ارزیابی تحلیلگر سیا از کمک تندروهای کنگره به دلواپسان

سرویس بین الملل خرداد: "پائول پیلار" تحلیلگر پیشین مسائل خاورمیانه سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) در مقاله ای در نشریه "نشنال اینترست" اشاره می کند که تندروها در امریکا هنوز هم به دلواپسان در داخل ایران کمک می کنند. او در این باره می نویسد:"اصرار بی امان سیاستمداران امریکایی به حفظ اهرم های مجازات ایران حرکت در جهت عکس منافع امریکا است. یکی از دغدغه ها تاثیرگذاری امریکا درباره در اتخاذ چنین رویکردی بر روی رقابت های داخلی میان جناحی در ایران است. در اینجا باید به پیشینه سیاست امریکا در قبال ایران پرداخت. مهم ترین تحولات در سال های اخیر در مورد برجام بوده است. به گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی نظارت بر روی برنامه هسته ای ایران به طور کامل صورت می گیرد و ایران تاکنون خود را با شرایط بین المللی انطباق داده است. کسانی که  در امریکا با هرگونه توافقی مخالفت کرده اند هم چنان به دنبال این هستند که با هر بهانه ای ایران را به نقض مفاد برجام متهم کنند. یکی از چنین اتهاماتی که اخیرا مطرح شده است این است که به ایران امتیازات خاصی ارائه شده است. سوال جدی در این باره این است که آیا امریکا و غرب به طور کامل به تعهدات خود در قبال لغو تحریم ها و خودداری از اسیب رسانی بیش تر به اقتصاد ایران باقی خواهند ماند. یکی از موارد مطرح شده از سوی کنگره طرحی است که ران دی سانتیس نماینده حزب جمهوریخواه از حوزه انتخابیه فلوریدا ارائه کرده است و خواهان اصلاحیه در قوانین مربوط به صدور اوراق بهادار در مورد کسب و کار با ایران است. این در حالیست که جزئیات این طرح  باعث ایجاد مانع در مسیر ارتباط بخش خصوصی ایران با نهادهای مالی بین المللی می شود بخشی که  نه تنها ارتباطی با دولت ایران ندارد بلکه هیچ دلیلی هم برای مجازات های تحریمی علیه آن وجود ندارد. این موضوع می تواند به ضرر تمایل ایران برای به تعامل مسالمت امیز با تمام شود. این قانون می تواند برای هر گونه تکامل و تحول سیاسی و اقتصادی در ایران نتیجه معکوس داشته باشد. یکی دیگر از نمونه های اخیر این رویکرد رو به عقب و دارای نتیجه وخیم برای رقابت های سیاسی در ایران مصاحبه اخیر "دنیس راس" از موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک بود. راس که نماینده این مکتب فکری است که به نظرش هیچ گونه رابطه ای با ایران خوب نخواهد بود بر روی رفتار ایران در خاورمیانه تمرکز دارد. او این گونه می اندیشد  که ایران در منطقه رویکرد تهاحمی دارد و به همین دلیل می گوید که کمک های فعالانه ایران به رژیم کنونی در سوریه نیز به همین خاطر است. از دید او قدرت های جهانی باید از براندازی نظام در ایران حمایت کنند. راس در این مصاحبه گفته بود که ایران شریکی برای مبارزه علیه داعش نیست. این در حالیست  که واقعیت آن است که در عراق نیز ایران درست مثل ایالات متحده نه تنها به دولت عراق کمک می رساند بلکه مخالف هرگونه اقدامی از سوی داعش است. به نظر می رسد طرح چنین ادعایی درباره سیاست ایران در عراق تنها می تواند بیش از گذشته سعودی ها وبسیاری از همسایگان سنی حامی آن کشور را از دست ایران عصبانی تر سازد".

 

به گزارش خرداد، پیلار در ادامه می افزاید:"آن چه راس می گوید دقیقا در ارتباط با اقدامات امریکا و تاثیرگذاری آن بر رقابت های داخلی و میان جناحی در درون ایران است. او می گوید ما باید تلاش کنیم تا از تاثیر سردار دلواپسان بکاهیم و به نفع نفوذ میانه روها در ایران و عادی سازی روابط عمل کنیم. تا اینجا او حرف خوبی می زند. اما امریکا چگونه می تواند معادلات سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار دهد راس می گوید ما باید خود بر ایران فشار اعمال نماییم تا به تضعیف دلواپسان در ایران بیانجامد. زمانی که از راس پرسیده می شود که در عمل منظور او چیست او به برنامه ریزی حمله احتمالی نظامی با اسرائیل و کشورهای عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس علیه ایران اشاره می کند". 

پیلار با رد این راه حل می افزاید:"در داخل ایران دلواپسان بر این باورند که برجام هیچ مزایایی برای ایران نداشته است و امریکا هم چنان مصم به استفاده از قدرت نظامی و قدرت های دیگر برای اسیب زدن به ایران است. آنان همواره گفته اند که واشنگتن همدست رقبای منطقه ای ایران از جمله اسرائیل و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس است. دلواپسان می گویند که تهران باید از منافع خود در برابر غارتگری و اشغالگری امریکایی ها دفاع کند. در اینجا باید از راس پرسید آیا توصیه او همان چیزی نیست که دلواپسان در ایران می خواهند؟ ایا رویارویی با یک دشمن خارجی در داخل ایران به نفع دلواپسان و تقویت احساسات ضد امریکایی نخواهد بود. این دقیقا همان وضعیتی است که آنان می خواهند ایجاد شود". 

پیلار در ادامه می نویسد:"می توان  به مقایسه وضعیت ایران با میانمار پرداخت که اوباما هفته گذشته در دیدار با آنگ سان سوچی رهبر مخالفان آن کشور گفته بود که در ازای اصلاحات سیاسی امریکا بخشی از تحریم های اقتصادی علیه آن کشور را لغو خواهد کرد. این تصمیم ناشی از آن بود که ارتش برمه که دیکتاتوری خشن و بسته ای را برای سال های طولانی بر آن کشور حاکم کرده بود قدرت سیاسی خود را حفظ کرده است اما با سوچی به توافق هایی دست یافته است و خود نیز رفتارش را تعدیل کرده است. در آن کشور هنوز هم برخورد با اقلیت مسلمان خشونت بار است. سازمان های حقوق بشری نیز بر این باور دارند که تحریم های بیش از اندازه ای به زودی لغو خواهند شد. دولت اوباما اما باور دارد میانمار اصلاحات قابل توجهی را اعمال کرده است. در این میان نمایندگان جمهوریخواه نیز از موضع اوباما در قبال میانمار حمایت کرده اند این رویکرد اما متفاوت از رویکرد آنان در قبال ایران است. موضوع ان است که جمهوریخواهان می خواهند هر دستاورد اوباما در حوزه سیاست خارجی را بی اهمیت جلوه دهند. گشایش روابط امریکا با ایران پس از برجام یک دستاورد مهم و عمده بود و قابل مقایسه با موضوع میانمار نیست. نکته دیگر آن است که جمهوریخواهان می خواهند با تداوم انزوای ایران و مجازات آن کشور به بخشی از هدف بزرگترشان برسند که همانا حمایت از اسرائیل در منطقه است. اشاره راس به برنامه ریزی حمله احتمالی نظامی اسرائیل علیه ایران نه تنها باعث ترساندن ایران نمی شود که موجب می شود دلواپسان تقویت شوند".