ابراهیمی رضایی در هفتمین کنگره دانش اعتیاد در سالن همایشهای رازی گفت: باید پرسید مداخلات درمانی بر درمان اعتیاد تأثیرمعنادار دارد یا خیر و بر اساس این پاسخ روش درمانی مناسب را باید انتخاب کرد.
وی ادامه داد: مسئولان بهداشت و درمان بر این توافق دارند که برای اختلالاتی از جمله سوء مصرف مواد، درمانهایی وجود دارد که مشکلگشا هستند اما اکثر این درمانها از دهه 80 میلادی محقق شدهاند.
وی گفت: از روشهای درمان سوء مصرف مواد فقط ۳ دهه میگذرد اما از مداخلات رواندرمانی بیش از یک قرن میگذرد با این وجود مشکلات بسیاری بر سر راه این روشها وجود دارد به طوری که بیمهها ترجیح میدهند فقط خدمات مبتنی بر شواهد و مقرون به صرفه را پوشش دهند.
رضایی گفت: معتادان ناهمگون هستند و این تفاوت در رفتارهایشان مشاهده میشود. با این وجود از مداخلات رواندرمانی در درمان سوء مصرف مواد غفلت شده است.
* خانواده معتادان کنترلهای شدید دارند
همچنین در این همایش مهرداد افتخار، روانشناس بالینی در مورد جایگاه روانکاوی در درمان سوء مصرف مواد مخدر گفت: افرادی که به مواد مخدر رو میآورند اغلب برای مقابله با استرسهای زندگی است و بسیاری از آنها پس از به هم خوردن یک رابطه احساسی به مواد مخدر روی میآورند.
وی ادامه داد: زمانی که فردی دچار احساسات شدید میشود به جای اینکه احساسات را در درون خود حل و فصل کنند به انجام کاری غیرعادی روی میآورند که مصرف مواد مخدر هم نمونهای از آن است.
افتخار گفت: این افراد به جای فکر کردن روی مشکل و تحمل غم سریعاً میخواهند از موقعیت خارج شوند و برای حس رها شدن دچار لغزش شده و حتی افرادی که به درمان ری آوردهاند مصرف مجدد را آغاز میکنند.
وی گفت: این افراد با مواد مخدر رفته رفته ارتباط برقرار میکنند و رابطه برقرار کردن با انسانها را ناکامکننده میدانند و به آنها بی اعتماد میشوند.
به گزارش فارس، این روانشناس بالینی افزود: خانواده این افراد اغلب کنترلگر شدید هستند و مشاهده شده پدر در خانواده حضور فعال ندارد.
افتخار گفت: مصرفکنندگان مواد مخدر باید احساسشان را به زبان بیاورند و با وجود اینکه درمان فردی سخت است اما بهتر است از روانکاوی بهره بگیریم.