تداوم بحران در ارمنستان؛ تهدیدی برای روسیه، غرب و همسایگان

سرویس بین الملل خرداد: چند ساعتی از اعلام خبر شکست کودتا در ترکیه و انتشار تصاویر نظامیان تسلیم شده در استانبول در هفته های گذشته نگذشته بود که گزارش شد تحرکات نظامیان در ارمنستان آغاز شده است. برخی رسانه ها تا جایی پیش رفتند که از وقوع کودتا در ارمنستان سخن گفتند شایعه ای که بلافاصله از سوی دولت ارمنستان تکذیب شد. پایتخت ارمنستان در ادامه تحولات پیاپی امنیتی دو هفته گذشته که پس از اشغال ساختمان پلیس منطقه اربونی آغاز شد، با حضور معترضان پرشمار در خیابانها نا آرام شد. این تظاهرات به نشانه حمایت از مردان مسلح برگزار می شود نزدیک مرکز پلیس اشغال شده برگزار می شود که از دو هفته پیش به پناهگاه تحت محاصره گروگانگیران با چهار گروگان تبدیل شده و با وجود مذاکرات گسترده هنوز حاضر به تسلیم خود نشده اند.

به گزارش خرداد، گروگانگیران از دولت ارمنستان خواسته بودند، ژرایر سفیلیان رهبر جنبش ضد دولتی نووایا آرمنیا را از زندان آزاد کند که گفته می شود در نبردهای منطقه مورد مناقشه قره باغ بین این کشور و جمهوری آذربایجان جنگیده است.

وی براساس رای یک دادگاه به جرم نگهداری غیر قانونی اسلحه و مهمات به تحمل زندان محکوم شده است.

مردان مسلح که شمار آنان پیش از این بین 25 تا 30 نفر اعلام شده، 10 روز قبل پس از آزاد کردن گروگان های قبلی، چهار عضو یک گروه پزشکی را که برای درمان مجروحان به داخل ساختمان رفته بودند، گروگان گرفتند. مردان مسلح اعلام کرده اند تا زمان استعفای سرژ سرکیسیان رییس جمهوری، اعضای دولت ارمنستان و همچنین تشکیل دولت جدید بدون حضور مقام های کنونی به مقاومت ادامه خواهند داد و از مردم نیز خواسته اند، تظاهرات گسترده اعتراض آمیز برپا کنند. 

اما ایا باید از کنار بحران اخیر در ارمنستان به سادگی گذشت؟ موقعیت ارمنستان در منطقه نشان می دهد که روسیه  غرب و کشورهای همسایه از جمله ایران باید به دقت تحولات در درون ارمنستان را رصد کنند. نشریه "راشا دایرکت" در این باره با انتشار گزارشی اشاره می کند ناارامی های اخیر در ارمنستان باید برای روسیه و گرجستان که خواستار راه حلی مسالمت آمیز به منظور حل مناقشه ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر ناحیه قره باغ هستند منبع نگرانی باشد. این موضوع از آن رو مهم تر می نماید که  به تازگی جنگی چهار روزه میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان در ماه آوریل صورت گرفت". 

این نشریه معتقد است که ناارامی در ارمنستان به ضرر روسیه خواهد بود چرا که ممکن است در دیگر جمهوری های استقلال یافته شوروی سابق از جمله در گرجستان که اقلیت آذری و ارمنی دارد نیز بحران هایی روی دهد. این موضوع هم چنین می تواند آینده سازمان امنیت و همکاری اروپا و گروه مینسک که در سال 1992 میلادی به عنوان نهادی برای تقویت راه حل صلح امیز مناقشه قره باغ تشکیل شد را در معرض خطر قرار دهد. 

این نشریه اشاره می کند که در سال 2007 میلادی سه رییس مشترک گروه مینسک یعنی روسیه، فرانسه  و امریکا نقشه راهی را برای دستیابی به راه حلی برای حل  فصل بحران قره باغ ارائه دادند. 

این نشریه معتقد است که آنکارا بیش ترین سود را از نارامی در ارمنستان می برد و در این باره می نویسد:"ارمنستان و جمهوری آذربایجان از آذربایجانی ها دفاع کرده است اردوغان در جریان منازعه اخیر میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان حق را به اذربایجانی ها داد و احمد داووداوغلو نخست وزیر وقت نیز گفته بود انکارا برای تسریع ازادی "سرزمین های اشغالی آذربایجان" حداکثر تلاش را انجام خواهد داد. راشا دایرکت معتفد است این در حالیست که گرجستان و روسیه خواستار حافظ نظم  آرامش در ارمنستان هستند.

این نشریه هم چنین اشاره می کند که مسکو و آنکارا اخیر با توجه به عذرخواهی اردوغان از پوتین درباره ساقط شدن هواپیمای روسی توسط ترکیه خواستار بهبود روابط خدشه دار شده هستند اما تشدید درگیری ها در قره باغ می تواند به ضرر این روند مصالحه جویانه باشد. در این میان قطعا از تداوم ناآرامی در ارمنستان ایران یکی از بازیگران مهمی خواهد بود که ضرر خواهد کرد چرا که همواره خواستار صلح میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان بوده و با اتحاذ موضعی عقلانی و منطقی از روند مذاکرات صلح میان دو کشور بر سر قره باغ حمایت کرده است.