کنسرت «پریزاد» بنیامین بهادری شب گذشته(یکشنبه ۵ دی ماه) در حالی در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی روی صحنه رفت که «ملانی آوانسیان» (نوازنده ویلن سل و برادر استیو آوانسیان، نوازنده درامز ارکستر بنیامین موزیک) اجازه حضور و ساز زدن در هیچ کدام از دو سانس این کنسرت را علیرغم طیشدن مراحل معمول اداری پیدا نکرد تا صندلی این نوازنده تا انتهای این کنسرت خالی بماند.
سلیم احمدی (مدیر برنامههای بنیامین بهادری) درباره این اتفاق گفت: تمام مراحل معمول اداری برای حضور ملانی آوانسیان در شب میلاد حضرت عیسی (ع) طی شده بود و امیدوار بودیم که در این شب عزیز که برای هموطنان مسیحی شب ویژهای است، بتوانیم در کنار این هنرمند مسیحی و محترم اجرای خوبی را برای حاضرین در سالن داشته باشیم. ولی تنها دقایقی پیش از این کنسرت متاسفانه از حضور ایشان روی استیج ممانعت به عمل آمد و ما هم به احترام این هنرمند و مردمی که در سالن منتظر اجرای ایشان بودند و تبعیت از قانون، صندلی خالی و ساز ایشان را به صورت نمادین روی صحنه قرار دادیم.
بنیامین بهادری نیز در سخنانی کوتاه دقایقی پس از این کنسرت درباره حواشی این اجرا گفت: اعتقاد دارم اکثر مدیرانى که در جریان حضور ملانى آوانسیان به عنوان نوازنده بودند با حضور ایشان مخالفتى نداشتند چون شخصاً با چند نفر حرف زدم و دیدم هر کدام تا جایى کمک کردند و ما امیدوار بودیم. ولى متأسفانه یک نفر کار را خراب کرد که البته به زودى دستش رو خواهد شد. خوشحالم از اینکه انرژی سالن آنقدر خوب بود که حال همه عوض شد. «استیو و ملانی آوانسیان» قطعا دو ستاره مهم کنسرت پریزاد بودند. استیو با ساز زدن و ملانی آوانسیان با صندلی خالیاش در روز میلاد مسیح (ع) در ذهنها ماندگار شدند.
این خواننده ابتدای کنسرت خود را با قطعه این روزها پرطرفدار فیلم سلام بمبئی یعنی «یه بار دیگه اشتباه کن» آغاز کرد تا قطعات این فیلم برای نخستین بار در کنسرت بنیامین به صورت زنده اجرا شوند و با همخوانی دوستداران بنیامین توام شود.
عاشق شدم، کجای دنیای و آشوب سه قطعهای بودند که بنیامین در ابتدای کنسرتش پس از قطعه «یه بار دیگه اشتباه کن»، پشت سر هم خواند و پس از اجرای این قطعات رو به حاضرین در سالن گفت: سلام به همه عشاق تهرانی. کسی که در این روز وسط هفته و این ساعت از روز و از همه مهمتر این هوای بارانی و مه، به این کنسرت آمده حتما عشقی عمیق در زندگیاش دارد. خوشحالم که در این موقعیت با هم قرار است لحظات عاشقانهای را تجربه کنیم.
تنگ غروب، مدار، تله پاتی، لیلی در پائیز و خاطرهها قطعات بعدی کنسرت بنیامین را تشکیل میدادند و این خواننده به رسم تمام برنامههایش در هنگام اجرای قطعه «شناسنامه» از همه حاضرین خواست که با او در این قطعه همخوانی کنند و اواخر این اثر را نیز به قطعه قدیمی «ای که توئی همه کَسَم» وصل کرد تا همخوانی جالبی با همراهی دوستدارانش در این بخش داشته باشد.
اجرای قطعه «منو ببخش» که یکی از ماندگارترین آثار با صدای «ناصر عبداللهی» و آهنگسازی بنیامین بهادری بود، سوپرایز ویژه این خواننده برای دوستدارانش بود که به نوعی ادای دین و ادای احترام به این خواننده قدیمی پاپ در کشور به حساب میآمد. بنیامین پس از اجرای این اثر از همه حاضرین در سالن خواست که برای «ناصریا» و یاد و خاطرات خوبش دست بزنند.
در بخشهایی از این کنسرت نیز تصویر و آوای ویلن مرحوم «نیما وارسته» پخش شد که بنیامین در این لحظه گفت: الان که تصویر نیما وارسته را دیدم، احساس کردم که چقدر دلم برایش تنگ شده است. آنقدرها برای من اهمیت ندارد که او امروز روی صحنه نیست. چون اعتقاد دارم او با موسیقیاش همیشه در یادها مانده و میماند. نیما بهترین تنظیم کننده و بهترین نوازندهای بود که با هم کار کردیم و مثل تشویق جانانهای که برای «ناصریا» از سالن شنیدم، میخواهم همان قدر محترم و قوی برای نیما وارسته دست بزنید.
دوری، رباط، عشق داغ من، هفته عشق، عشق احساسه، لکنت و اجرای مجدد قطعه «تله پاتی» انتهای کنسرت «پریزاد» بنیامین را تشکیل دادند که با یک صندلی خالی و ویلن سلای که هرگز صدایش در سالن نپیچید، شامگاه ۵ دی ماه را به روزی پرخبر و پرحاشیه و پرجیغ تبدیل شد.
محمد موجرلو، استیو آوانسیان، علی موسوی، کیوان فرشید نیا و آرش احمدی نوازندههای ارکستر «بنیامین موزیک» را تشکیل میدادند که «علیرضا میرآقا» رهبری این ارکستر را برعهده داشت.
این کنسرت ازسوی موسسه آوای باران و تهیهکنندگی منوچهر حسنی روی صحنه رفت و سلیم احمدی نیز همچون گذشته مدیریت برنامههای بنیامین را برعهده داشت و «مسعود دایی» نیز مدیر اجرایی گروه «بنیامین موزیک» بود.