اعتراف تلخ و غیر مستقیم قالیباف از سبقت روحانی در آستانه انتخابات!

خرداد: محمد باقر قالیباف در ابتدای سال 92 خود را پیروز انتخابات ریاست جمهوری می دانست و تا حدودی نیز نظر سنجی ها موید همین معنا بود، با توجه به شرایط آن برهه سیاسی و اینکه اصلاح طلبان با نامزد مشخص و رای آور خود نمی توانستند به صحنه انتخابات ریاست جمهوری بیایند، خیال قالیبافرا تا حدود زیادی برای پیروزی راحت کردهبود اما حسن روحانی که به صحنه انتخابات آمد و نام نویسی هاشمی و سپس اجماع و اتحاد به یکباره در هفته های پایانی همه چیز را تغییر داد و روحانی با فاصله نجومی از قالیباف سبقت گرفت و به صندلی ریاست جمهوری رسید.

به گزارش خرداد؛ حالا چهار سال بعد یکبار دیگر قالیباف به میدان رقابت با روحانی آمده، آنهم با توپ پر و وعده های بسیار و البته این امیدواری که یاس و ناامیدی و عدم مشارکت حداکثری کمیت پیروزی روحانیرا لنگ کند اما تحولات چند روز اخیر و حضورهای گسترده مردمی در حمایت از روحانی و حضور مجدد اصلاح طلبان با همه پشتوانه و هیمنه اجتماعی بازهم حال و روز آن روزها را تکرار کرده و قالیباف هر چند تمایلی ندارد که به این برتری گیری محسوس روحانی اذعان و اعتراف کند اما بازهم نتوانسته عصبانیت خود را از این موضوع پنهان کرده و در سفر خود به رشت و در سخنرانیدر جمع هواداران انتخاباتی جمله ای گفته که می توان آن را اعتراف تلخ قالیباف از پیروزی روحانی خواند.

قالیباف در رشت گفت: « قتی که کارنامه قابل دفاعی نیست، بهانه این است که نمی گذارند ما کار کنیم، چه کسی نمی‌گذارد شما کار کنید؟ چه کسی مانع کار شماست؟ آنچه مانع کار شماست، همان ضعف مدیریت و اشرافی گری و تاجرصفتی مجموعه مدیریت شما در دولت است.

قالیباف تاکید کرد: وقتی که این کارنامه غیرقابل دفاع را دارند، مردم را می ترسانند و می گویند که اگر دولت تغییر کند، دولت بعدی بیاید در پیاده رو ها دیوار خواهند کشد. اگر این حرف را جلوی مرغ پخته بزنید به شما می خندد.

وی افزود: دولت 4 سال گذشته از دید ما با رای عاریه ای آمد و با آرای بسیار ضعیف انتخاب شد. امروز هم به دلیل اینکه کارنامه قابل قبولی ندارد، هر روز متوسل به دیگران است و می خواهد تلاش کند دوباره رای عاریه ای برای خودش جمع کند چون کارنامه قابل دفاع ندارد که به مردم ارایه دهد. دولتی که بنا است مشکلات اقتصادی را حل کند باید توانمند و قدرتمند باشد و با این ظرفیت عظیم نیروهای انسانی و منابع مادی خودش از درون بجوشد، نه اینکه هر موضوع و مطلبی که گفته می شود، حرف این دولت این باشد که نداریم، نمی شود و نمی توانیم.