غربالگری سلفی گیران امیدی یا اشتباه راهبردی

سرویس سیاسی خرداد: پس از انتخابات ریاست جمهوری 96 و برگزاری پنجمین انتخابات شوراهای شهر و روستا و برتری محسوس اصلاح طلبان بر رقبا و مشخص شدن کارایی مجدد لیست امید، اکنون به نظر می رسد که اعضای فراکسیون امید در مجلس نیز به این تکاپو افتاده اند که پس از یکسال و نیم تکلیف چهره هایی که با لیست امید به مجلس آمدند و پس از حضور در بهارستان راه دیگری را رفتند، مشخص کنند!.

در همین رابطه ایلنا گفت و گویی با بهرام پارسایی داشته و او در این گفت و گو تاکید کرده که 160 نماینده با لیست امید و با پذیرش تعهدات این لیست وارد مجلس شدند، اما برخی از آنها به هر دلیلی بعد از ورود به مجلس در فراکسیون امید حضور پیدا نکردند.

او گفته است که مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ پیام خود را مطرح کردند و در انتخابات مجلس در سال ۹۴ با انتخاب نمایندگان لیست امید اهداف و خواسته‌هایشان را بیان کردند و در اردیبهشت ۹۶ هم با رای به آقای روحانی و انتخاب لیست امید شوراها در کلانشهرها در راستای انتخاب‌های قبلی خود گام برداشتند.

سخنگوی فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی یادآور شد: مردم اکنون منتظرند که این تحرکات در انتخابات هیات رییسه مجلس هم نمود داشته باشد؛ بر این اساس ما لازم می‌دانیم به مردم اعلام کنیم که چه کسانی به تعهدات خود عمل کردند.

پارسایی در پایان تصریح کرد: نمی‌شود کسانی به نام لیست امید وارد مجلس شوند و با آقای عارف و بزرگان اصلاح‌طلب سلفی بگیرند و رویه‌شان در مجلس چیز دیگری باشد.

به گزارش خرداد؛ البته که خلف وعده و تغییر رویکرد و عدم توجه به تعهدات یک اتفاق ناخوشایند و بدور از اخلاق سیاسی و مشی اصلاح طلبی است و این نکته نیز ضرورت دارد که مشخص شود چه کسانی به واقع متعهد به مشی اصلاح طلبی هستند یا در اقدامی منفعت طلبانه در برهه انتخابات از این فرصت بهره جسته و پس از آن دیگرگونه رفتار می کنند.

این تسویه به نظر لازم و ضروری می رسد اما نکته آنجاسست که در این میان مشخص شود که معیار رفتار اصلاح طلبانه چیست ؟ آیا به عنوان مثال عدم رای به محمدرضا عارف برای ریاست بر مجلس به منزله عملی خلاف تعهدات داده شده به لیست امید است؟ یا اینکه رای به طرح هایی که مخالف با مشی و مرام اصلاح طلبی است، مغایر با رویکرد اصلاح طلبانه به حساب می آید؟

به عنوان مثال در مورد اول طبیعی و بدیهی است که لیست امید با ائتلاف میان اصولگرایان معتدل و در جاهایی با توجه به عدم حضور کاندیدا با گزینه ای که با تندروهای اصولگرا فاصله داشت، بسته شد و طبیعی است که این افراد به دلایل مختلف به عنوان مقثال به عارف رای ندهند و یا حتی عده ای اصلاح طلبان ریاست علی لاریجانی را به مصلحت بدانند و اکنون که لیست امید یک پیروزی دیگر به دست آورده این شفاف سازی امیدی ها در مجلس نباید به منزله ایجاد انشقاق در جریان اتحاد اصلاح طلبان و معتدلان اصولگرا باشد و اگر چنین شود خبط و خطای بزرگی است اما اگر افرادی که خلاف مشی اصلاح طلبی عمل کرده اند مشخص شده و با آنان فاصله گذاری شود بی گمان امر خوب و پسندیده ای است که در فواصل بعدی به کار اردوگاه اصلاحات و شناخت مردم از نمایندگان می آید.