به قلم دکتر جواد اطاعت؛برای بررسی عملکرد دولت یازدهم ابتدا باید بررسی کنیم که آقای روحانی درچه شرایطی دولت را تحویل گرفت.درواقع آقای روحانی اقتصادی بسته با گرههای کورتحویل گرفت که حتی اگر بهترین اقتصاددانان و نوبلیستهای دنیا را دعوت به همکاری و مشاوره برای حل این گرههای کورمیکرد، قادربه ارایه راه حل ازبنبستهایی که وجود داشت،نبودند.
زمانی 25 میلیارددلارپول فروش نفت را از طریق سوئیس به چین منتقل کرده بودند و چینیها با پول خودمان حتی هرکالایی که میخواستیم به ما نمیدادند. اقتصاد به شدت بسته شده بود ازسوی شاخصهای کلان اقتصادی به شدت منفی شده بود.نرخ تورم 40 درصد و نرخ رشد اقتصادی به منفی 6.8 درصد رسیده بود.رشدسرمایه گذاری منفی و هزینههای دولت به شدت افزایش پیدا کرده بود.
دولت آقای روحانی با چنین شرایطی ناچار بود در هر ماه دو حقوق هم پرداخت کند،یک حقوق کارکنان دولت و دیگری پرداخت 3 هزار و 540 میلیارد تومان به بالای 90 درصد جمعیت کشور بابت یارانه.از آن سو کارخانهها و بخشهای تولیدی به شدت آسیب دیده بودند.به دلیل سیاستهای نابخردانه درسیستم بانکی اقتصاد ایران به شدت وارد رکود دهشتناکی شده بود.فقط به عنوان نمونه 40 هزار میلیارد تومان خط اعتباری برای تکمیل مسکن مهر از بانک مرکزی استقراض شده بود که هنوز هم که هنوز است این قرض بر دوش دولت سنگینی میکند و بخشی از مشکلات اقتصاد ایران است.
دولت قبلی با ارثی که به دولت یازدهم داد، به شدت بی انظباطی اقتصادی را گسترش داده بود و موجب فشل شدن اقتصاد و افزایش قیمتها شده بود. در حالی که همان دولت وقتی سرکار آمد نرخ ارز 900 تومان بود و در پایان دولت دهم نرخ ارز را به 3600 تومان رساند. اتفاقی که سبب استقرار هرج و مرج در بازار پول و بی انضباطی شد.یکی ازهزینههای امروز دولت،افزایش تعداد کارکنان است. کارکنانی که دولت احمدینژاد به بدنه دولت اضافه کردوبه جای اینکه بهترین نیروها جذب دولت شوند بی کیفیتترین نیروها به دولت اضافه شدند که بار مالی و هزینه بسیاری برای اقتصاد ایران دارند.
اگر دولت آقای روحانی بتواند اقتصاد ایران را طی چهار سال دیگر به شاخصهای کلان آخر دولت اصلاحات برگرداند بایدمجسمه شیخ حسن روحانی را بسازند.
در دولت احمدی نژاد یک طبقه نوکیسه ایجاد شد؛کاربه جایی رسید که معاون اول آن به جرم سو استفاده مالی در زندان است، با این حال ایشان هنوزدولتش راپاکترین دولت میداند. به نظرمن یکی از فاسدترین دوران از دوران قاجار تاکنون دولت نهم و دهم بود که باعث شد طبقه جدید شکل بگیرد.
امروز سومین هواپیما به کشور رسید و این اتفاق مبارکی است، سالانه 4 میلیارد دلار از پول ایرانیها به شرکتهای ترکیش ایر، هواپیایی امارات و قطر ایروزیر واریز میشود در حالی که اگر خطوط مسافری ما کامل و ایمن باشد، مسافران ایرانی با این شرکتها سفر میکنند.
صنعتی که در آخر دولت هشتم، صنعتی پیشرو بود، در دولت احمدی نژاد عقب گرد کرد. به طوری که همین کشور برادر عراق که نیمی از آن در اشغال داعش است، توانسته روزانه 280 هزار بشکه نفت از میدان مشترک با ایران برداشت کند حال آنکه ما به دلیل عقب ماندن از تعامل با دنیا تنها 140 هزار بشکه برداشت میکنیم. خوشبختانه آقای زنگنه در این زمینه تلاش بسیاری کرده و من همین جا به سهم خود به عنوان یک شهروند ایرانی از ایشان تشکر میکنم .آقای زنگنه از قویترین وزرای کابینه است و با اقداماتی که وزارت نفت انجام داده قرار است تولید نفت ما از میدان مشترک واقع در منطقه مجنون به 300 هزار بشکه برسد.که این جای تشکر دارد. در دوره آقای احمدی نژاد اوپک ازهم پاشیده بود،حال آنکه دردوره جدید معاونت بین المللی وزارت نفت باکار کارشناسی دراوپک سبب شدند تا علی رغم آنکه رابطه سیاسی با عربستان قطع شده در آخرین کنفرانس اوپک 500 هزار بشکه از سهمیه عربستان را کاهش و تولید ما را افزایش دهند و تقریبا ایران به همه خواستههای خود از این کارتل نفتی رسید.یعنی با وجودی که سهیمه کشورهای دیگر کاهش یافت، سهمیه ایران افزایش یافت و نشان میدهد همکاری در اوپک به نفع منافع ملی ماست.
در شرایط فعلی بهترین کاندیدا به نظر من آقای شیخ حسن روحانی است چون ایشان جامعه جهانی را خوب میشناسدونسبت به رقبایی که تفکر محدود دارند،ایشان برتری دارد درواقع کسی که رییس جمهور میشود بایددنیا را بشناسد نه مثل رییس جمهور قبلی که عدم آشنایی او بادنیای توسعه سبب بروز مشکلات بسیاری برای کشور شد.