دکتر قاسم آهنگری در گفتگو با مهر تمرکز این تحقیقات را در زمینه نحوه بیان ژنها و تعامل آنها در تعامل با شرایط محیطی دانست و افزود: در این راستا مطالعات زیادی انجام شده است ولی بیشتر بر روی ژنهای شناخته شده است.
رئیس بخش بیوتکنولوژی پزشکی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری با تاکید بر آنکه در این طرح تحقیقاتی مطالعه بر روی ژنهایی که تاکنون گزارش نشده است، انجام شد، اظهار داشت: در این پروژه مطالعه بر روی ژنهایی که در بیماری سرطان بروز میکنند و تکثیر میشوند، متمرکز شدیم.
وی یادآور شد: دراین پروژه تحقیقاتی با استفاده از علم ژنتیک متدلوژی جدیدی برای مطالعه روی بیماریهای شایع ارائه کردیم.
محقق این طرح به جزئیات این طرح اشاره کرد و ادامه داد: مطالعات اولیه نشان داد که تغییرات پیرامونی به ویژه آلودگی هوا بر روی تک تک سلولها اثر میگذارد؛ چراکه آلودگی هوا باعث میشود که گازهایی چون ناکس، CO2 (دی اکسید کربن)، CO (منواکسید کربن) و سایر عوامل واسطهای دیگر آزاد شوند و با جذب آن از طریق ریهها سطح این گازها در خون افزایش مییابد.
آهنگری با تاکید بر اینکه این امر منجر به فراهم شدن زمینه مناسب برای رشد میکروب در بدن میشود، خاطر نشان کرد: در این پروه تحقیقاتی که با دانشگاه علوم پزشکی تهران اجرایی شد بر روی اثرات این آلایندهها بر روی ریه مطالعاتی انجام دادیم و نتایج قابل توجهی به دست آوردیم.
این محقق ادامه داد: در این مطالعه ریه افرادی که در شهر تهران با افرادی که در خارج از تهران زندگی میکردند، مطالعه و مشاهده شد که تقریبا الگوی بیان ژنهای افرادی که در شرایط آلودگی هوا زندگی میکنند با الگوی افزایش بیان ژن بیماران مبتلا به آسم مشابه است در حالی که بیان ژنها در افرادی که خارج از تهران زندگی میکنند از این الگو تبعیت نمیکنند.
وی با تاکید بر اینکه این مطالعات نشان داد که در زمان آلودگی هوا اولین جایی که هدف قرار میگیرد ریه است، یادآور شد: بروز این اثرات به صورت آسم قابل مشاهده است ولی اثرات دیگری نیز دارد.
آهنگری با اشاره به شیوع بیماریهایی چون لوپوس و MS اظهار داشت: این بیماری از جمله معضلات قرن اخیر و هزاره سوم است که عوامل ایجاد کننده این بیماریها آلایندههای زیست محیطی است که طیف وسیعی از بیماریها را به همراه دارد.
رئیس بخش بیوتکنولوژی پزشکی پژوهشگاه مهندسی ژنتیک و زیست فناوری ادامه داد: نتایج به دست آمده از این مطالعات میتواند دیدگاه جدیدی برای پیشگیری از بروز بیماریهای صعب العلاج و درمان بیماران باشد.