رویکردهای عجیب پسا انتخاباتی اصولگرایان
تیشه مدعیان به ریشه استوار جمهوری اسلامی
چرا اکثریت مردمی که در قالب انتخابات نظام به میدان آمده و اینچنین حماسه عظیمی خلق کرده اند را در تقابل با ارزش های نظام قرار می دهیم؟ آیا دشمنان این نظام غیر این می گویند و می خواهند؟ مگر رهبر معظم انقلاب پیش از انتخابات نفرمودند که فارغ از پیروز انتخابات، نظام و ملت پیروز انتخابات هستند؟
سرویس سیاسی خرداد/ امین داودی نیا:جمهوری اسلامی ایران مفتخر به آنست که از همان آغازین گام با اتکا به آرای مردمی و فعل و نظر مردم تمامی ارکان و ساختار سیاسی خود را بنا نهاده و به رغم تلاطم های بسیار و فراز و نشیب های فراوان هیچ گاه نگذاشته که این مهم از حیز انتفاع ساقط شود.
به گزارش خرداد؛ در ابتدای پیروزی انقلاب و در کوران احساسات و هیجانات و در حالی که دو قشر متهجرین مذهبی از یکسو و چپ گرایان روشنفکر نما از سوی دیگر از بناینگذار انقلاب می خواستند که قائم به کاریزمای بی مثال خود نظام تازه تاسیس را منعقد و رجوع به آرای مردمی را به زمانی دیگر موکول کند، آن پیرفرزانه در سخت ترین شرایط و در زمانه ای که هنوز نظام تازه جان نگرفته و با تهدیدات فراوان روبرو بود، برگزاری انتخابات و رجوع به آرای مردمی را مقدم بر هر گزاره و گزینه ای اعلام و شاکله و ساختار نظام را به رای و نظر مردم منوط کرد.
در دوران ترورهای کور، در تلاطم مهیب و مهلک جنگ و سپس در فواصل و برهه های مختلف هیچ گاه این گزاره مهم و راهبردی از نقش آفرینی بی بدیل خود دور نماند و نزدیک به 40 انتخابات در طول این سال ها برگزار و ارکان مختلف نظام مستقیم و غیر مستقیم با رای و نظر مردم زمام امور کشور را در دست گرفته اند.
انتخاباتی که با پشتوانه حضور مردمی، موثرترین و تاثیر گذارترین رمز دوام و بقای نظام به رغم دشمنی های بی امان بیرونی و دسایس درونی بوده و در انتخابات 29 اردیبهشت برگ زرینی دیگر بر تارک این نظام و کشور ثبت و ضبط گردید.
کیست که نداند فراتر از قدرت نظامی و تجهیزات لجستیکی یا توانایی های امنیتی و قدرت ژئوپلتیکی، این صف های بلند و طولانی مردمی در گوشه و کنار این مرز و بوم در 29 اردیبهشت هستند که دشمنان را مهار و چشم طمع آنان را از ایران بدور می کند؟ آیا افتخاری از این بالاتر وجود دارد که پس از 39 سال مردم با این شور و هیجان به میدان آمده و فارغ از گرایش سیاسی برگزیدگان، رای خود را به صندوق رایی می اندازند و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی را از میان سلایق و گرایش های مختلف بر می گزینند؟
حال چگونه شده که شماری از اصولگرایان بواسط شکست انتخاباتی و ناکامی در عرصه انتخابات، اینگونه سخن گفته و نقش و جایگاه انتخابات را بااظهارات عجیب و غریب خود ملکوک می کنند؟
مگر امام راحل نفرمودند که میزان رای ملت است. چگونه می شود که اصولگرایان داعیه دار ارزش ها که خود را انقلابی می نامند در همایش نیروهای جبهه مردمی انقلاب! رای مردم را دو شقه و دوپاره کرده و مدام بر گزاره رای حلال و حرام تاکید می کنند! اگر نقدی به رویکردهای انتخاباتی طرف مقابل هست،آیا راه آنست که این دوگانه سازی ها در جامعه تسری یابد؟ رای حرام یعنی چه؟ آیا آقایان می دانند که معنای حرف آنان چیست و کلیت رای مردم را مخدوش کرده و نهاد انتخابات را هدف قرار می دهد؟
اینکه گروهی به هر دلیلی همسو با ما نظر ندانند و اتفاقا این گروه نیز شامل بر اکثریت مردم شدند، می توان به همین سادگی واژه ای چنین سترگ و ارزشی را دستمایه تسویه حساب های سیاسی کرد؟ اینکه گفته شود که اصلاح طلبان و روحانی به ولایت مطلقه فقیه باور ندارند و غرب گرا هستند!! آیا در راستای منافع ملی است؟
چرا اکثریت مردمی که در قالب انتخابات نظام به میدان آمده و اینچنین حماسه عظیمی خلق کرده اند را در تقابل با ارزش های نظام قرار می دهیم؟ آیا دشمنان این نظام غیر این می گویند و می خواهند؟ مگر رهبر معظم انقلاب پیش از انتخابات نفرمودند که فارغ از پیروز انتخابات، نظام و ملت پیروز انتخابات هستند؟
اینکه مدام بر موضوع تخلف های گسترده اصرار و تاکید شود، به چه معنی است؟ طبیعی و بدیهی است که گزارش تخلف را میتوان به سادگی ارائه کرده و هزاران هزار از آن را ارسال کرد اما مهم آنست که شورای نگهبان وظیفه رسیدگی دارد و مشخص می شودکه گزارشات تا چه حد محل اعتبار است و هنوز شورای نگهبان نظری در این زمینه نداده، چرا بی امان بر روی این موضوع تاکید می شود؟
مردم در 29 اردیبهشت به یک سلیقه و گفتمان رای داده و سلیقه دیگر را نپذیرفتند، حال مروجان آن سلیقه به جای آنکه به بازنگری در رفتار و گفتار خود پرداخته و درصدد اصلاح رویکردهای خود برآیند، کلیت موضوع انتخابات را با اظهارات خود مورد خدشه قرار می دهند.
بی شک این رفتارها نه با منافع ملی همخوان است و نه با منافع طیف و جریانی که در چند انتخابات اخیر شکست خورده و همواره به جای بازنگری در رفتار، بر تکرار همان رویکردهای قبلی آنهم با وجهی تندتر اصرار می ورزند!
انتخابات در نظام جمهوری اسلامی هیچ گاه و در هیچ حالتی از حیز انتفاع ساقط نخواهد شد و اگر این برادران خود را مورد توجه اکثریت نمی یابند، راهکاری جز بازنگری در رفتار و گفتارها و اصلاح زویکردها نداشته و ندارند و سخنان آنان در تشکیک پیرامون انتخابات و اظهاراتی که نهاد انتخابات را زیر سئوال می برد جز انزوای روزافزون تر برای آنان ثمری نخواهد داشت.
به گزارش خرداد؛ در ابتدای پیروزی انقلاب و در کوران احساسات و هیجانات و در حالی که دو قشر متهجرین مذهبی از یکسو و چپ گرایان روشنفکر نما از سوی دیگر از بناینگذار انقلاب می خواستند که قائم به کاریزمای بی مثال خود نظام تازه تاسیس را منعقد و رجوع به آرای مردمی را به زمانی دیگر موکول کند، آن پیرفرزانه در سخت ترین شرایط و در زمانه ای که هنوز نظام تازه جان نگرفته و با تهدیدات فراوان روبرو بود، برگزاری انتخابات و رجوع به آرای مردمی را مقدم بر هر گزاره و گزینه ای اعلام و شاکله و ساختار نظام را به رای و نظر مردم منوط کرد.
در دوران ترورهای کور، در تلاطم مهیب و مهلک جنگ و سپس در فواصل و برهه های مختلف هیچ گاه این گزاره مهم و راهبردی از نقش آفرینی بی بدیل خود دور نماند و نزدیک به 40 انتخابات در طول این سال ها برگزار و ارکان مختلف نظام مستقیم و غیر مستقیم با رای و نظر مردم زمام امور کشور را در دست گرفته اند.
انتخاباتی که با پشتوانه حضور مردمی، موثرترین و تاثیر گذارترین رمز دوام و بقای نظام به رغم دشمنی های بی امان بیرونی و دسایس درونی بوده و در انتخابات 29 اردیبهشت برگ زرینی دیگر بر تارک این نظام و کشور ثبت و ضبط گردید.
کیست که نداند فراتر از قدرت نظامی و تجهیزات لجستیکی یا توانایی های امنیتی و قدرت ژئوپلتیکی، این صف های بلند و طولانی مردمی در گوشه و کنار این مرز و بوم در 29 اردیبهشت هستند که دشمنان را مهار و چشم طمع آنان را از ایران بدور می کند؟ آیا افتخاری از این بالاتر وجود دارد که پس از 39 سال مردم با این شور و هیجان به میدان آمده و فارغ از گرایش سیاسی برگزیدگان، رای خود را به صندوق رایی می اندازند و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی را از میان سلایق و گرایش های مختلف بر می گزینند؟
حال چگونه شده که شماری از اصولگرایان بواسط شکست انتخاباتی و ناکامی در عرصه انتخابات، اینگونه سخن گفته و نقش و جایگاه انتخابات را بااظهارات عجیب و غریب خود ملکوک می کنند؟
مگر امام راحل نفرمودند که میزان رای ملت است. چگونه می شود که اصولگرایان داعیه دار ارزش ها که خود را انقلابی می نامند در همایش نیروهای جبهه مردمی انقلاب! رای مردم را دو شقه و دوپاره کرده و مدام بر گزاره رای حلال و حرام تاکید می کنند! اگر نقدی به رویکردهای انتخاباتی طرف مقابل هست،آیا راه آنست که این دوگانه سازی ها در جامعه تسری یابد؟ رای حرام یعنی چه؟ آیا آقایان می دانند که معنای حرف آنان چیست و کلیت رای مردم را مخدوش کرده و نهاد انتخابات را هدف قرار می دهد؟
اینکه گروهی به هر دلیلی همسو با ما نظر ندانند و اتفاقا این گروه نیز شامل بر اکثریت مردم شدند، می توان به همین سادگی واژه ای چنین سترگ و ارزشی را دستمایه تسویه حساب های سیاسی کرد؟ اینکه گفته شود که اصلاح طلبان و روحانی به ولایت مطلقه فقیه باور ندارند و غرب گرا هستند!! آیا در راستای منافع ملی است؟
چرا اکثریت مردمی که در قالب انتخابات نظام به میدان آمده و اینچنین حماسه عظیمی خلق کرده اند را در تقابل با ارزش های نظام قرار می دهیم؟ آیا دشمنان این نظام غیر این می گویند و می خواهند؟ مگر رهبر معظم انقلاب پیش از انتخابات نفرمودند که فارغ از پیروز انتخابات، نظام و ملت پیروز انتخابات هستند؟
اینکه مدام بر موضوع تخلف های گسترده اصرار و تاکید شود، به چه معنی است؟ طبیعی و بدیهی است که گزارش تخلف را میتوان به سادگی ارائه کرده و هزاران هزار از آن را ارسال کرد اما مهم آنست که شورای نگهبان وظیفه رسیدگی دارد و مشخص می شودکه گزارشات تا چه حد محل اعتبار است و هنوز شورای نگهبان نظری در این زمینه نداده، چرا بی امان بر روی این موضوع تاکید می شود؟
مردم در 29 اردیبهشت به یک سلیقه و گفتمان رای داده و سلیقه دیگر را نپذیرفتند، حال مروجان آن سلیقه به جای آنکه به بازنگری در رفتار و گفتار خود پرداخته و درصدد اصلاح رویکردهای خود برآیند، کلیت موضوع انتخابات را با اظهارات خود مورد خدشه قرار می دهند.
بی شک این رفتارها نه با منافع ملی همخوان است و نه با منافع طیف و جریانی که در چند انتخابات اخیر شکست خورده و همواره به جای بازنگری در رفتار، بر تکرار همان رویکردهای قبلی آنهم با وجهی تندتر اصرار می ورزند!
انتخابات در نظام جمهوری اسلامی هیچ گاه و در هیچ حالتی از حیز انتفاع ساقط نخواهد شد و اگر این برادران خود را مورد توجه اکثریت نمی یابند، راهکاری جز بازنگری در رفتار و گفتارها و اصلاح زویکردها نداشته و ندارند و سخنان آنان در تشکیک پیرامون انتخابات و اظهاراتی که نهاد انتخابات را زیر سئوال می برد جز انزوای روزافزون تر برای آنان ثمری نخواهد داشت.
