جمعه هایی که روز روحانی نیست!

به گزارش خرداد؛ هنوز خاطرات صفوف به هم پیوسته مردم در نماز جمعه های ابتدای انقلاب به امامت آیت الله طالقانی و سپس خطبه های شورانگیز در دوران دفاع مقدس توسط خطبای مختلف نماز جمعه که یکی از مهم ترین پایگاه های تهییج و ترغیب مردم به حضور در عرصه های نبرد علیه دشمن بعثی بود از خاطره ها پاک نشده است. 

اما نکته مهم و سئوال کنونی آنست که آیا آن صفوف به هم پیوسته، آن جامعیت مثال زدنی و آن حضورهای شورانگیز لایه های مختلف و متکثر مردمی را در عموم نماز جمعه های سال های اخیر شاهد هستیم؟.

بی گمان هر ناضر منصفی اذعان دارد که آن رونق سال های گذشته را در این مراسم مهم شاهد نیستیم و شاید یکی از مهم ترین علت های پدید آمدن چنین وضعیتی آن باشد که از تریبون های نماز جمعه صدا و نظر قاطبه اعضای جامعه شنیده نشده و گویی تنها طیف و جریانی خاص این جایگاه ملی را عرصه حضور بی محابا و مطلق العنان خود کرده اند. 

برای اثبات این ادعا تنها کافی است که به چند نماز جمعه هفته های اخیر رجوع کنید، در تمامی خطبه ها و به شکل هماهنگ خطیبان نماز جمعه دولت را مورد انتقاد قرار داده و پیرامون هر موضوعی بدان گلایه و ایراد وارد می سازند. 

حقوق های نجومی یکی از مواردی است که در سال اخیر به شکل هر هفته ای مورد اشاره قرار گرفته و گریزی بدان زده می شود این در حالی است که کل این تخلف بالغ بر 23 میلیارد تومان بوده که نه اختلاس شده و نه گیرندگان آن از کشور فرار کرده اند و بنابر اعلام رسمی غیر از 2 مورد تمامی مبالغ به خزانه بازگشت داده شده است، حال آنکه در دولت قبل هزاران میلیارد تومان اختلاس انجام پذیرفت و صدها برابر آن با روندهای معوج و ناکارآمدانه طی شده به کشور و اقتصاد آن و جیب مردم آسیب زد اما صدای اعتراض چندانی را از تریبون های نماز جمعه شاهد نبودیم حتی در تخلف مشابه همین پرونده موسوم به حقوق نجومی که از آن با عنوان املاک نجومی یاد می شود و رقم مطرح پیرامون آن نیز بزرگ تر است، جز یکی دو بار اشاره مختصر از تریبون نماز جمعه، واکنش های دیگری را شاهد نبوده ایم.

در موضوع برجام نیز جز همان ابتدای انعقاد توافق که حمایت ارکان مختلف نظام در خصوص برجام  نیز به منصه ظهور رسیده بود و خطبای محترم پس از ماه ها انتقاد در جریان پروسه مذاکرات با اشارات گذرا به تایید مشروط توافق هسته ای پرداختند، جالب توجه بوده است.

در چند صباح اخیر یکبار دیگر تندترین انتقادها متوجه برجام شده است، حال آنکه هنوز نقض عهد طرف آمریکایی اجرایی و عملیاتی نشده که به فرموده رهبر معظم انقلاب طرف ایرانی نیز در پاسخ به آن واکنش جدی داشته باشد، 

با این حال  رئیس جمهوری نه تنها دستور پیگیری صریح  نقض عهد طرف آمریکایی را به وزیر امورخارجه داد و او نیز در نامه ای به موگرینی خواستار تشکیل جلسه کمیسیون مشترک برجام برای رسیدگی به نقض عهد طرف آمریکایی شد، از رئیس سازمان انرژی اتمی نیز خواسته شد که مطالعات درباره پیشرانه های هسته ای را که معنای آن حرکت در مسیر غنی سازی 90 درصدی است به اجرا گذارد. 

اما به رغم این اقدامات بازهم از تریبون نماز جمعه به دولت تاخته شده و همین امروز چند خطیب جمعه، از جمله خطیب نماز جمعه تهران به دولت تاخته و گلایه کرده اند که اقدامات انجام گرفته کافی نبوده است!.

گویی که دولت باید فاتحه برجام را می خواند تا شماری از طیف های سیاسی خشنود از دولت شوند که اگر هم اینگونه می شد باز نیز چیزهایی برای انتقاد وجود داشت. 

در واقع مرور واکنش های مختلف از تریبون نماز جمعه همسویی و همنوایی واضح و آشکاری با مواضع و اظهارات و تیترهای طیف خاصی از سیاسیون را به اذهان متبادر می کند و باید پرسید که آیا این اقدام همخوان و همسو با منافع ملی و نیز جایگاه مقدس و شانیت ویژه تریبون نماز جمعه است؟ 

اینکه مراسم نماز جمعه مختصر و منحصر به حضور طیف و جریانی خاص شود بدون شک خوشایند نبوده و نیست و با آن آرمان های نهادینه شده و متصور برای چنین مراسم عبادی و سیاسی همخوانی ندارد. 

اینکه در اذهان عمومی نیز چنین القا شود که خطیبان نماز جمعه جملگی در برابر دولت منتخب مردم جبهه گیری داشته و در مقام یک مخالف پر و پا قرص ظاهر می شوند نیز پر واضح است که چه تبعاتی دارد. 

مردم ما هوشیار و آگاه هستند و به خوبی تشخیص می دهند که کدامین انتقادها وارد و کدامینش نا‌وارد است و بر همین منوال اگر شاهد بیان انتقادات منصفانه باشند و درد دل های خود را از تریبون نماز جمعه شنوا، بی گمان با حضور خود صلابتی تازه به این مراسم مهم ملی و مذهبی خواهند بخشی که ان شاء الله چنین باد.