امام از روشنفکران خواست به روحانیت سیاست را آموزش دهند
یک فعال رسانه‌ای گفت: امام از روشنفکران می‌خواستند به روحانیت راه مبارزه و سیاست را آموزش دهند، روحانیت از روشنفکران تاثیر پذیرفتند و این امر را نمی‌توان انکار کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، علی شکوهی در میزگرد " چرا انقلاب شد؟" که عصر امروز از سوی انجمن اندیشه و قلم برگزار شد، گفت: قاعدتا وقوع انقلاب، به شرایط جامعه برمی‌گردد و نقش نخبگان در وقوع انقلابی مثل ایران را نباید دست کم گرفت.
این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه در جامعه‌ای مثل ایران که ساختار و سازمان نداشت، نخبگان پیشگام می‌شوند و توده مردم پشت آنان راه می‌افتند، اظهار کرد: اولین جریان فکری که در انقلاب نقش داشت، روحانیت بود. روحانیت دارای ساختار مستقل است که اندیشه حکومت دینی داشت که ابتدا از نواب صفوی آغاز شد و به امام خمینی (ره) رسید که نتیجه‌اش به وجود آمدن حکومتی بود مبتنی بر ولایت فقیه که تا زمان ظهور امام زمان (عج) است.
او درباره گروه دوم که در انقلاب نقش داشتند، گفت: گروه دیگر روشنفکران غرب گرا بودند که خیلی به بدنه و شاه نزدیک نبودند. دمکراتیک شدن حکومت برای این قشر مهم بود اما غالبا با مردم نزدیک نبودند. جریان سوم، جریان فکری ملی گرا بود که بعد از نهضت ملی شدن نفت از دل نهضت آزادی به بیرون آمد. آنها اصراری به تغییر حکومت نداشتند بلکه معقتد بودند شاه به عنوان نماد بماند اما پارلمان نهاد اصلی قدرت باشد .
او با بیان اینکه از سال ۴۲ به بعد مسیر به سمتی رفت که ماندن شاه سخت بود و اگر شاه فضا را بسته نمی‌کرد، انقلاب رخ نمی‌داد، خاطرنشان کرد: جریان تاثیرگذار دیگر، روشنفکری چپ و مارکسیستی بود که اعتقادی به سلطنت نداشتند. جریان دیگر روشنفکری دینی است که شاخص‌ترین جریان و مکتب بود. این جریان دارای نظامات اجتماعی و به دنبال احیای تفکر دینی بود.
شکوهی گفت: انقلاب اسلامی ایران محل تلاقی روحانیت و روشنفکری بود. روحانیت انقلابی قدرت بسیج عمومی را داشت و روشنفکران هم قدرت تحلیل و درک داشتند. امام از روشنفکران می‌خواستند به روحانیت راه مبارزه و سیاست را آموزش دهند، روحانیت از روشنفکران تاثیر پذیرفتند و این امر را نمی‌توان انکار کرد.
این فعال رسانه‌ای گفت: روحانیت در انقلاب مشروطه مجبور شد که در خفا فعالیت کند اما در دوران انقلاب اسلامی مشاهده می‌کنیم که حتی یک گام هم عقب ننشست و تن به سازش نداد و تسلیم نشد.
