سرویس سیاسی خرداد/ صلاح الدین توماج پور: دبیر کل حزب موتلفه اسلامی، قدیمی ترین تشکل سیاسی اصولگرایان، امروز در پایان جلسه حزبی دبیران موتلفه، حسن روحانی را مخاطب قرار داده و تذاکراتی را نسبت به رویکردهای دولت در انتخابات مبذول داشته است و خطاب به روحانی، تاکید کرد:« دولت یازدهم از انجام اقداماتی ولو به نام محرومان که شائبه خرید رأی اقشار ضعیف جامعه را بوجود میآورد حذر کند.»
به گزارش خرداد، این اظهارات نیکو و پسندیده در حالی از سوی محمد نبی حبیبی عنوان شده که همطیفان وی چه هنگامی که دولت را در اختیار داشتند بدان پایبند نبودند و چه اکنون در رقابت های انتخاباتی کوچکترین اعتنایی به آن نمی کند.
این درست است که دولت نباید در برهه انتخابات برای جلب افکار عمومی، امتیازات و تسهیلاتی برای اقشار و اصناف مختلف قایل و بدین سان آرای عمومی را به سمت و سوی خود جلب کند اما مشخص نیست چرا آقای حبیبی بر این نکته پای می فشرد و به روحانی تذکر می دهد، وقتی دولت مورد حمایت ایشان و کاندیدای مطلوب موتلفه در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری از هیچ کوششی در این زمینه دریغ نکرد و از اعطای سیب زمینی رایگان تا سهام عدالت و افزایش حقوق کارمندان و بازنشستگان و حتی اعطای وجه نقدی به مردم مراجعه کننده به رئیس جمهوری وقت کوتاهی نکرده و هر اقدامی که می توانست به انجام رساند اما کوچکترین اعتراض و تذکری هم از سوی ایشان و دیگر هم حزبی ها دریافت نکرد.
حالا البته احمدی نژاد مغضوب شده و مطرود و شاید موتلفه ای ها یادشان رفته که روزگاری چگونه این معجزه هزاره را می ستودند، اصلا فرض می کنیم احمدی نژاد هم قرابت و نسبتی با موتلفه ندارد.
چرا راه دور برویم همین دوره و در همین روزها، دستگاه تحت امر نامزد شاخص اصولگرایان که هر چند موتلفه او را به عنوان کاندیدای خود معرفی نکرده اما احترام و اعتنای فراوانی به وی دارد، در همین خوزستان آرد مجانی را میان مستضعفان منطقه پخش کرد و در هنگام زلزله خادمان حضرت رضا (ع) با پوشش رسمی آستان قدس به زلزله زدگان خراسان غذا و آشامیدنی دادند.
دو اقدامی که خیر خواهانه است اما با توجه به آنکه حجت الاسلام رئیسی تولیت آستان مقدس رضوی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شده اند و در همان برهه هم نامشان در میان بود، مصداق بارز سخنان آقای حبیبی می شود و حداقل نگارنده جایی سراغ ندارد که ایشان و یا دیگر همفکران و هم اردوگاهی های سیاسی شان کلامی به اعتراض و نقد این رفتارها و گوشزد اینکه نباید اقداماتی انجام بگیرد که شائبه انتخاباتی دارد، بر زبان رانده باشند، بگذریم از عکس ها و تصاویر در کنار محرومان و اینکه جایگاه معنوی آستان مقدس ثامن الائمه علیه آلاف التحیته و الثنا، قابل قیاس و همسانی با دولت نیست و ضرورت دقت در این گونه موارد اخلاقی و شرعی دو چندان.
البته ماجرا به اینجا ختم نشده و آقای حبیبی در ادامه فرموده اند:« امروز به طور مثال روزنامه ایران به رسانه تبلیغاتی روحانی تبدیل شده است، خاطرنشان کرد: استفاده از امکانات دولتی برای رقابت در انتخابات آینده، یک تخلف قطعی است که انتظار میرود دستگاههای مسئول تذکرات لازم را در این خصوص بدهند و با آن برخورد کنند.»
اینکه روزنامه ایران با درج تصویر ثبت نام روحانی در انتخابات تخلف کرده و اقدامات تبلیغی انجام داده، چندان مشخص نیست چرا که قانون در این خصوص چندان شفافیت و وضوحی ندارد و مصادیق ان مشخص نیست که درج خبر از رئیس جمهوری مستقر ولو اینکه نامزد ریاست جمهوری شده، مصداق تبلیغات است یا خیر مشخص نیست و اگر چنین باشد باید به طور قطع با آن برخورد کرد
اما سئوال بزرگ و مهم از آقای حبیبی و همفکران ایشان آن است که چرا این عزیز به رسانه هایی چون کیهان و یا همشهری و ... یا ده ها رسانه اینترنتی شامل بر چند خبرگزاری و صدها سایت مجازی جریان و نحله خود تذکر نمی دهد که با بودجه عمومی و بیت المال اداره می شوند و چهار سال است بی امان به دولت ناهمسو با خود می تازند و به هر بهانه ای آن را می کوبند و همه چیز را فدای اغراص و اهداف سیاسی خود می کنند؟ آیا این بهره برداری سیاسی و هزینه کرد از جیب مردم برای اهداف طیفی است یا درج تصویر رئیس جمهوری برای ثبت نام در انتخابات ولو آنکه چند سانت هم عکس مورد نظر طول و عرض بیش تری داشته باشد!!!
اینجاست که وقتی نقد آقای حبیبی را می شنویم که به لحاظ مفهومی و محتوایی درست هم هست، نه تنها برای مان پذیرفتنی نیست که واکنش منفی بدان داریم، چرا که رفتارهای دوگانه و موضع گیری های جهت دار را می بینیم و برای مان این پیش فرض قطعی می شود که در بیان این جملات صریح و گزنده، صداقت و انصاف وجود ندارد و اینهم تنها بخشی از رویکردهای تبلیغاتی در برهه انتخابات ریاست جمهوری است و لا غیر