خانم مدافع بشر با نقض آشکار حقوق بشر چه می کند؟
سوچی در چالش نسل کشی مسلمانان میانمار
سرویس بین الملل خرداد: آنگ سان سوچی چهره ای مورد توجه افکار عمومی جهان بود به هنگامه ای که او به عنواننماد دموکراسی خواهی و مبارزه با دیکتاتوری نظامیان در میانمار سال ها حبس و حصر را به جان خرید و تسلیم نشد!.
به گزارش خرداد؛ خانم مدافع حقوق بشر به یکباره به چهره ای بین المللی و مورد توجه مردم جهان تبدیل شد و نه تنها جایزه نوبل را برایی وی به ارمغان آورد که او جوایز پرشمار دیگری نیز از آن خود کرد و هر گونه فعل و انفعالی پیرامون وی به سرعت به سر تیتر خبرهای جهانی راه می یافت.
این شهرت و آوازه و فشارهای بین المللی برآمده از آن بالاخره دیوار حصر و حبس 15 ساله را شکست و او توانست چهار سال بعد با پیروزی مطلق حزب متبوع اش و علیرغم آنکه طبق قانون اساسی نمی توانست مقام ریاست جمهوری را به طور رسمی دراختیار بگیرد، زمام رهبری کشور را در اختیار خود داشته باشد.
حال اما با گذشت یکسال و نیم از قدرت یابی سوچی و در حالیکه او توانسته با بهره گیری از آن پشتوانه سیاسی خود در دفاع از حقوق بشر با رهبران دنیا به تعاملات مضاعف دست یابد، عملکرد وی در قبال اقلیت مسلمانان و نسل کشی آنان توسط نظامیان میانمار چالش جدی در برابر او قرار دهد.
سوچی هر چند تسلط آشکاری بر نظامیان میانمار ندارد اما کیست که نداند رهبر یک کشور و اولین قدرت سیاسی آن نمی تواند کاری ملموس برای جلوگیری از جنایات بی سابقه و نسل کشی اقلیت مسلمان به انجام رساند، سوچی تا کنون کم کاری مشهودی در این زمینه از خود نشان داده و کم کمک انتقادات از وی در مجامع بین المللی بالا می گیرد.
سوچی در آخرین اظهار نظر خود در سفر به سنگاپور گفته است: « نمی‌خواهیم کشورمان بی‌ثبات باشد اما با گذشته‌ای طولانی مملو از تفرقه در کشورمان مواجه هستیم. سازش ملی امری غیر قابل اجتناب و مهم برای ماست. جای انتخاب نداریم. این مساله غیر قابل اجتناب است. باید به صلح و سازش ملی دست یابیم تا کشورمان به پیشرفت دست یابد و آن کسانی که مایل به سرمایه‌گذاری در کشورمان هستند، اطمینان لازم را کسب کنند.»
او به خوبی می داند که همه اعتبار وی از عقبه و سابقه وی در حوزه حقوق بشر می آید و اگر قرار باشد چنین نقض آشکار اصول بدیهی حقوق بشر در کشوری که او زمامدار سیاست آن است رخ بدهد، تمام رشته های چند دهه ای پپنبه شده و دیگر مقامات جهان با روی باز به استقبال او نمی آیند.
حال باید دید سوچی خواهد توانست لگام نظامیان را کشیده و آنان ا مهار کند؟ آیا دنیا بازهم منفعلانه نسبت به این کشتار و نسل کشی تمام عیار واکنش نشان خواهد داد و از طرف دیگر کشورهای مسلمان همسایه با وخامت اوضاع در میانمار چه واکنشی نشان خواهند داد؟.
به گزارش خرداد؛ خانم مدافع حقوق بشر به یکباره به چهره ای بین المللی و مورد توجه مردم جهان تبدیل شد و نه تنها جایزه نوبل را برایی وی به ارمغان آورد که او جوایز پرشمار دیگری نیز از آن خود کرد و هر گونه فعل و انفعالی پیرامون وی به سرعت به سر تیتر خبرهای جهانی راه می یافت.
این شهرت و آوازه و فشارهای بین المللی برآمده از آن بالاخره دیوار حصر و حبس 15 ساله را شکست و او توانست چهار سال بعد با پیروزی مطلق حزب متبوع اش و علیرغم آنکه طبق قانون اساسی نمی توانست مقام ریاست جمهوری را به طور رسمی دراختیار بگیرد، زمام رهبری کشور را در اختیار خود داشته باشد.
حال اما با گذشت یکسال و نیم از قدرت یابی سوچی و در حالیکه او توانسته با بهره گیری از آن پشتوانه سیاسی خود در دفاع از حقوق بشر با رهبران دنیا به تعاملات مضاعف دست یابد، عملکرد وی در قبال اقلیت مسلمانان و نسل کشی آنان توسط نظامیان میانمار چالش جدی در برابر او قرار دهد.
سوچی هر چند تسلط آشکاری بر نظامیان میانمار ندارد اما کیست که نداند رهبر یک کشور و اولین قدرت سیاسی آن نمی تواند کاری ملموس برای جلوگیری از جنایات بی سابقه و نسل کشی اقلیت مسلمان به انجام رساند، سوچی تا کنون کم کاری مشهودی در این زمینه از خود نشان داده و کم کمک انتقادات از وی در مجامع بین المللی بالا می گیرد.
سوچی در آخرین اظهار نظر خود در سفر به سنگاپور گفته است: « نمی‌خواهیم کشورمان بی‌ثبات باشد اما با گذشته‌ای طولانی مملو از تفرقه در کشورمان مواجه هستیم. سازش ملی امری غیر قابل اجتناب و مهم برای ماست. جای انتخاب نداریم. این مساله غیر قابل اجتناب است. باید به صلح و سازش ملی دست یابیم تا کشورمان به پیشرفت دست یابد و آن کسانی که مایل به سرمایه‌گذاری در کشورمان هستند، اطمینان لازم را کسب کنند.»
او به خوبی می داند که همه اعتبار وی از عقبه و سابقه وی در حوزه حقوق بشر می آید و اگر قرار باشد چنین نقض آشکار اصول بدیهی حقوق بشر در کشوری که او زمامدار سیاست آن است رخ بدهد، تمام رشته های چند دهه ای پپنبه شده و دیگر مقامات جهان با روی باز به استقبال او نمی آیند.
حال باید دید سوچی خواهد توانست لگام نظامیان را کشیده و آنان ا مهار کند؟ آیا دنیا بازهم منفعلانه نسبت به این کشتار و نسل کشی تمام عیار واکنش نشان خواهد داد و از طرف دیگر کشورهای مسلمان همسایه با وخامت اوضاع در میانمار چه واکنشی نشان خواهند داد؟.
