روحانی سکان فرهنگ را به صالحی می سپارد یا آشنا؟
حلقه خواص روحانی در مسیر وزارت، چرخش به اصلاحات یا حرکت در مسیر اصولگرایی؟
برخی رسانه ها از تنی چند از معاونان جنتی به عنوان گزینه های جایگزینی وی سخن می رانند! که به نظر نمی رسد محلی از اعراب داشته باشد، چرا که از یکسو این معاونان در چارچوب و دایره شمول وزارتخانه جنتی به ایفای نقش پرداخته اند و اگر قرار باشد همان روال طی شود چه نیازی به تغییر وزیر ارشاد!
سرویس سیاسی خرداد: شعار راهبردی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ سه محور اساسی داشت: «تعامل سازنده با جهان، نجات اقتصاد ایران و احیای اخلاق در جامعه»؛ اما کیست که نداند نقش و تاثیر مقوله فرهنگ و مولفه های پیرامونی آن در همین سه محور تا چه میزان حایز اهمیت بوده و البته با توجه به نابسامانی های رقم خورده در حوزه فرهنگی توسط دولت سابق تا چه میزان دغدغه رای دهندگان در انتخابات را به سمت و سوی خود جلب کرده و بر همین منوال بخش عمده‌ای از وعده های انتخاباتی شیخ دیپلمات را به خود اختصاص می داد.
به گزارش خردادنیوز؛ روحانی که به پاستور رفت، یکی از کلیدی ترین دغدغه‌های موافقان و مخالفان اش انتخاب وزیر فرهنگ بود، فردی که کوله باری از مطالبات بر زمین مانده حامیان روحانی را سر و سامانی دهد و از طرف دیگر با عنایت به حساسیت‌های مضاعف، نقطه جوش منتقدان دو آتشه را قل قلک ندهد.علی جنتی با تحصیلات حوزوی و سابقه دیپلماتیک، گزینه نهایی این وزراتخانه کلیدی شد و البته حامیان جوان روحانی مایوس از تغییرات مثبت و منتقدان آسوده خاطر؛ اما دیری نپایید که عملکرد جنتی آرایش مدافعان و موافقان را دگرگونه کرد و هر چند که هیچ گاه او در قامت یک وزیر ارشاد تمام اصلاح طلب ظاهر نشد اما در بسیاری از مواضع سعی وافری نمود که رویکردهای اعتدالی را در عرصه فرهنگ از خود به نمایش بگذارد.طی چند ماه گذشته البته شرایط سر و شکل متفاوتی به خود گرفت و حملات دلواپسان با عقب نشینی سنگر به سنگر وزیر رو به رو شد گویی جنتی دیگر نه رمق مقاومت داشت و نه تمایلی به ایستادگی تا آنجا که صدای اعتراض علنی رئیس جمهوری هم از پشت بلندگو به سمع و نظر همگان رسید.
حال این روزها و پس از قبول استعفای مدیر کل ارشاد قم، همه جا نقل محافل سیاسی و رسانه ای استعفای آقای وزیر است و از شواهد و قرائن اصل درخواست این استعفا محل تردید نیست، آنچنان که مشاور فرهنگی رئیس جمهوری هم دست رد بر آن نزده است و شاید تا ساعاتی دیگر و در ابتدای هفته کاری جدید، خبر پذیرش این استعفا از سوی دکتر روحانی به سر تیتر خبرها بیاید، در این میان سئوال اینجاست که چه کسی در این برهه حساس و خطیر فعلی با پذیرش استعفای جنتی بر صندلی داغ وزارت ارشاد تکیه خواهد زد؟
به هنگامه‌ای که روحانی اعضای کابینه دولت تدبیر و امید را در ساختمان مرکز تحقیقات استراتژیک برمی گزید، یک چهره در آن زمان کمتر شناخته شده برای عموم، در قامت ریاست کارگروه فرهنگی، مرد همه کاره این میدان شده و چندین و چند وزیر این حوزه را برای معرفی به رئیس جمهوری زیر ذره بین قرار داد، در همان برهه از سید رضا صالحی امیری به عنوان شاه کلید فرهنگی دولت تدبیر و امید نام برده شد که نقش کلیدی در تعیین وزرای این عرصه در کابینه یازدهم ایفا نمود.
چهره ای فرهنگی با سوابق امنیتی که البته دو دهه‌ای به طور مستمر در حوزه فرهنگ به فعالیت پرداخته و علاوه بر ریاست بخش فرهنگی ستاد انتخاباتی حسن روحانی از حلقه یاران ویژه روحانی در تمامی فعالیت های پیشا انتخاباتی او بود.
صالحی امیری بعدتر به عنوان وزیر ورزش و جوانان به مجلس اصولگرای نهم معرفی شد اما با حملات بی سابقه و ناجوانمردانه‌ای از سوی چند چهره شاخص اصولگرا و افراطی مجلس روبرو شد و از صندلی وزارت بازماند، حملاتی که بعدتر توسط خود آن فرد، بلاوجه و فاقد صحت عنوان شده و به عذرخواهی رسمی انجامید.
صالحی امیری به کتابخانه ملی رفت و طی سه سال گذشته تحولات شگرفی را در کارکردهای فرهنگی این مجموعه ایجاد کرد و بسیاری از نخبگان و نیز سیاستمداران اصلاح طلب با توجه به این کارنامه و نیز تالیفات و اشراف وی به مقولات راهبردی در عرصه فرهنگ نظر مساعدی به وی دارند و بنابر شنیده های موثق او یکی از اصلی ترین گزینه های جایگزینی جنتی است که علاوه بر سوابق مثبت علمی و فرهنگی در مدیریت اجرایی نیز توانسته برونداد مثبتی داشته و اکنون دیگر خبری از آنان مخالفان دو آتشه در بهارستان نیز نیست.
در دیگر سو نام حسام الدین آشنا هم به عنوان یکی از گزینه ها مطرح است، او نیز در کارنامه خود سوابق امنیتی دارد اما به خصوص در چند سال گذشته بیش تر به نقش آفرینی در عرصه های فرهنگی متمایل بوده اما نکته آنجاست که آشنا بیش تر گرایش های اصولگرایانه دارد و بعید به نظر می رسد که حضور وی در صندلی وزارت فرهنگ با استقبال اهالی فرهنگ و حامیان اصلاح طلب روحانی روبرو شود، در واقع اگر علی جنتی بواسطه برخی رویکردهای منفعلانه مورد انتقاد بود، حسام الدین آشنا با توجه به سوابق و کارنامه اش اگر بیش از او محافظه کارانه به پیش رود، کمتر نخواهد رفت.
از سوی دیگر برخی رسانه ها از تنی چند از معاونان جنتی به عنوان گزینه های جایگزینی وی سخن می رانند! که به نظر نمی رسد محلی از اعراب داشته باشد، چرا که از یکسو این معاونان در چارچوب و دایره شمول وزارتخانه جنتی به ایفای نقش پرداخته اند و اگر قرار باشد همان روال طی شود چه نیازی به تغییر وزیر ارشاد! از همه مهم تر آنکه در بسیاری از موارد جنتی به عنوان مقام عالی وزارت بهتر و کارامدتر از این معاونان منفعل عمل کرده و از خود هزینه می کرد تا اشتباهات و سخنان ناسنجیده آنان و به عنوان مثال سخنگوی پرگوی وزارتخانه را رفع و رجوع کند و در نهایت به لحاظ سوابق نیز این افراد در قامت و قواره عهده داری وزارت آنهم وزارت ارشاد با توجه به حساسیت‌های مختلف موافقان و مخالفان نیستند و خود بار گرانی بر دوش جنتی بوده اند!
جالب آنکه در برخی سایت ها از یکی از نمایندگان مجلس به عنوان گزینه جایگزینی جنتی نام برده می شود، که این نکته نیز بعید است و به نظر نمی رسد در کابینه ژنرال ها و در گلوگاهی به این خطیری روحانی نظری به چنین گزینه هایی داشته باشد و از اساس کارکرد نمایندگی با وزارت دو مقوله متفاوت است و حتی یک نماینده مطرح و خوب هم لزوما نمی تواند وزیری کارامد باشد.
در نهایت به نظر می رسد که اگر روحانی به جمع بندی برای پذیرش استعفای جنتی برسد از دو گزینه اصلی که از حلقه یاران ویژه او بوده اند و دستی بر آتش فرهنگ و مقولات فرهنگی داشته اند، فراتر نرود.
گزینه های اصلی که یکی علاوه بر نگاه راهبردی و زیر ساختی به مقوله فرهنگ و تالیفات متعدد در این عرصه، سال های سال در کنار رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک به زیر و بم های این عرصه اشراف یافته و در طی سه سال گذشته در یک نهاد فرهنگی مرجع چون کتابخانه ملی تحولاتی شگرف رقم زده و نظر مساعد اصلاح طلبان را با خود دارد و دیگری که با گرایش اصولگرایانه مورد وثوق رئیس جمهوری است و آشنا با رویکردهای فرهنگی دولت و تمایلات رئیس جمهوری است و شاید بتواند نظر محافظه کاران را بیش تر به خود جلب کند.
