامون آنان داغ است. یکی از این افراد دیپلماتی است که درطول چند سال اخیر حواشی بسیاری برای وی رقم خورده و از آنجا که نامش با پرونده هسته ای و حسن روحانی قرابتی ویژه دارد؛ حواشی و شایعات نیز پیرامون وی دو چندان است؛ چند روزیست که برخی از سایت ها پیرامون آمدن وی خبر پشت خبر می زنند و آمدن وی را مسجل می دانند نکته ای که خود او منکر هرگونه صحت و سقم خبر شده و آن را بی مورد عنوان می کند اما از آنجا که با توجه به جمیع جهات این آمدن حال نه در موعد فعلی بلکن در برهه ای قریب محتمل به نظر  می رسد، بد ندیدیم که مروری بر حواشی دیپلماتی بزنیم که فراز و فرود چند ساله در پرونده وی در برهه هایی نقل محافل و مجالس سیاسی و رسانه ای بود و اکنون باز با این شایعات در کانون توجه قرار گرفته است.

از آمریکا تا آمریکا

شیخ دیپلمات بر مسند امور قرارگرفته و اکنون شاید زمانه باز آمدن یکی از نزدیک ترین دیپلمات های همیشه همراه او به تهران فرا رسیده باشد. نامش امیر حسین است و زادگاهش کاشان؛ سابقه سفرش به ایالات متحده به پیش از انقلاب باز می گردد، زمانی که دو سال مانده به انقلاب برای ادامه تحصیل در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا به ساکرامنتو رفت و اکنون نیز در دانشگاه پرینستون نیوجرسی مشغول به کار است اما در این سی و پنج سال از این سفر تا آن سفر حسین موسویان فراز و نشیب بسیار دیده است. او که دارای دکترای روابط بین الملل از دانشگاه کنت در بریتانیاست از همان اوان انقلاب نشان داد که به حوزه دیپلماسی علاقمند است. او پس از آنکه مدتی را در روزنامه تهران تایمز گذراند به حوزه میدانی دیپلماسی نیز ورود کرده و در همان اواخر دهه 60 به وزارت خارجه رفت؛ تخصص و توانایی هایش زمینه ساز ارتقای سریع وی را فراهم آورد و تا مقام ریاست اداره غرب اروپای این وزارتخانه به پیش رفت. نکته ای که چندی بعد پای وی را به آلمان گشود و موسویان را اولین سفیر ایران در آلمان متحد کرد اما او پس از ماجرای میکونوس از آلمان به ایران بازگشت و موعد آن رسید که همکاری وی و حسن روحانی را آغازگر راهی تازه برای موسویان باشد. وی که از چهره های نزدیک به آیت الله هاشمی به حساب می آمد و در ضمن آن خاستگاه سیاسی نزدیک به اصلاح طلبان داشت در دولت اصلاحات در کنار یار همیشه همراه هاشمی قرار گرفت و در سمت مسئول کمیته سیاست خارجی شورای عالی امنیت ملی از اجزای اصلی تیم مذاکره کننده هسته ای بود. پس از روی کارآمدن دولت احمدی نژاد و با کنار گذاشتن حسن روحانی او نیز این منصب را ترک کرد اما دغدغه اش نسبت به این موضوع باعث شد که مجدانه این پرونده را دنبال کرده و گاه انتقاداتی را مطرح سازد. انتقاداتی که فرجام خوشایندی برای وی نداشت، او در اردیبهشت سال 1386 با آنکه توسط حسن روحانی به عنوان معاون مرکز تحقیقات استراتژیک منصوب شده بود به اتهام ارتباط با بیگانگان و جاسوسی بازداشت گردید. بازداشتی که البته بیشتر از 8 روز به درازا نینجامید و وی با قرار وثیقه دویست میلیونی از زندان آزاد شد.

اختلاف نظر در خصوص پرونده موسویان

پس از بازداشت موسویان و آزادی وی پرونده وی مورد بررسی دستگاه قضایی قرار گرفت؛ رسانه های نزدیک به دولت وقت اتهام وی را جاسوسی عنوان کردند اما سخنگوی وقت قوه قضائیه یعنی علیرضا جمشیدی در آذرماه همان سال اعلام داشت: موسویان در مورد جاسوسی و نگهداری اسناد محرمانه بی گناه شناخته شده است. وی همچنین اعلام کرد در کیفرخواستی که علیه حسین موسویان تنظیم شده او تنها به تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی متهم گردیده و مجازات تعلیق از خدمات دولتی برای وی درخواست شده‌است اما با اعتراض محمود احمدی نژاد و وزارت اطلاعات در آن برهه سعید مرتضوی این حکم را نقض کرد و جنجال های مختلفی پیرامون این موضوع شکل گرفت و احمدی نژاد به سبک و سیاق خود از رو کردن اسناد مستند سخن گفت که البته هیچ گاه انجام نپذیرفت. بالاخره در فروردین ماه سال 87 دادگاه انقلاب او را بدلیل «اخلال در امنیت ملی» مجرم شناخت و براساس ماده ۵۰۷ قانون مجازات اسلامی، به 2 سال حبس تعلیقی و 5 سال محرومیت از مشاغل دولتی محکوم کرد. جالب آنکه وزیر اطلاعات وقت نیز از اصرار بر اتهام جاسوسی عقب نشینی کرد و اعلام داشت که حکم دادگاه در این خصوص فصل الخطاب است اما با همه این اوصاف وقتی وزیر خارجه وقت در سال 89 یعنی علی اکبر صالحی با صراحت عنوان داشت در تیم هسته ای ایران جاسوسی وجود نداشته است وزارت اطلاعات بیانیه ای صادر کرده و با استناد به حکم دادگاه اعلام داشت که جرم وی جاسوسی بوده است اما به رغم این تاکیدات او بدون هیچ منعی برای کار پژوهشی به دانشگاه پرینستون رفت و این نشان می دهد که او منع قانونی نداشته و در خصوص جاسوسی تبرئه شده بود مضاف بر آنکه چندی پیش نیز دادگاهی در کشورمان خانم فاطمه رجبی را که به حسین موسویان اتهام جاسوسی زده بود محکوم به افترا و نشر اکاذیب کرد و این نشان می دهد که وی در مورد اتهام جاسوسی بیگناه شناخته شده بود.

دیپلماتی که مورد اعتماد است

با توجه به جمیع جهات موسویان تنها به 5 سال محرومیت از خدمات دولتی با قید پست دیپلماتیک محکوم شده بود و این مدت نیز سپری شده و اکنون وی منع قانونی برای حضور در این مناصب ندارد و این نکته ای است که بی گمان حسن روحانی یار دیرین وی به همین راحتی ها از آن نخواهد گذشت. همانگونه که احمدی نژاد همیشه منتقد از وی نیز از کنار نام او براحتی گذر نکرد و به گفته کتاب خاطرات موسویان پیش از این کشاکش ها به وی پیشنهاد پذیرش وزارت امور خارجه را داده بوده که البته وی نپذیرفته است، جالب آنکه یکی از نزدیکان موسویان در گفتگو با سایت انتخاب نیز گفته که پس از محکومیت وی آیت الله هاشمی مایل بود که موسویان در مجمع پستی را بپذیرد و حسن روحانی نیز او را به سمت مشاورت خود برگزیده بود اما موسویان تصمیم داشت که تا پایان دوران محرومیت خود کاری را نپذیرد و برای کار پژوهشی و تدریس و تحقیق به آمریکا رفت. حال با آمدن روحانی و پایان آن دوران همه محدودیت ها نیز مرتفع شده و شایعه بازگشت موسویان دررسانه ها پیچیده است. تا آنجا که شماری از خبرگزاری ها و سایت های خبری عنوان داشته اند که تا اول شهریور وی به تهران بازخواهد گشت و البته رسانه های اصولگرا تاکید کرده اند که یکسال از دوران محکومیت وی باقی مانده و او نمی تواند بخشی از تیم هسته ای تازه ایران باشد. نکته ای که با واکنش نزدیکان وی روبرو شده و آنان اعلام داشته اند او تنها به محکومیت از خدمت در پست های دیپلماتیک محکوم شده بود و پنج سال محکومیت وی نیز در اردیبهشت ماه امسال پایان پذیرفته است و البته تاکید کرده اند که زمان بازگشت وی مشخص نیست. خود موسویان نیز قویا این شایعات را رد کرده و عنوان داشته که نه فعلا قصد بازگشت دارد و نه آنکگه می خواهد پست دولتی بپذیرد اما هر چه هست موسویان دیپلمات کارکشته و مورد اعتماد رئیس جمهور است و به نظر میرسد با پایان دوران احمدی نژاد و پیگیری سیاست های تعاملی او بتواند در عرصه دیپلماتیک با توجه به آشنایی اش با فن و فنون مذاکره نقشی تاثیر گذار داشته باشد.