فضای متفاوت بهارستان در جلسه رای اعتماد
معیار متفاوت کارنامه اجرایی به جای اتهام افکنی در بررسی گزینه های وزارت
بعدها با شکایت صالحی امیری، الیاس نادران و توکلی به عذرخواهی پرداخته و حرف های خود را پس گرفتند اما صالحی دیگر وزیر کابینه روحانی نبود
سرویس سیاسی: یکی از مزیت های ویژه نظام پارلمانی در سازه های سیاسی همگنی و همنوایی میان قوه مجریه و مقننه است. هم افزای میان این دو رکن تجربه های موفقی را در کشورهای برخوردار از این ساختار سیاسی رقم زده است.
در کشور ما البته نظام نیمه ریاستی، نیمه پارلمانی حکمفرماست و در تعامل و تقابل میان قواست که فرآیندهای سیاسی رقم خورده و عرصه های مختلف را تحت الشعاع خود می گیرد.
به گزارش خرداد؛ به هنگامه ای که حسن روحانی نامزدی خود برای انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم را اعلام و وارد کارزار انتخاباتی شد، فضای سیاسی ملهم از حوادث پسا انتخاباتی سال 88 انشقاقی و بدور از شم اندازی روشن پیرامون شانس رای آوری گزینه مطلوب اصلاح طلبان بود و طی بیش از یک دهه همه مناصب انتصابی و انتخابی در قبضه قدرت اصولگرایان قرار داشت.
اجماع و اتحاد جبهه تحول خواهان اما طی چند روز کاری کارستان رقم زد و منتخب اصلاح طلبان و اعتدالیون به ساختمان پاستور رفت اما نکته آنجا بود که مجلسی سراسر اصولگرا با دز بالای لایه های تندرو پارلمان را در قرق خود داشتند و تعامل میان این دو نهاد کار سهل و آسانی به نظر نمی رسید.
پیش بینی ها جامه حقیقت نیز پوشید و روحانی از همان آغازین گام به رغم تمجید و تعریف از نهاد قانونگذاری و پرهیز از کنش های چالشی با سخت ترین دست اندازها روبرو شد که اوج آن در رای دهی به گزینه های پیشنهادی وزارت ورزش و سپس وزارت علوم رخ نمایاند.
آبان ماه سال 92 شنوندگانی که پای رادیو نشسته و جلسه رای اعتماد به سید رضا صالحی گزینه پیشنهادی وزارت ورزش را گوش می کردند از شدت حملات و هجمه ها دچار حیرت شدند، حملاتی که می توان گفت در تاریخ جلسات رای اعتماد به وزرای پیشنهادی در تمامی طول تاریخ انقلاب بی سابقه بود.
از قاچاق گرفته تا شکنجه و اختلاس و رانت خوری اتهاماتی بود که بدون هیچ لفافه گویی و پرده پوشی متوجه صالحی امیری شد، مردی که عموم مردم در جریان مناظرات نمایندگان فرهنگی کاندیداهای ریاست جمهوری با چهره آرام او آشنا شدند، سیاستمداری که البته برای اهالی فرهنگ و هنر شناخته شده بود و علاوه بر تالیفات فراوان، چند دهه در گلوگاه های راهبردی فرهنگ کشور به ایفای نقش پرداخته از مدیران بسیار مشرف به این عرصه بود اما چند نماینده منتسب به جبهه پایداری در حمله به وی از هیچ کوششی فروگذاری نکردند.
چرایی و چیستی این هجمه ها البته هیچ گاه عیان گفته نشد اما صالحی امیری مهم ترین چهره کلیدی در ماجرای اجماع میان بزرگان اصلاح طلب و جریان اعتدالی بود و از سوی دیگر مدیری معتقد به فعالیت های نظامند تشکیلاتی و مورد لطف و همراهی اصلاح طلبانی که تندروها هیچ گاه با آنان سر سازش ندارند و این شاخصه ها چیزی نبود که برخی در مجلس نهم تاب تحمل آن را داشته باشند.
بعدها با شکایت صالحی امیری، الیاس نادران و توکلی به عذرخواهی پرداخته و حرف های خود را پس گرفتند اما صالحی دیگر وزیر کابینه روحانی نبود.
دانش آشتیانی و تا حدودی سلطانی فر نیز از هجمه و حملات دور نبودند و از مجلس نهم راهی به پاستور نیافتند.
حال اما مجلسی بسیار متفاوت از آن روزها در بهارستان رخ نمایانده، اجماعی که صالحی امیری و دیگر مردان روحانی آن را رقم زده و فضای سیاسی را دچار تحول و تغییر کردند، در ادامه و در اسفند ماه سال 94 فضای مجلس را تغییر داد ومهمترین چهره های منتقد دولت را با همه محدودیت ها برای همراهان دولت از صحنه رقابت با رای ملت حذف کرد.
حالا می توان انتظار به حق داشت که با همدلی و همنوایی دولت و مجلس، طرحی نو درافتاده و شرایط دولت با تغییرات به عمل آمده و چابک سازی و توانمند سازی آن با ورود چهره های کارآمدی که در فکر و عمل با مشی اعتدالی و استراتژهای رئیس جمهوری همخوانی دارند، در سال پایانی دولت اول روحانی بسیار بهتر از آنچه بود، رقم خورد.
البته بی گمان دور از انتظار نخواهد بود که سیل حملات و تخریب ها و اقدامات ایذایی یکبار دیگر در دقایق پایانی و لحظات نهایی اعطای رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی از سوی برخی لایه های تندرو کلید خورده و جار و جنجال های تازه ای براه بیافتد
اما نکته مهم آنست که این تلخ پرانی های محتمل به آن میزان خریدار و متوجه در مجلس ندارد که بتواند کام شیرین همنوایی دولت و مجلس را تلخ کند، آنچنان که دیدیم سخنگوی فراکسیون امید مجلس ساعتی پیش خبر از حمایت این فراکسیون از وزرای معرفی شده و داد
از طرف دیگر هر سه این افراد کارنامه مشخص و پر و پیمانی در عرصه های عالی مدیریت اجرایی داشته و با ارائه برنامه های مدون در مجلسی که قرار است به جای رویکردهای سیاسی برنامه ها و توانمندی های مدیریتی را اصل و اساس قرار دهد با مشکلی روبرو نخواهند شد.
