رویارویی نایاک و منافقین؛ لابی گری له و علیه بهبود روابط ایران و امریکا

سرویس بین الملل خرداد: این سایت با اشاره به تلاش لابی ایرانی امریکایی (نایاک) که توسط یک سوئدی ایرانی تبار در سال 2012 میلادی تاسیس شده است می نویسد:"او تریتا پارسی است و رابطه نزدیکی با کنگره امریکا داشته است. منتقدانش می گویند که روابط نزدیکی با دولت تهران دارد. او یکی از حامیان سرسخت توافق هسته ای در سال گذشته بود و از لغو تحریم های تجاری حمایت می کرد. او این استدلال را مطرح می کند که روابط دیپلماتیک و تجاری خطر حمله نظامی امریکا علیه ایران را کاهش داده است. او در مقاله ای در واشنگتن پست در ژوئیه سال جاری نوشته بود که امریکایی ها بدون افزایش ارتباط خود با ایران نمی توانند اهداف شان را پیش ببرند و نفوذی بر تصمیمات تصمیم گیرندگان ایرانی  یا تاثیرگذاری بر نظرات مردم ایران داشته باشند. او معتقد است که امریکا بدون برقراری ارتباط با ایران در حال از دست دادن توانایی خود برای مدیریت مطلوب بحران های خاورمیانه در سوریه و بن بست فرقه ای در عراق و یا نقل و انتقال امن نیروهایش در خلیج فارس می باشد".

به گزارش خرداد، این سایت در ادامه اشاره می کند کند که در مقابل نایاک گروه موسوم به شورای ملی مقاومت قرار دارد که وابسته به منافقین است و در این باره می نویسد:"آنان یک دفتر در واشنگتن دارند. آنان در قالب سازمان غیر انتفاعی ای با عنوان جمعیت های ایرانی امریکایی (OIAC) نیز فعالیت می کنند و تنها حرف شان این است که نظام سیاسی کنونی در ایران باید سرنگون شود. آنان هر تلاشی را انجام می دهند تا از دولت ایران تصویری اهریمن گونه به امریکایی ها نمایش دهند". 

این سایت در ادامه اشاره می کند که منتقدان تریتا پارسی می گویند که او عامل دولت ایران در واشنگتن است و می افزاید:"به طور خاص آنان می گویند ایمیل هایی بین او و محمد جواد ظریف سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد رد و بدل شده اند که نشان می دهند در دوران ریاست جمهوری بوش او با تهران برای جلب نظر نمایندگان امریکایی همکاری می کرده است. او به المانیتور می گوید که با ظریف دیدارهایی داشته است و زمانی با او اشنا شده است که مشاور باب نی نماینده پیشین امریکایی در کنگره از اوهایو بوده است. این دیدارها در سال 2000 میلادی صورت گرفته اند. نی به اتهام مشارکت در لابی گری برای یک پرونده رسوایی مالی به 30 ماه زندان محکوم شده بود. پارسی می گوید که این چیز غیر معمولی نییست که یک نماینده کنگره از او بپرسد چگونه می تواند با اقای ظریف در تماس باشد. 

جمال عبدی مدیر اجرایی نایاک به الماینتور می گوید که آن سازمان کمتر از 20 درصد از وقت خود را صرف لابی گری می کند و در این باره می نویسد:"در نتیجه ما نیازمند ثبت نام سازمان مان به عنوان یک نهاد لابی نیستیم". تریتا پارسی اتهام لابی گری را رد می کند و می گوید که صرفا به دنبال کاهش تنش میان ایران وامریکا است. گفته می شود که این نهاد 70 هزار عضو دارد و در حدود 8 هزار نفر از 5 دلار تا 150 هزار دلار در سال به آن نهاد کمک مالی می کنند و 80 تا 85 درصد از درآمد آن نهاد (1.1 میلیون دلار در سال 2014 میلادی) از کمک های اهداکنندگان آمده است. 

پارسی در ادامه اشاره می کند که کسانی که با آن لابی مخالف هستند افرادی هستند چون حسن داعی که با معاندان نظام همکاری دارد او با پشتیبانی دانیل پایپس از تحلیلگران اسلام ستیز در امریکا و شورای ملی مقاومت (وابسته به منافقین) علیه پارسی و نایاک به دادگاه شکایت کردند. در آن دادگاه نایاک نتوانست ثابت کند که داعی از روی کین توزی ادعاهایی را مطرح کرده است. 

حسن داعی در کنار طرفدار منافقین 

این سایت اشاره می کند در حالی که نایاک و تریتا پارسی روابط نزدیکی با دولت اوباما در طول مذاکرات هسته ای داشتند شورای ملی مقاومت و متحدان آن توجه شان را بر روی کنگره متمرکز کرده بودند تا علیه توافق هسته ای کارشکنی کنند. این سایت می نویسد:"این گروه میلیون ها دلار صرف کرده تا حمایت مقام های پیشین امریکایی و قانونگذاران را جلب کند. آنان هم چنین خواستار حمایت نمایندگان کنگره برای انتقال اعضای باقی مانده منافقین از کمپ لیبرتی به البانی و دیگر کشورها شده اند. این گروه تنها در سال گذشته 100 هزار دلار پول به شش نماینده و پنح تن از کارکنان هر دو حزب جمهوریخواه ودموکرات امریکا داد تا در تجمع منافقین در پاریس حضور یابند. هم چنین در این تجمع روزنامه نومحافظه کار "واشنگتن تایمز" نیز آنان را همراهی کرده بود". 

المانیتور در پایان می نویسد که این سازمان وابسته به منافقین درآمدش در سال 2013 میلادی 138 هزار دلار و در سال 2014 میلادی 276 هزار دلار طبق داده های مالیاتی در دسترس بوده است و هزینه هایش در سال 2013، 84 هزار دلار و در سال 2013 میلادی 234 هزار دلار بوده است اما درباره این که این هزینه ها چگونه صرف شده اند مقام های OIAC پاسخی نداده اند".