تازه ترین تحلیل های مرتبط با ایران در رسانه های عربی

سرویس بین الملل خرداد: "فالح الحمرانی"  در یادداشتی در روزنامه "القدس العربی" با اشاره به استقرار جنگنده های روسی در پایگاه هوایی همدان این پرسش را مطرح می کند که آیا این حضور اتحادی دائمی میان تهران – کرملین خواهد بود و یا آن که توافقی موقتی است. او می نویسد:"شمخانی" دبیر شورای عالی امنیتی ملی ایران گفته است که این همکاری برای مبارزه علیه داعش است. این نخستین بار از زمان پیروزی انقلاب در سال 1979 میلادی در ایران به این سو است که آن کشور اجازه حضور نیروهای نظامی به روسیه را داده است. برخی از داده ها نشان می دهند که صدور محوز از سوی ایران برای حضور نیروهای نظامی روس سبب تقویت موضع کرملین در خاورمیانه می شود و آن کشور می تواند در مذاکرات سوریه دست بالا را پیدا کند. اختلاف نظر درمیان ناظران امور سیاسی این است که ایا حضور جنگنده های روس در ایران موقتی و کوتاه مدت خواهد بود یا آن که به همکاری دائمی می انجامد. "الکساندر ایگناتینکو" رییس انستیتو مذهب و سیاست معتقد است که ایران از آن رو به مسکو اجازه حضور در خاکش را داده است که روس ها خواستار جنگ علیه گروه های سنی مسلح هستند که ایران آن ها را دشمان خود می داند. برخی از ناظران باور دارند که حضور نیروی هوایی روسیه در ایران نه تنها در سوریه بلکه در سرتاسر منطقه خاورمیانه و حتی در حوزه بین المللی می تواند پیامدهای گسترده ای به همراه داشته باشد. در این میان تحلیگرانی معتقدند که سطح روابط میان  ایران و روسیه در سطح خوبی قرار دارد اما گسترش نمی یابد. ولادیمیر ساجین" تحلیلگر مسائل خاورمیانه باور دارد که اگرچه ایران و روسیه هر دو از اسد حمایت می کنند  اما از دو زاویه کاملا متفاوت به موضوع می نگرند". 

به گزارش خرداد، این روزنامه در ادامه می نویسد:"رویداد اخیر با واکنش تند و سریع کشورهای منطقه خیج فارس همراه بود. این در حالیست که روحانی گفته بود که خواستار گفت و گو و تعامل با کشورهای عربی منطقه است. واشنگتن نیز نگران استقرار دائمی جنگنده های روس در خاک ایران است. امریکا معتقد است که این اقدام نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت از سوی روسیه بوده است که فروش و انتقال تسلیحات نظامی را بدون اجازه آن نهاد ممنوع می کند. با این حال، حضور نظامی روسیه در ایران واشنگتن را از همکاری با آن کشور بر سر بحران سوریه بازنداشته است و کری و لاوروف تماس های تلفنی با یکدیگر را حفظ کرده اند". 

روزنامه "الحیات" در یادداشتی به قلم "الیاس حرفوش" نیز با اشاره به موضوع استقرار نیروهای روسی در خاک ایران می نویسد:"برای نخسjین بار از زمان پیروزی انقلاب ایران است که جنگنده های خارجی در آن کشور مستقر می شوند. این اتفاق حتی در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق نیز روی نداد. مقام های ایرانی بلافاصله پس از انتشار خبر اعلام کردند که این حضور به حضوری دائمی و بلند مدت نخواهد انجامید. لاریجانی رییس مجلس گفت که ایران قصد ارائه پایگاه نظامی دائمی به روسیه را ندارد. با این وجود، تحولات سوریه و ناتوانی دولت اسد برای حفظ خود در شرایط کنونی نشان می دهند که ضروری است که جنگنده های روس در همدان مستقر شوند چرا که به آنجا نیاز دارند. کشورهای منطقه باید خود را برای فصل تازه ای از تعامل با روسیه و حضور آن کشور آماده کنند. مسکو در خاورمیانه با منافع غرب رویاروست. این حضور پاسخی از جانب روسیه به تحریم هایی است که از سوی غرب بدلیل الحاق کریمه علیه آن کشور وضع شده بود. در این بستر است که می توان روابط روسیه با ایران را درک کرد. در شرایط کنونی و با عقب نشینی امریکا از منطقه ائتلاف تازه میان روسیه و ایران برای امنیت کشورهای عربی خطرناک خواهد  بود". 

"خالد الدخیل" در یادداشتی در روزنامه "الحیات" تحت عنوان "غیاب عربی" به همکاری ایران با روسیه و ترکیه و هم چنین نزدیکی اسرائیل به روسیه اشاره می کند. او می نویسد:"انچه می بینیم ائتلاف میان روسیه، ایران و ترکیه است. سه کشور غیر عربی که با هم همکاری می کنند آن هم درباره سرنوشت دو کشور عربی یعنی عراق و سوریه. در صورتی که اسرائیل و روسیه نیز درباره آینده سوریه همکاری کنند اینده سوریه مشخص خواهد شد که نشان دهنده نفوذ غیر اعراب در سرزمین های عربی است. ما شاهد زوال عرب گرایی در منطقه هستیم. خاورمیانه عربی فاقد ائتلافی عربی است. می بینیم که در جنگ سوریه امریکایی ها، روس ها، ایرانی و ترک ها حضور دارند که همگی غیر عرب هستند. در این میان شمال افریقا خواستار دوری از مواجهه با وضعیتی مشابه خاورمیانه است".او در ادامه به نقش مصر اشاره کرده و می نویسد:"در مقابل ایران مصر نقش مبهمی دارد. مصر از سقوط اسد در سوریه می می هراسد چرا که می داند در آن صورت اخوانی ها در کل منطقه تقویت خواهند شد". 

"عمرو عبدالسمیع" در یادداشتی در روزنامه "الاهرام" مصر تحت عنوان "موصل و سردار سلیمانی حضور یا عدم حضور" می نویسد:"موصل جمعیتی چند قومیتی وچند فرقه ای دارد و نبرد برای آزادی اش ادامه دارد و نباید با یک نژاد و یا یک فرقه خاص تحت تسلط پیدا کند. اما انچه در حال روی دادن است دست بالا داشتن ایران و نیروهای تحت فرمان آن از سازمان بدر تا دیگر گروه های شبه نظامی شیعه است. سردار سلیمانی فرمانده سپاه قدس سپاه پاسداران ایران فرماندهی عملیات را در آن منطقه برعهده دارد. او همان کسی است که مرسی نیز در مصر تلاش می کرد از حضورش استفاده کند و در ایجاد ارتش، پلیس و نیروهای اطلاعاتی جدید در مصر در ژانویه سال 2013 میلادی از او کمک گیرد. او مردی است که در استانه نبرد سرنوشت ساز موصل در عراق ظهور کرده است. هدف ایران دستیابی به منابع نفتی گسترده در نزدیکی کرکوک است. باید بگویم که این نگرانی وجود دارد که او موفق شود و شیعیان دست بالا را پیدا کنند. ترکیه نیز دیگر قدرتی در مناطق مختلف عراق ندارد و درگیر مسائل خود می باشد این موضوع سبب شده تا سردار سلیمانی در عراق تنها بماند".