تکرار اشتباهات احمدی نژادی ها توسط دولت مردان روحانی

سرویس اقتصادی خرداد:خواست «تغییر» مهم ترین گزاره ای بود که حسن روحانی را از میان تمامی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برکشید و راهی ساختمان پاستور کرد. 

مردم خسته از سیاست های پوپولیستی و عملکردهای معوج و ناکارآمدانه 8 سال گذشته مردی را برگزیدند که در گفتار و سوابق دورترین فاصله ممکن در میان نامزدها با رئیس جمهوری وقت را داشت، آنان می خواستند که وضعیت کشور از وضع موجود به وضعیت مطلوب به خصوص در عرصه اقتصادی تغییر ریل یابد، که روحانی نیز گفته بود برای نجات اقتصاد ایران آمده ام تا دولت تدبیر و امید را تشکیل دهم.

به گزارش خرداد؛ سه سال و اندی از آن روزها گذشته است، الحق و الانصاف دیگر خبری از آن تلاطم های هر روزه اقتصادی و افزایش افسار گسیخته قیمت ها، رشد منفی دهشتناک و بی ثباتی در بازارهای پولی و مالی نیستیم اما و اما... آیا روحانی و تیم اقتصادی وی توانسته اند آنگونه که بایسته و شایسته است به ایفای نقش بپردازند واقتصاد ایران را در مسیر توسعه ماندگار و برون رفت از بحران قرار دهند و چشم انداز مثبت و بی دغدغه ای در برابر آن ترسیم کنند؟.

مردم از تصمیمات غیر کارشناسی، سیاست های پوپولیستی و بدور از درایت اندیشی در اقتصاد و بسیاری از حوزه های دیگر دلزده شده بودند و البته تغییرات ملموسی نیز حاصل شده اما نکته آنجاست که وضعیت بغرنج قبلی اگر نیست و رخت بر بسته، دلیلی بر موفقیت و امتیاز ویژه دولت فعلی نیست.

روزی که روحانی همانند محمود احمدی نژاد مردم را در سفرهای استانی همراه خودروی خود دواند و شجاعت و جسارت کنار گذاری سیاست های غلطی چون مسکن مهررانداشت، زنگ خطر به صدا درآمده و برخی کارشناسان از همان ابتدا انذار و اخطار داده اند که ادامه این روند ره به ناکجا آباد می برد. 

این روزها که بحث تغییرات در کابینه کلید خورده و عموم مردم و کارشناسان با نظر مثبت به تغییرات در عرصه مدیریت اجتماعی و  فرهنگی می نگرند، شاید بسیاری می پرسند چرا تغییر در حوزه های مدیریت اقتصادی جامه عمل نمی پوشد به خصوص که برخی عملکردها تکرار نعل به نعل اشتباهات و خطاهای گذشته ای است که دولت مردان فعلی بدان بسیار تاخته بودند اما خود به نوعی همان مشی و روش را در پیش گرفته اند.

به عنوان مثال درخبرها آمده بود که دولت یازدهم بدهی 290 هزار میلیاردی خود به بانک ها را تسویه کرده و اقدام به افزایش سرمایه دولت در بانک ها نیز داشته است. خبری که فی نفسه واجد بار منفی نیست و نشان از تقویت بنیه مالی دولت دارد اما این تلنگر را هم در پی دارد که با سرازیر شدن پول های بلوکه شده ایران با لغو تحریم ها و نیز افزایش نسبی قیمت نفت به جای توجه به سیاست های اقتصاد مقاومتی و سرمایه گذاری های زیر ساختی اتکا به این نقدینگی ها دولت را از عملکردهای لازم و ضروری خود که در قالب بهبود فضای کسب وکار و اعتبار سنجی و .... رخ نماینده بود باز دارد به خصوص که برخی نشانه های نامطلوب و تکرار عملکردهای مغلوط گذشته نیز همزمان با این خبر در رسانه ها بازتاب یافته است.

خبر پرداخت دیون دولت به تامین اجتماعی در قالب تهاتر 4600 میلیاردی روز گذشته (یکشنبه) در رسانه ها بازتاب یافت، واگذاری فله ای شرکت هایی که در سود دهی آنان شک و شبهه فراوانی وارد است و این نحوه واگذاری همواره مورد نقد کارشناسان اقتصادی بوده و در دولت قبل رواج داشت و اکنون در این دولت نیز به جای خصوصی سازی و چابک سازی دولت اینگونه واگذاری ها در دستور کار قرار گرفته که نه نفعی برای عموم دارد و نه می تواند گره ای مشکلات تامین اجتماعی باز کند. جالب آنجاست که در 15 سال اخیرکل خصوصی سازی در کشور ما رقمی بالغ بر 146 هزار میلیارد تومان بوده و تنها دریک روز چنین واگذاری به تامین اجتماعی صورت پذیرفته است که ازعدم توجه دولتبه خصوصی سازی به عنوان یک ضرورت توسعه و تدبیر اقتصادی خبر می دهد.

در دیگر سو کارشناسان و نیزعالی ترین مقامات کشور بر ارائه آمارهای متقن و دقیق به عنوان یک مولفه مهم در تبیین و تعیین سیاست ها در سطوح مدیران و نیز اطلاع عمومی شهروندان به عنوان صاحبان کشور و نظام تاکید داشته و دارند و یکی از نقدهای جدی به دولت سابق ارائه آمارهای مغلوط از سوی آنان بود، حال به نظر می رسد برخی مقاما دولت فعلی نیز همان راه را می روند.

ولی الله سیف رئیس بانک مرکزی روز گذشته در کانال تلگرامی خود مطلبی درج کرده و نوشته بود:« اعطاي بيش از ١٠ هزار میلیارد تومان برای تامین مالی حدود ١٣هزار بنگاه اقتصادی کوچک و متوسط  از ابتداي سال جاري تاکنون، از جمله افتخارات نظام بانکي است. اين اتفاق خوشايند در حالي رخ داده است كه بر اساس برآورد های اولیه، پيش بيني مي شد تنها 7500 واحد مشمول طرح باشند و البته روند اعطاي اين تسهيلات کماکان ادامه دارد.»

این اظهارات در حالی است که بر اساس آمار از 31985  درخواست پرداخت تسهیلات 16 هزار میلیاردی بانک ها تنها با پرداخت تسهیلات به 6185 واحد آنهم با رقم کل تسهیلات پرداختی 4500میلیارد تومان موافقت شده و جالب توجه آنکه تاکنون از این مبلغ 1600 میلیارد تومان پرداخت شده است و واضح است که بانک ها و شخص رئیس بانک مرکزی با جمع و تفریق های کاغذی و نه واقعی چنین ارقامی را عنوان می کنند.

مضاف بر اینکه یکی از نقدهای جدی و اساسی به سیاست های اقتصادی دولت قبل پرداخت وام های بی ضابطه در قالب بنگاه های کوچک و زودبازده بود که نه تنها به تولید رمقی نبخشید که جز تورم و افزایش نقدینگی و هدر رفت منابع ملی ثمر و فایده ای نداشت، حال این دولت نیز همان اشتباهات را تکرار می کند. 

بماند که تاکید ناموجه و اصرار عجیبی مبنی بر رونق یابی فضای کسب و کار توسط دولت مردان در بوق وکرنا می شود و عموم مردمو فعالین اقتصادی خبری از آن نمی بینند!

بی شک خلق برجام و پیگیری سیاست های معقول اقتصادی می تواند گره از رکود اقتصادی بگشاید اما دلیلی ندارد که هنوز تغییرات ملموسی به عمل نیامده تنها به پروپاگاندا پرداخت که این نه تنها برای دولت عایدی ندارد که بی اعتمادی و دلزدگی مردم از قوه مجریه را در پی خواهد داشت.