فرق می کند رئیس جمهوری چه کسی باشد/ فرق می کند من و تو خانه بشینیم یا به میدان بیاییم

سرویس سیاسی خرداد/ رضا رئیسی: راستش در این لحظات پایانی ماراتن تبلیغات انتخاباتی و پیش از آغاز سکوت و تجدید قوا برای حضور حماسی و ثبت برگ درخشانی دیگر بر تارک دموکراسی خواهی و ثابت قدمی ملتی با ایمان، راسخ، نجیب، امیدوار و از پای ننشسته و آگاه، به نظر نمی رسد چیزی زیادی برای گفتن باقیمانده باشد که گفته نشده و با ابزارهای مختلف اطلاع رسانی به سمع و نظر مخاطبان نرسیده باشد.

به گزارش خرداد؛ همچنین در طول سه هفته گذشته هر 6 نامزد حاضر در صحنه با بهره گیری از تمامی ظرفیت های ممکن که کم نیز نبوده اند هم خود را عرضه داشته و هم رقبا را نواخته اند و اکنون که انتخابات با 4 نامزد باقیمانده به پیچ غایی و نهایی خود رهنمون می شود، به نظر می رسد به میزان وافی و کافی هم نامزدها خود را نمایانده و گفتمان مطلوب خود را عرضه کرده اند و هم اهمیت خطیر و شرایط حساس این انتخابات معطوف به تفاوت دو گرایش اصلی رقیب و نتایج تاثیر گذاری نگرش های متفاوت آنان بر سپهر عمومی کشور و سطوح مختلف و حوزه های متکثر آن مشخص گشته و نیازی نیست که بگوییم هرگونه انفعال و خمودی در بزنگاهی چنین خطیر می تواند تا سال ها و بلکه دهه ها سرنوشت کشور را تعیین کند و این سرنوشت بدون هیچ تعارفی به یکان یکان رای من و تو بستگی دارد.

من و تویی که می توانیم در خانه بمانیم، می توانیم بی توجه از کنار این فرصت تعیین کننده گذر کنیم و سیاست و سیاست ورزی را یا مال از ما بهتران بدانیم و با بد و بیراهی از کنارش گذرکنیم و یا قدرت اراده و نقش تعیین کننده مشارکت مان را هیچ و بی بو و بی خاصیت قلمداد کرده و در حاشیه و یا در اوهام و خیالات سیر کنیم

اما انتخابات و سرنوشت، منتظر و معطل بی عملی ما نمی ماند و  واقعیت عینی و میدانی است که پیش روی ما بوده و چه بخواهیم و نخواهیم بریکان یکان سطوح زندگی حال و آینده ما تاثیرمی گذارد.

آنان که در گلوگاه های تاریخی در خانه نشسته و  آروغ های روشنفکری و فانتزی های خیالی خود را داشته اند یا از سر عدم آگاهی تاثیر رای خود را هیچ پنداشته اند، نتایج آن را بوضوح دیده اند.

سیاستمدارانی که ازپس این بی عملی ها بر مدار قدرت قرار گرفته و  شئونات مختلف زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده اند و هیچ کس نگفته و نخواهد گفت که آنان نماینده آنانی نبوده اند که در خانه نشسته و درموسم عمل، ترک فعل کرده اند. هر چه کردند پای من و تو نوشته شده، خوب یا بد، مثبت یا منفی، مطلوب یا نابهنجار ما تافته جدا بافته نیستیم، حلقه های به هم پیوسته یک جامعه ایم که در اتمسفر و جغرافیایی مقدسی با نام جمهوری اسلامی ایران زندگی می کنیم و رئیس جمهوری به عنوان دومین مقام عالی کشور بی شک نقشی مهم در مسیر حرمت یک ملت داشته و دارد و خواهد داشت.

فرق است بین رئیس جمهوری که سیاست تهاجمی و سخنان هیجانی و ماجراجویی های غیر حساب شده را در دستور کار قرار میدهد با رئیس جمهوری که سخن به حساب می گوید، آداب دیپلماسی می داند و راه سخن گفتن با جهان را می شناسد.

فرق است بین رئیس جمهوری که روشنفکران را بزغاله می خواند و اهل هنر و فرهنگ را به مثابه پر کنندگان قاب تصویر و ابزار جذابیت می بیند تا رئیس جمهوری که خود اهل هنر استو دغدغه فرهنگ دارد و آزادی را مقدم بر هر گزاره ای می داند.

فرق است بین رئیس جمهوری که نگاه علمی و کارشناسی در حوزه اقتصادی را ارج می نهد و نگاه توسعه ای دارد و بر چشم اندازها نظر می افکند و رئیس جمهوری که در چنبره روزمرگی های اقتصادی ونگاه واپس گرایانه به توسعه جهانی و مدل های آزموده شده در سراسر گیتی، اقتصاد صدقه ای وپوپولیستی را حلال مشکلات میپندارد.

فرق است بین رئیس جمهوری که کرور کرور هنرمندان بی مزد و منت او را می ستایند و فضای تنفس دولت اش را قدر می دانند با رئیس جمهوری که از اساس قرابت و سنخیتی بافرهنگ رو به تکامل و امروزی ندارد و دغدغه نان دارد تا ناز و نواز.

فرق است میان رئیس جمهوری که آسیب های اجتماعی را معلول علت های مختلف می داند و دیگری که تنها تک بعدی و اقتصاد محورانه به همه چیز می نگرد.

فرق است بین رئیس جمهوری که در دولتش کشور رشد اقتصادی 5.8 درصدی را تجربه میکند و نفت را هفت سال تمام زیر 10 دلار می فروشد و صندوق ذخیره ارزیپر و پیمان و تورم نزدیک به تک رقمی و اشتغال سالیانه 750 هزار نفری ایجاد می کند و دیگری با نفت 140 دلاری، تورم 6.8 درصدی منفی، 6 میلیون تن واردات گندم، اشتغال مولد نزدیک به صفر و تورم 45 درصدی را تحویل می دهد ...

ناگفته پیداست که ما در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو حامی شیخ اعتدال و حامی اصلاحات هستیم، بر همان عهدی که بستیم و بر آن ماندیم، به رغم همه ناملایمات به رغم هم نا منصفی ها و اجحاف ها، که ما اهل بازگشت به عقب نبوده ونیستیم و آرمان و هدف مان مهم تر ازشخصی نگری است.

در دیگر سو به طور قطع منتقد رویه و رویکرد حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی هستیم و دولت کار و کرامت ایشان را همسو و همپوشان تام و تمام با دولت مهرورزی می دانیم...

اما گمان نمی کنیم که نیاز باشد بگوییم ، انتخاب با خود شماست، ببینید، بخوانید، مقایسه کنید و گزینش، که فرق ها بر شمرده شده و همانگونه که اشاره رفت نامزدها و حامیان نیز به حد وافی و کافی خود را باز شناسانده اند.

فقط حرفمان این است، بی تفاوت نباشید و  آگاهانه انتخاب کنید و حرف ما را هم در کنار همه حرف های دیگر بسنجید، آنگاه دیگر نتیجه هر چه بود بی شک خیر و برکت با همان است که دست خدا با جماعت است. که آن رسول مهربانی می فرماید: یَدُ اللهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ

و رهبر انقلاب دیروز چه زیبا گفتند: نتیجه انتخابات هر چه باشد و هر کسی که رای بیاورد، پیروز نظام و ملت بزرگ ایران است.

بی شک نتیجه هر چه باشد نه دنیاتمام می شود و نه حرکت پر فراز و نشیب این ملت در مسیری که آن را پیموده متوقف، پیروز جریان اعتدال بود که چه بهتر و اگر دولت کرامت از سوی مردم برگزیده شد، این انتخاب اکثریت ملت است و مایه امتنان. به امید روزهای خوب برای ایران و ایران. من الله التوفیق