تاریک و روشن های یک فاجعه

سرویس اجتماعی- خرداد: به حادثه پلاسکو از هر منظری نگریسته شود، نامی جز فاجعه نمی توان بر آن نهاد. حادثه دلخراش و دراماتیکی که قلب یکان؛ یکان ایرانیان را به درد آورد و واکنش های فراگیر و بی سابقه ای را در سرتاسر ایران رقم زد، نه فقط تهران که یک ملت در عزای و سوگ فرزندان دلیر و از جان گذشته خود نشست.

به گزارش خرداد؛ 3 روز تلخ و بهت آور از وقوع حادثه پلاسکو گذشته است و در این مدت واکنش هایی رقم خورده که مرور گذرا بر آن حاوی آموزه هایی برای همه ماست و تلنگری بر وجدان های بیدار.

آتش نشان بودن شغل نیست؛ عشق است، این یکی ازده ها شعار نوشته هایی است که مردم طی این چند روز در فضای مجازی در تقدیر از قهرمانان پلاسکو دست به دست می کنند وچه زیبا این عاشق بودن و از خودگذشتگی و ایثار توسط آتش نشانان غیور به منصه ظهور رسید.

روشنای عالم تاب این رشادت بی گمان تاریک شدنی نیست و تا نسل ها از خاطره ایرانیان زدوده نخواهد شد.

دیگر نقطه روشن این حادثه حس همذات پنداری و ابراز همدردی شهروندان ایرانی از نقاط مختلف کشور و جهان با این حادثه بود، مردمی که بدون هیچ ساماندهی و تمهید و تدارکی، به خروش آمده و نشان دادند که علیرغم تبلیغات منفی و ایراد گیری های مرسوم روشنفکر نمایانه؛ آگاه و فهیم و موقعیت شناس هستند و هویت ملی و میهنی و وطن دوستی در سراسر جان و روح آنان موج می زند.

شاید برخی تصاویر از ازدحام جمعیت یا تصویر برداری و سلفی گیری خاطرها را آزرد اما بزرگنمایی این اقلیت نباید کلیت ملموس و رویکرد قاطبه ملت را تحت الشعاع خود بگیرد.

حضور هماهنگ و همه جانبه تمامی دستگاه های ذیربط در فرآیند امداد رسانی نیز از دیگر نقاط روشن این حادثه دردناک بود، هر چند که به اقتضای طبیعت این حوادث همواره می توان بر نقاط تاریک و معایب هم انگشت گذاشت اما تلاش بی وقفه همه سازمان ها پس از حادثه ستودنی است و این نکته نباید نادیده گرفته شود.

و اما نقاط تاریک این حادثه.

بدون هیچ شک و شبهه ای قصور و تقصیرها و کمبود و کاستی ها و عدم انجام وظایف محوله به نحو احسن در بروز این حادثه نقش داشته است و کسی نمی تواند منکر این موضوع باشد، که اگر تخلف صورت نمی پذیرفت، اگر وظایف قانونی به انجام می رسید و اگر  تنها به اخطارهای فرمالتیه و رفع و رجوع های باری به هر جهتی بسنده نمی شد، اکنون شاهد این فاجعه دهشتناک نبودیم و ضررهای هنگفت مادی و معنوی آن متوجه کشور و ملت نمی شد.

هر دستگاه و سازمانی که در این میان به وظایف خود عمل نکرده، اعم از شهرداری به عنوان متولی مدیریت شهری یا بنیاد مستضعفین به عنوان مالک این مجموعه یا  اضلاع و اجزای هر نهاد و قوه ای که نمی بایست با این شرایط غیر استاندارد اجازه فعالیت در این ساختمان را طی سالیان متمادی می داده، باید بدون هیچ اغماض و پرده پوشی از صدر تا ذیل مقصران آن پاسخگو بوده و به ملت توضیح دهند که چرا با اهمال خود چنین فاجعه ای را رقم زده اند اما ....

اینکه بلافاصله پس از وقوع حادثه و در حالیکه عملیات آوار برداری در حال انجام است، تقاضای استعفا و کناره گیری مطرح شود بی گمان عملی منطقی و عقلانی نیست و شائبه های رویکرد سیاسی می دهد که از نقاط تاریک این حادثه بود.

در سوی مقابل اینکه مسئولین مدیریت شهری و معاونان آقای شهردار و نیز شماری از اعضای شورای شهر حامی شهردار از همان ابتدای حادثه به جای پافشاری بر مدیریت بحران دمادم از دادن  30 اخطار سخن گفته یا مانورهای تبلیغاتی دهند تا از زیر بار حادثه شانه خالی کنند نیز بسیار زشت و قبیح است و از نقاط تاریک پسا حادثه پلاسکو بود.

اینکه سردار محترم عضو شورای شهر در پاسخ به اعتراض یک آتش نشان مبنی بر فقدان تجهیزات مناسب، بار را از دوش خود برداشته و به دولت کنایه بزند، اوج این بداخلاقی های سیاسی بود حال آنکه دیگر اعضای شورا، مستند عنوان کرده اند که بر خلاف مصوبات شورا چند ده میلیارد از پولی که قرار بود برای آتش نشانی مصروف داشته شود از سوی شهرداری به این امر اختصاص نیافته است.

از دیگر نقاط تاریک این حادثه، رویکردهای غیر حرفه ای و بدور از وجاهت رسانه ای صدا و سیما بود، اخباری که از همان ابتدای کار اذهان عممی را جریحه دار کرده و طولی نمی کشید که تکذیب می شد، این اتفاق در چندین وهله رخ داد و نشانگر آن بود که صدا و سیما و البته شماری دیگر از رسانه های ما با استانداردهای لازم برای انعکاس درست و بهینه حوادث فاصله بسیار دارند.

البته نباید از تلاش های شبانه روزی، خالصانه، متعهدانه و ستودنی شماری از خبرنگاران و عکاسان و فیلمبرداران حاضر در محل از خبرنگاران صدا و سیما گرفته تا خبرگزاری های دیگر چشم پوشی کرد که دلیرانه و مخلصانه نقش چشم و گوش مردم را در این حادثه ایفا کردند و به راستی که قهرمان گونه به میدان آمدند.

و البته از رئیس جمهوری هم باید تشکر کرد نه به خاطر آنکه در محل حادثه حضور یافت که وظیفه اوست یا آنکه دستور به رسیدگی در همان ابتدای کار داد که این نیز از وظایف اوست بلکه به این خاطر که در سخنان اش از همه دستگاه ها و مجموعه های حاضر در عملیات واقدامات آنان تشکر کرد و آن را ستود، او سیاسی حرف نزند، سیاسی موضع نگرفت و این در فضای سیاست زده کشور ما جای تقدیر دارد.

امید که با درس گیری از این حادثه و اتفاقات آن زین پس شاهد تکرار چنین حوادثی نباشیم و البته همه ما انتظار داریم که خاطیان در هر رده و رسته و هر طیف و جایگاهی به مردم معرفی شده و تاوان قصور و خطای خود را دهند.