کارگرانی‌که‌ازبازگشت‌احمدى‌نژادمی‌گویند
یک مخاطب که در جنوب کشور مشغول به کار است، در یادداشتی نوشت:
صرف نظر از بحث بر سر این كه احمدى نژاد رد صلاحيت بشود يا نشود و بيايد يا نيايد، گمان مي كنم همچنان داراى راى بالا در شهرستانها است.
من در يك كارخانه با جمعيت ٢٥٠٠ نفر در شهر بندرعباس كار مي كنم. اكثريت كارگران آن در اين روزها با اشتياق فراوان از «بازگشت احمدى نژاد» حرف مي زنند.
جالب است بدانيد بين آنها این صحبت هست كه اگر نيامد هم اسم او را در برگه راى بنويسند! و جالب تر اينكه بدانيد اين مجموعه در دوران احمدى نژاد سالانه ٧٠٠ ميليارد تومان زيان به دولت مي داده ولی دولت روحانى آن را به بخش خصوصى واگذار كرد و همين امر موجب كينه ی پرسنل اينجاست چون در زمان دولتى بودن امكاناتى داشتند و الان ندارند؛ در حالی که در عوض كارخانه ديگر زيان ده نيست.
يادمان نرود كه بخش قابل توجهى از مردم تحليلی درست از شرايط اقتصادى جامعه ندارند و همچنان پوپوليسم طرفداران زيادى نه تنها در ايران كه در دنيا دارد؛ همچنان كه در آمريكا در رفتار ترامپ و در بريتانيا بر سر موضوع جدايى از اتحاديه ی اروپا می بینیم.
خطر مجدد دچار شدن به دولتى شبيه احمدى نژاد همچنان به شدت وجود دارد، فقط كافى است يارانه ی ٥٠ تومانى اين بار ٢٠٠ تومان بشود.
منبع: انصاف نیوز
نخود همه آش
۱۲:۵۹ - ۱۳۹۵/۰۶/۲۷
چند نکته را عمداً مغفول گذاشته اید. گفته اید: «... چون در زمان دولتى بودن امكاناتى داشتند و الان ندارند؛ در حالی که در عوض كارخانه ديگر زيان ده نيست». اگر کمی اقتصاد (از نوع ایرانی) بلد بودید می دانستید که هزینه دستمزد در قیمت تمام شده حداکثر 7% است. ضمناً این کارخانه در زمان دولتی بودن اصلاً هزینه دستمزد را در قیمت تمام شده منظور نمی کرد. بنابراین، کاهش دستمزد و مزایای کسانی که در جهنم بندرعباس کنار دیگ های آلومینیوم کار می کنند در کاهش زیان یا حذف آن نقشی ندارد. نکته مهم تر آن است که این کارخانه در حال حاضر به آن دلیل زیانده نیست که شمشهای دپوشده در زمان دولتی بودن را می فروشد. منتظر باشید تا پس از فروش این شمش ها، کارخانه را تعطیل کنند و ایران را از یکی از یزرگ ترین کارخانه های تولید آلومینیوم محروم سازند. ...
