نقد خرداد بر رویکرد رسانه ای و برگزاری نمایشگاه
فقدان استراتژی رسانه ای هنوز بیداد می کند/ سقلمه به قبلی ها، سکوت در برابر تدبیری ها
کیست که ندادند گل سر سبد نمایشگاه مطبوعات، رسانه های سیاسی و اقتصادی هستند؟ کیست که نداند سایت های خبری طی چند سال گذشته چه جایگاه و پایگاهی در سبد رسانه ای مخاطبان یافته اند
سرویس سیاسی خرداد: بیست و دومین دوره نمایشگاه مطبوعات با شناخت برگزیدگان و اعطای جوایز به آنان پایان یافت.
به گزارش خرداد؛ یک‌هفته اضلاع و اجزای مختلف سازه مطبوعات ایران گردهم آمدند تا در آنچه از آن به عنوان بهار مطبوعات یاد می شود، خود را در معرض افکار عمومی قرار داده و بیواسطه و بدون حایل بازخوردهای عملکرد یکساله خود را دریافت کنند، فارغ از آنکه تا چه میزان برگزاری نمایشگاه های مطبوعات در همه ادوار با این کارکرد ساختاری همسانی و همنوایی دارد، در این دوره وضعیتی به منصه ظهور رسیده که موضوع این مقال است.
نگارنده خوب به یاد دارد که اگر در دوران محمود احمدی نژاد خبط و خطایی از سوی برگزار کنندگان نمایشگاه سر می زد بلافاصله ما رسانه های اصلاح طلب به میدان آمده و به بازخواست و درخواست ارائه توضیح می پرداختیم و خواستار اصلاح روند معوج به منصه ظهور رسیده می شدیم.
در این دوره از نمایشگاه اما اتفاقی جالب توجه و نادر به انجام رسید که هیچ توجیه منطقی و حرفه ای برای آن یافت نمی شود و البته ما رسانه ها ترجیح دادیم مصلحت اندیشانه سکوت کنیم اما اکنون که نمایشگاه به خوبی و خوشی پایان پذیرفته لازم است که با گوشزد اشتباهات مانع تکرار آن در ادوار بعدی شویم.
کیست که ندادند گل سر سبد نمایشگاه مطبوعات، رسانه های سیاسی و اقتصادی هستند؟ کیست که نداند سایت های خبری طی چند سال گذشته چه جایگاه و پایگاهی در سبد رسانه ای مخاطبان یافته اند و شاید بتوان گفت حتی یکی از معمولی ترین آنان از چندین و چند روزنامه صاحب نام مخاطبان پرشمار تری دارد، نکته ای که هر اهل فنی در رسانه بر آن اشراف دارد و نمی تواند منکرش باشد.
حال با همه این اوصاف و در اقدامی جالب توجه تمامی مجلات و سایت های سیاسی و اقتصادی در بیست و دومین دوره نمایشگاه مطبوعات به طبقه دوم نمایشگاه برده شده ودر آنجا جانمایی شدند!.
اتفاقی که نیک مشخص بود، اشتباه محض است و این رسانه ها را از حضور موثر در نمایشگاه بیست و دوم باز می دارد. و اینگونه نیز شد، مراجعه کنندگان به طبقه دوم نمایشگاه شاید به یک پنجاهم بازدیدگان از نمایشگاه نمی رسید و در اغلب ساعات روز طبقه دوم نمایشگاه سوت و کور بود.
با اعتراض غرفه داران معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد و برگزار کننده نمایشگاه قول داد که با تمهیداتی این معضل را مرتفع کند اما در تمامی طول برگزاری نمایشگاه این معضل پابرجا ماند. جالب آنکه گاهی درب اصلی شبستان بسته می شد تا مخاطبان به این سمت و سو سوق یابند اما مراجعه کنندگان ترجیح می دادند از درب کناری متصل به طبقه پایین رفت و آمد کنند تا زحمت عبور از پله ها را به خود دهند!! و البته هیچ یک از ماموران حاضر نیز اندک زحمتی به خود نمی داد که مردم را به حضور در طبقه دوم فرا خواند!!.
نمایشگاه تمام شد و رفت اما این سئوال مهم باقی است که کدام سیاست گذار رسانه ای چنین طرحی داده و آیا اندک مقدار و پشیزی با کارکرد و جایگاه مطبوعات آشنایی دارد؟ کدام عقل سلیمی در سال انتخابات و در برهه ای که نشریات و سایت های سیاسی می بایست در کانون توجه باشند اینگونه آنان را از دایره نقش آفرینی در بهار مطبوعات حذف و هدم می کند؟!
این اتفاق آن دمل چرکین قدیمی را البته نیشتر زد که در دولت تدبیر و امید هیچ برنامه ریزی و استراتژی مشخصی برای رویکردهای رسانه ای وجود ندارد؛ که هیچ! گویا قصد و غرضی هم برای زمین گیر کردن دولت و رسانه های حامی آن نیز وجود دارد که الله اعلم!
