چالش خیز نفتی ایران برای عربستان سعودی

سرویس اقتصاد خرداد: "جولیان لی" استراتژیست نفتی و کارشناس "بلومبرگ" که به عنوان تحلیلگر ارشد در مرکز مطالعات انرژی فعالیت می کند در صدد پاسخ به این پرسش برآمده است که در صورت باز شدن بیش تر حوزه صنعت نفت ایران آیا عربستان سعودی نیز در راستای برداشتن گام مشابهی بر خواهد آمد. 

به گزارش خرداد، این خبرگزاری می نویسد:"ایران گام بزرگی به سوی جذب سرمیه گذاران خارجی در بخش نفتی و گازی خود برداشته است. تجربه عراق نشان می دهد که هنوز راهی طولانی برای پیمودن توسط ایران وجود دارد اگرچه در صورت موفقیت در پیمودن این مسیر این تجربه می تواند درسی برای عربستان سعودی باشد تا بیش از پیش درهای اقتصادی خود را باز کند. ایران تولید نفت خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. پیش از این ایران به دلیل تحریم های وضع شده از سال 2012 میلادی قادر به این کار نبود. صادرات نفت خام ایران به میزان 2 میلیون در بشکه در روز بازگشته است و آن کشور به آرامی در حال پیدا کردن جایگاه دوباره خود در بازارهای اروپایی است. ایران در حال بازسازی و ترمیم وضعیت خود در دوران پسا تحریم است و در حال حاضر به نظر می رسد در حال رشد تولید و صادرات است". 

این خبرگزاری در ادامه به مدل تازه قراردادهای نفتی برای سرمایه گذرای خارجی اشاره کرده که توسط دولت مطرح شده است و در این باره می نیوسد:"این طرح پس از ماه ها مخالفت از سوی دلواپسان در تهران دوباره مطرح شده است آنان می گویند که ایران طبق این مدل امتیازات بیش از اندازه ای به طرف خارجی می دهد. این طرح اکنون نیازمند تایید نمایندگان مجلس است جایی که در آنجا نیز با مخالفت هایی مواجه شده است". 

بلومبرگ در ادامه می نویسد:"در قراردادهای تازه نیز تاکید شده است که مالکیت نفتی در اختیار دولت باقی خواهد ماند. این جای تعجبی هم ندارد با این حال، راه های حضور خارجی در سرمایه گذاری ها در سه نوع پروژه وجود دارد نخست در اکتشاف که به توسعه تولید می انجامد دوم در توسعه ذخایر کشف شده  کشف نشده و سوم در حوزه استفاده از تکنیک های بازیابی توان تولید نفتی برای افزایش صادرات. قراردادها تا 20 سال از زمان شروع پروژه اعتبار خواهند داشت و می تواند در صورت نیاز تمدید شود. پرداخت به سرمیه گذاران خارحی نیز به صورت نقدی و یا در اختیار گذاری سهامی از شرکت ملی نفت ایران خواهد بود. سرمایه گذاران از هرگونه کاهش احتمالی تولید اوپک در آینده مصون خواهند بود". 

بلومبرگ در ادامه اشاره می کند که تجربه عراق نشان می دهد که حتی در صورت موفقیت این مدل نیز نباید انتظار تغییرات سریع و ناگهانی را داشت بلکه روند تدریجی خواهد بود. این خبرگزاری می نویسد:"بغداد قانون نفت خود را در سال 2007 میلادی چهار سال پس از سقوط صدام بر اثر حمله نظامی امریکایی ها تصویب کرد. با این حال، طرح اولیه قانون تا دو سال و نیم بعد نیز تصویب نشد در آن زمان دولت عراق در مناقصه اولیه به پیشنهادهای مالی خوب پاسخ مثبت داد. برای ایران نیز آن کشور به پیشنهادات خوب داوطلبان خارجی پاسخ مثبت می دهد و این موضوع عامل مهمی در تعیین برندگان مناقصه ها خواهد بود". 

این خبرگزاری در ادامه اشاره می کند که اگرچه قراردادهای عراق به آن کشور کمک کرد که تولید نفت خود را به 2میلیون بشکه در روز و یا به میزان 80 درصد ظرف مدت شش سال افزایش دهد ما واقعیت آن است که سرمایه گذارانی که خواستار سرمایه گذاری در ایران هستند با چالش های مرتبط با بی ثباتی و ناامنی مشابه عراق مواجه نیستند و این بدان معنی است که آنان اشتیاق بیش تری برای پرداخت هزینه به منظور سرمایه گذاری در ایران هستند. با این حال، چالش عمده آن است که چشم انداز تحریم های وضع شده علیه ایران مشخص نیستند و این که بانک های غربی به چه میزان حاضر به ارائه وام برای پروژه ها خواهند بود. 

تحلیلگر بلومبرگ اشاره می کند همان گونه که پیش تر ذکر کرده بود اگر ایران در این مسیر موفق شود عربستان سعودی و کویت تنها خواهند ماند این خبرگزاری اشاره می کند که باید منتظر ماند و دید خصوصی سازی بخش نفتی عربستان سعودی چگونه پیش خواهد رفت.