همه آن چه که درباره بمباران اتمی هیروشیما لازم است بدانید

به گزارش ایسنا بسیاری از ساکنان هیروشیما امیدوار بودند دیدار اوباما علاقه جهانی در خلع سلاح هسته‌ای را دوباره احیا کند - موضوعی که اوباما در سال 2009 در پراگ به طور مبسوطی به آن پرداخت. از زمانی که بمب افکن آمریکایی B-29 بمب اتمی معروف به پسر کوچک (little Boy) را در 6 اوت 1945 در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم به روی این شهر انداخت، 70 سال می گذرد. بمب اتمی دیگری در 9 اوت همان سال بر روی شهر ناکازاکی انداخته شد.

روزنامه لس‌آنجلس تایمز نگاهی به بمباران هیروشیما و اثرات آن انداخته است:

چند نفر از این بمباران کشته شدند و چه تعدادی نیز در معرض تشعشعات قرار گرفتند؟

حدود 350 هزار غیرنظامی و کادر نظامی در زمان بمباران در هیروشیما زندگی می‌کردند. در یک آن هزاران نفر کشته شدند. باور می‌رود تا دسامبر 1945 حدود 140هزار نفر در هیروشیما در نتیجه تشعشعات شدید و دیگر عواقب فوری این انفجار مانند آتش‌سوزی جان باختند. بیش از 6 هزار تن از کشته شدگان نوجوانان دبیرستانی بودند که صبح روز دوشنبه از سوی دولت ژاپن به این شهر منتقل شده بودند. مقامات می‌ترسیدند و فکر می‌کردند هیروشیما قرار است با سلاح‌های متعارف بمباران شود- درست مانند دیگر شهرهای ژاپن که در ماه‌های گذشته بمباران می‌شدند.

هم‌چنین در میان جان باختگان دوازده اسیر جنگی آمریکایی که در هیروشیما نگه‌داری می‌شدن بودند و 20 هزار تن از اهالی کره جنوبی که به عنوان نیروی کار اجباری به این شهر اعزام شده بودند نیز در میان کشته شدگان بودند.

ایالات متحده چه نوع بمبی را به روی هیروشیما انداخت و کجا این بمب فرود آمد؟

بمب "پسر کوچک" یک بمب اورانیومی بود که با حدود 110 پوند مواد شکافت‌پذیر انباشته شده بود. همان گونه که معلوم شد، کمتر از 2 پوند از این مواد در واقع در معرض شکافت قرار گرفت. این بمب هرگز با زمین برخورد نکرد و در ارتفاع 2 هزار فوتی بالای این شهر منفجر شد.

ارتفاع برای ایجاد بیش‌ترین خسارت مطلوب است. (عجیب آن که آنتن یاگی‌ "Yagi" که از سوی یک مخترع ژاپنی ابداع و ثبت شده بود برای رسیدن به نقطه انفجار در میان هوا استفاده شد.)

پسر کوچک در بالای یک بیمارستان در حدود هزار فوتی از پل آیویی نقطه هدف منفجر شد. قدرت این انفجار برابر 16 هزار تن از مواد منفجره متعارف بود.

وسعت انفجار چقدر بود؟

بیش از 90 درصد ساختمان‌های هیروشیما نابود یا غیرقابل بازسازی شدند. پرتوهای گرمایی شدید ناشی از توده آتشین تا دو مایلی نقطه انفجار کشیده شد. تقریبا همه افرادی که در یک چهارم مایلی نقطه انفجار بودند هلاک شدند. فقط تعداد کمی از ساختمان‌های تبونی و سنگی سرپا باقی ماندند.

دمای این انفجار در ارتفاعات این انفجار به 3600 درجه فارنهایت رسید. در روی زمین، خطوط راه آهن آتش گرفتند. بطری‌های شیشه‌ای ذوب شدند و سفال‌های سقف به نقطه جوش رسیدند.

16 مایل آن‌سوتر پنجره‌ها شکستند. پس از انفجار اولیه فشار هوا در کانون این انفجار به سرعت سقوط کرد که باعث شکل‌گیری باد معکوس قوی شد. حدود نیم ساعت پس از این انفجار باران رادیواکتیو سیاه شروع به بارش کرد. بازماندگان تشنه از این باران آلوده نوشیدند.

آتش‌سوزی‌ها تا سه روز پس از انفجار ادامه داشت. یکی از معدود ساختمان‌هایی که در نزدیکی کانون انفجار باقی مانده بود ساختمان بانک ژاپن بود که در 1200 فوتی نقطه انفجار قرار داشت. این ساختمان چند روز پس انفجار بازگشایی شد.

آیا هنوز تشعشعات در هیروشیما باقی مانده‌اند؟

تشعشعات منتشره در لحظه انفجار بمب، تشعشعات ابتدایی نامیده می‌شود و مقداری که پس از انفجار در سطح زمین باقی می‌ماند به عنوان تشعشعات رسوبی شناخته می‌شود. با این که تشعشعات ابتدایی در هیروشیما شدید بود اما تشعشعات رسوبی به سرعت از بین رفتند و یک هفته پس از انفجار دانشمندان اعلام کردند مقدار باقی مانده یک میلیونیوم سطح اصلی بود. امروزه هیچ تشعشع رسوبی ناشی از اصابت بمب در هیروشیما وجود ندارد.

تا چه اندازه تشعشعات به بدن آسیب می‌رسانند؟

تشعشعات به سلول‌های بدن وارد می‌شوند و به کروموزوم‌های آن‌ها آسیب می‌رسانند و موجب اثرات سلامتی جدی می‌شوند. این اثرات همان لحظه آشکار نمی‌شوند و پس از چند روز یا چند هفته یا حتی یک سال بعد نمود پیدا می‌کنند. در دو هفته اول پس از انفجار بسیاری از بازماندگان با مشکل حالت تهوع، خستگی، تب،‌ اسهال و نیز خون در استفراغ و ادرار روبه‌رو شدند.

بین اواخر ماه اوت و اکتبر 1945 بسیاری از قربانیان که در ابتدا به نظر سالم می‌آمدند شروع به بروز علائمی از جمله ریزش مو، خونریزی لثه، خال‌های بنفش بر روی پوست، تبخال و خونریزی روده‌یی کردند.

اختلالات دیگر شامل برآمدگی زخم، آب مروارید، سرطان خون و دیگر انواع سرطان‌ها بعدها نمایان شد.

چه تعدادی از بازماندگان امروز زنده هستند؟

طبق سرشماری رسمی 2015 از سوی دولت ژاپن حدود 187 هزار نفر به عنوان بازماندگانی که در سال گذشته زنده بودند، طبقه‌بندی شدند.