دکتر فتحالله مصیبی در گفتوگو با ایسنا، دربارهی تاثیر فعالیتهای ورزشی بر مشکلات روانی خاطر نشان کرد: ورزش میتواند بسیاری از بیماریهای روانی را مخصوصا اگر در آغاز راه باشد و به مراحل حاد خود نرسیده باشد را کاهش دهد و در درمان آنها موثر باشد.
این روانشناس ورزشی ادامه داد: به واسطهی اهمیت ورزش در شور و نشاط افراد چند سالی است که روانشناسان و روانپزشکان جلسات خود با بیمارانشان را که مخصوصا دچار افسردگی و استرس هستند را در فضاهای ورزشی برگزار میکنند، زیرا ورزش میتواند در تعدیل ناخوشیهای روانی مانند افسردگی و اضطراب تا هنگامیکه بیماری تشدید نشده باشد، موثر واقع شود.
وی یادآور شد: بهطور مثال انسانهای قدیمیتر بدون اینکه از نتایج پژوهشهای امروزی مطلع باشند هنگام عصبانیت اقدام به قدم زدن یا نفس کشیدنهایع میق میکردند که امروزه نیز ثابت شده است انجام این موارد تاثیر زیادی در کاهش عصبانیت ایفا میکند.
مصیبی با بیان اینکه ورزش دارای اثرات روانی کوتاهمدت و درازمدت است، تصریح کرد: در هنگام عصبانیت و اضطراب فعالیت بدنی سبب میشود هورمونهای آذرنالین و کورتیزول که در هنگام عصبانیت در بدن انسان ترشح میشوند و موجب خشم بیشتر میشوند، به مقدار بسیار زیادی دفع شوند و از این طریق فرد احساس آرامش بیشتر میکند.
این متخصص روانشناسی دربارهی اثرات درازمدت ورزش بر مشکلات روانی نیز گفت: هنگامیکه افراد مدتی را به ورزش کردن سپری میکنند، دارای تناسب اندام بهتری شده و به موازات آن نظر فرد نسبت به خودش تغییر کرده و موجب افزایش اعتماد به نفس و خودباوری وی میشود.
همچنین ورزش کردن بهطور منظم افزایش نظم در امور زندگی خواهد شد.
وی ورزشکردن را موجب تخلیه روانی افراد دانست و ادامه داد: انجام ورزشهای ملائم و با شدت کم مانند شنا، دوچرخهسواری، دویدن آرام و ... که طولانی و با شدت زیاد نباشد، مناسب همه گروههای سنتی است و باعث افزایش آرامش و کاهش استرس و اضطراب در افراد میشود. همچنین انجام ورزشهای هوازی به مدت نیم ساعت و با شدت متوسط باعث شادابی انسان میشود.
مصیبی افزود: برخی ورزشها مانند یوگا و ایروبیک نیز ماهیت آرامسازی دارند و انجام آنها به افرادی که دچار تنشهای روانی هستند توصیه میشود. از آنجا که در هنگام استرس وعصبانیت انسان دچار اسپاسم و انقباض عضلانی میشود انجام ورزشهایی مانند شنا باعث آرامشدن عضلات میشود و به موازات آرامش بدن، ذهن نیز به آرامش میرسد.