11 درسی که می توان از آزمایش هسته ای اخیر کره شمالی گرفت

سرویس بین الملل خرداد: نشریه تخصصی دفاعی و نظامی نشنال اینترست با انتشار گزارشی به درس هایی اشاره کرده است که می توان از آزمایش اخیر پیونگ یانگ در زمینه هسته ای آموخت.

به گزارش خرداد، این نشریه یازده درس را این گونه بر می شمارد: 

1-کره شمالی از موضع خود عقب نشینی نمی کند. در دنیای جهانی شده امروز نظام کره شمالی هم چنین یک کمونیسم پادشاهی موروثی است و تمامیت خواه است. رژیم کره شمالی هر چند که در ارائه غذا به مردمان آن کشور نیز شکست خورده است با این حال، مقاومت می کند. 

2-اگرچه سلسله کیم تحت فشارهایی  قرار دارد اما اعدام های زیادی را از مقام های بلندپایه انجام داده است با این حال، هنوز هیچ نشانه ای وجود ندارد که ثابت کند آن کشور به خصوص حزب کارگران و ارتش با تهدیدی جدی مواجه هستند. برای نومانکلاتورهای حزبی که به سیستم متصل هستند هر گونه عقب نشینی به معنای آغاز سیلی عظیم است. برخلاف اتحاد جماهیر شوروی در درون ساختار سیاسی کره شمالی بسیار از نخبگان قدیمی نقش های تازه ای پیدا کرده اند. 

3-سیاست خارجی امریکا در قبال کره شمالی شکست خورده است. روسای جمهوری امریکا علیه کره شمالی و برنامه هسته ای آن کشور موضع گیری کرده اند و اصرار داشته اند که از تبدیل شدن آن کشور به قدرتی هسته ای خودداری می کنند. این در حالیست که قابلیت های کره شمالی در این حوزه روز به روز در حال رشد بوده اند. واقعیت آن است که تعامل با پیونگ یانگ شکست خورده است، منزوی کردن آن کشور نیز راه به جایی نبرده است و تنها سبب مجازات بیش تر مردم کره شمالی شده اما دولت آن کشور جاه طلبی های ژئوپولیتیک خود را ادامه داده است. 

4-هیچ پاسخ مشخصی برای مشکل کره شمالی وجود ندارد. پیونگ یانگ قطعا تمایلی به مذاکره درباره دست برداشتن از زرادخانه هسته ای خود ندارد. تحریم ها کارامد نبوده اند و به احتمال زیاد بدون حمایت کامل چین نیز تاثیری جدی نخواهند داشت. به نظر نمی رسد چین نیز به این زودی حاضر به برداشتن حمایت خود از کره شمالی به طور کامل باشد. اقدام نظامی منجر به بروز جنگ خونین دوم کره می شود. اکنون وضعیت به حدی رسیده که سیاستگذاران واشنگتن تنها به صدور بیانیه پس از هر اقدام منفی کره شمالی اکتفا می کنند. 

5-چین تلاشی برای نجات غرب از ناراحتی انجام نمی دهد. به طور طبیعی پکن نقض قطعنامه های شورای امنیت توسط کره شمالی را محکوم می کند با این حال، چین بیش تر درباره استقرار برنامه ضد موشکی کره جنوبی عصبانی است تا از ازمایش های هسته ای کره شمالی. رسانه های چینی در اخبار خود می گویند که "تمام طرفین" باید از "دامن زدن به شعله های آتش ایجاد شده" خودداری کنند. منظور آنان کره جنوبی است. در حال حاضر چین از عواقب احتمالی ناشی از فروپاشی کره شمالی بیش از سلاح های  هسته ای آن کشور می ترسد. تا زمانی که واشنگتن دغدغه های چین را برطرف نکند پکن احتمالا با مدارا با کره شمالی و برنامه هسته ای آن کشور برخورد خواهد کرد. 

6-مسلما هیچ کسی از رد فرامین  دیکته شده جامعه بین الملل از سوی پیونگ یانگ متعجب نشده است. کمترین احتمالی وجود دارد که کیم جونگ اون و شرکا به توصیه های پایتخت های غربی گوش کنند. در مقابل، پس از هر آزمایش موشکی و هسته ای کره شمالی، ژاپن، کره جنوبی و امریکا هشدار می دهند. 

7-واقعیت آن است که امریکا، کره جنوبی و ژاپن باید تلاش کنند تا موجودیت کره شمالی را بپذیرند. آنان تاکنون واقعیت ها را نادیده گرفته اند. پیونگ یانگ اکنون کلاهک های هسته ای با هدف گیری دقیق برای سوار کردن بر روی موشک ها را در اختیار ندارد اما امید داشتن به این که آن کشور در اینده به این تجهیزات و فناوری دست نمی یابد نمی تواند یک استراتژی کارآمد باشد. 

8-امریکا منافع متفاوتی نسبت به متحدانش در شمال شرق آسیا دارد. نیروهای جغرافیایی کره جنوبی و ژاپن درباره کره شمالی نگران هستند. کره شمالی باید با سئول و توکیو به تفاهم برسد. مداخله امریکا کاملا داوطلبانه است. اقتصاد قوی و ارتباطات فرهنیگ میان جمهوری کره و امریکا نباید به منافع مشترک امنیتی ترجمه شود. پس از بیش از شش دهه از جنگ کره و گذشت بیش از یک ربع قرن از پایان جنگ سرد تضمین نظامی واشنگتن بیش تر اقدامی برای دفاع از کره جنوبی بوده است تا اقدامی نظامی برای منافع امریکا. 

9-همان گونه که پیونگ یانگ  تحمل افزایش فشار وارده بر آن کشور بر سر برنامه هسته ای را داشته دارای ظرفیت لازم برای تحمیل هزینه بر امریکا که وعده دفاع از کره جنوبی را داده نیز می باشد. واقعیت آن است که هیچ دلیلی منطقی ای برای امریکا وجود ندارد که کارکنان نظامی خود را را به طور غیر ضروری برای دفاع از کره جنوبی ای نگه دارد که همسانی ای در تولید ناخالص ملی سالانه و جمعیت با کره شمالی ندارد.  

10-امریکا در نهایت باید تصمیم بگیرد که خواستار بازدارندگی هسته ای برای جلوگیری از قربانی شدن امریکایی  در لس آنجلس است یا برای دفاع از اهالی کره جنوبی در سئول. در مقابل ژاپن و کره جنوبی می توانند برای جبران تهدید متوجه از سوی کره شمالی به سامانه بازدارندگی هسته ای مجهز شوند. بدیهی است که این موضوع می تواند جنبه هایی منفی برای بازه زمانی مشخصی داشته باشد اما واقعیت آن است که مداخلات هسته ای در شمال شرق آسیا آن هم در شرایطی بی ثبات می تواند برای امریکا پرهزینه باشد. 

11-هر کسی که برنده انتخابات امریکا باشد باید در سیاست های آن کشور در قبال کره شمالی تغییراتی را اعمال کند. دولت اوباما از گفت و گو با کره شمالی خودداری کرد و این شرط را قرار داد که گفت و گو تنها در شرایطی قابل پذیرش است که به خلع سلاح بیانجامد. این خط مشی اما شکست خورده است و واشنگتن نیاز دارد تا کانال های ارتباطی با پیونگ یانگ را باز کند. علیرغم آن که انتظار خوش بینی در این باره پایین است اما ممکن است که کره شمالی مایل به ارائه برخی از امتیازات در مقابل تضمین و بهبود رشد اقتصادی باشد. چنین رویکردی دست کم می تواند احتمال اعمال فشار بیش تر چین بر کره شمالی را افزایش دهد. 

این نشریه در پایان می نویسد:"کره شمالی در عزم خود برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای جدی است. سیاست اوباما در قبال آن کشور شکست خورده و وضعیت موجود مطلوب نیست. قطعا زمان برای معامله امریکا با پیونگ یانگ فرا می رسد".