چرا بمب افکن های روس احتمالا بار دیگر به ایران باز خواهند گشت؟

سرویس بین الملل خرداد: سایت "المانیتور" با گمانه زنی درباره احتمال بازگشت دوباره بمب افکن های روس به ایران می نویسد:"اخبار حضور هواپیماهای جنگی روس در پایگاه هوایی نوژه در غرب ایران برای نخستین بار در تاریخ 15 آگوست در خروجی رسانه ها قرار گرفت. سایت عربی "المصدر" این خبر را منتشر کرد و اعلام نمود که بمب افکن های روس توپولف و سوخو-34 در ایران حضور یافته اند. بلافاصله پس از آن وزارت دفاع روسیه این خبر را تایید کرد و اعلام نمود که حضور برای حمله علیه اهداف داعش در سوریه از طریق خاک ایران بوده است. علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران نیز این موضوع را تایید کرد و اظهار داشت که تا نابودی داعش همکاری نظامی ایران و روسیه ادامه خواهد داشت. چند روز پس از ان اما خبر شگفت آور توقف عملیات روسیه در همدان و خروج بمب افکن ها مطرح شد. ورود و خروج سریع نیروهای روس از ایران تا حد زیادی مبهم باقی ماند. نیروهای هوایی روسیه می توانستند از طریق پایگاه هوایی همدان مسیری که باید از قفقاز دو هزار کیلومتر طی می کردند تا به سوریه برسند را به 900 کیلومتر از طریق پایگاه ایرانی کاهش دهند که نفع اقتصادی و استراتژیک برای روسیه داشت. ایران نیز همواره از دولت اسد به عنوان متحد استراتژیک خود حمایت کرده است در نتیجه می توان فرض کرد که تهران از همکاری خود با روسیه در راستای دستیابی به اهداف و منافعش استفاده می کند. البته 20 قانونگذار در مجلس 290 نفره ایران مخالف حضور روس ها در ایران بودند اما به نظر نمی رسد که این دلیل اصلی برای خروج ناگهانی باشد. نظریه هایی زیادی درمورد دلیل خروج مطرح شده اند". 

به گزارش خرداد، این سایت در ادامه می افزاید:"استدلال پشت ادعاها آن است که همه هواپیماهای روسی پرواز کننده بر فراز سوریه توسط ماهواره جاسوسی غربی نظارت می شوند و معارضان سوریه می تواند از حملات هوایی در انتظار اطلاع پیدا کند. در نتیجه زمانی که اخبار استفاده مسکو از پایگاه هوایی ایران منتشر شد به نوعی عنصر غافلگیری نقش داشت. از سوی دیگر ممکن است که روس ها پایگاه هوایی همدان را برای بمب افکن های توپولف مناسب ندیده باشند. شاید انان پس از انجام چندین پرواز به ارزیابی کامل تری از امکانات و قابلیت ها و هم چنین کمبودهای پایگاه هوایی نوژه برای عملیات بعدی رسیده باشند. در این صورت احتمالا روس ها تصمیم گرفته اند تا ازپایگاه هوایی خود در سوریه و یا حتی از حریم هوایی قفقاز استفاده کنند. هم چنین نظریه دیگری نیز وجود دارد که می گوید روسیه هرگز هواپیماهای خود را از ایران خارج نکرده است و این یک فریب استراتژیک است تا غرب دچار گمراهی و غافلگیری شود. با این حال، این موضوع می تواند با استفاده از تصاویر ماهواره ای تشخیص داده شود". 

المانیتور در ادامه می نویسد:"با این وجود، در ایران برخی از نخبگان ایرانی باور دارند که روسیه بیش اندازه غیر قابل پیش بینی است. آنان معتقدند که بهتر است ایران به غرب نزدیک شود تا به روس ها. برای ایرانیان همکاری با روسها باید از موضعی برابر باشد اما این برای روسیه مسئله ساز است چرا که روس ها مسلما ایران را شریکی برابر برای خود نمی داند بلکه متحدی قلمداد می کنند که در سطح پایین تری قرار دارد". 

این سایت در ادامه می نویسد:"موانع دیگری نیز برای همکاری ها وجود دارند از جمله اصل 146 قانون اساسی ایران که ارائه پایگاه نظامی خارجی به قدرتی خارجی در ایران را ممنوع کرده است. هم چنین ایران دارای حکومتی دینی است در حالی که روسیه یک کشور سکولار با اهداف جهانی و غیر مذهبی است". 

المانیتور اشاره می کند که این موضوع سبب شده تا روباط دوجانبه دو کشور در سطح تاکتیکی و نه استراتژیک باقی بمانند. با این حال، منافع مشترک در سوریه و حفظ دولت ان کشور سبب می شود تا ادامه استفاده روس ها از امکانات نظامی ایران نه صرفا در نوژه که در نقاط دیگر کاملا قابل تصور باشد".