عباس عبدی در روزنامه ایران نوشت: اصولاً شیوه و منش سیاسی آیت الله مصباح به گونهای است که همه یا باید تبعیت کنند یا برای وی شق دیگری پذیرفتنی نیست.
در سال 1392 نیز با استفاده از رد صلاحیت نامزد اصلح مورد نظر ایشان بود که به طور عملی از جدایی کامل وی ممانعت به عمل آوردند. نگرش تکلیفمدار و تأکید بر مسئولیت فردی اجازه نمیدهد که تسلیم نظر جمع شد. هرچند این نگرش همواره با مشکل مواجه شده و به همین دلیل اصلاحاتی در آن ایجاد شده است. مثل عدول از نظریه نامزد اصلح تا رسیدن به صالح مقبول و بعد تن دادن به دفع افسد به فاسد! واقعیت این است که با هیچکدام از این نگرشها نمیتوان وارد یک فرآیند انتخاباتی شد. این ذهنیتها آکنده از تضاد است. دفع افسد به فاسد یک شعار ضد انتخاباتی است.
این شعار بدین معناست که هر دو نفر مورد نظر حداقل فاسد معرفی میشوند، در حالی که شورای نگهبان مدعی حذف افراد فاسد از گردونه نامزدهاست. به علاوه کسی که چنین شعاری را میدهد، پیش از اینکه نامزد رقیب خود را افسد معرفی کند، نامزد مورد حمایت خود را فاسد دانسته است و چون این بخش اقرار است، مردم آن را میپذیرند و به او رأی نمیدهند.