واکنش مردمی در برابر ترکتازی خواص سیاسی

سرویس سیاسی خرداد/ رضا رئیسی: طیفی از سیاسیون در کشور ما گویی از هر برخورد و مواخذه ای بری بوده و مختار و مجاز هستند که هر اظهار نظری را بیان و هر انتقادی را خطاب به منتخبین ملت ابراز و هر اتهامی را متوجه مقامات رسمی و دولتی کشور کنند، بی آنکه ذره ای به خود دغدغه راه دهند و لمحه ای صبوری پیشه کنند و قطره ای نگرانی داشته باشند!

به گزارش خرداد؛ طرفه آنکه در نقطه مقابل، کنش گران سیاسی اصلاح طلب برای هر اظهار نظر و هر نوشتار خود باید هزاران بار جوانب امر را به مداقه نشسته و در بیان هر حرف و سخنی بارها و بارها حرف خود را سنجیده و بالا و پایین کنند که مبادا سخن آنان به کسی و طیفی و مقامی برخورنده باشد و خدای ناکرده خط قرمزی را شکسته و موجبات ناراحتی و کدورت صاحب منصبان را فراهم آورند.

نمونه اش آنکه کوچکترین اظهار نظری در خصوص سلامت انتخابات در گذشته ذنب لایغفر بود و خبط و خطایی نابخشودنی اما اکنون براحتی از مهندسی انتخابات و تخلفات گسترده و  هزار جور اتهام دیگر براحتی سخن گفته می شود بی آنکه گوینده کم ترین نگرانی را داشته و مستمع دغدغه مند برخورد و عتاب و اخطار و انذاری باشد.

اما سخن این مقال به اظهارات دو چهره دلواپسی باز می گردد که در این روزها اظهارات تند و گزنده و اتهامات عجیب و غریبی را مطرح و رئیس جمهوری و وزیر امور خارجه را متهم به اقدامات شاذ و تخلفات بس سترگی کرده اند اما سر و مُر و گنده و به هیچ دغدغه ای به کار خود ادامه داده و ادعاهای تازه ای نیز مطرح می کنند.

حجت الاسلام نبویان نماینده سابق و  عضو جبهه پایداری با صراحت هر چه تمام تر وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران را متهم به آدم فروشی و ساده و راست تر بگوییم جاسوسی برای آمریکا می کند و گویا حتی دغدغه این را ندارد که اظهارات خود را اصلاح یا حتی به شکل فرمالیته تکذیب کند.

اگر اتهامات وارده او درست باشد که باید بلافاصله وزیر امور خارجه دستگیر و راهی زندان شود و اگر که نیست چرا با این ادعاهای عجیب و غریب برخورد نمی شود؟ براستی اگر یک هزارم این ادعا از سوی یک چهره اصلاح طلب در خصوص یک مقام نه عالی که میانی قوای دیگر مطرح شده بود؛ واکنش همینی بود که اکنون جامه عمل پوشیده؟

یعنی در کشور ما هر کسی اجازه دارد هر چه دل تنگش خواست علیه شخصیت عالیرتبه نظام و دولت بگوید و نگرانی از مواخذه و بازخواست نداشته باشد؟؟ این رویه چه تلقی و برداشتی را در افکار عمومی ایجاد می کند؟

( البته که سئوالات مطروحه با همان همه جانبه نگری مطرح و بالا پایین می شود که مبادا ...)

از اظهارات حجت الاسلام نبویان که بگذریم، آیا کسی قرار هست که بالاخره یکبار هم که شده از آقای کریمی قدوسی بخواهد که پیرامون اتهامات و ادعاهای شاذ خود پاسخی داده و مدرک و سندی رو کند؟

یادمان نرفته که ایشان در بحبوحه مذاکرات و پس از آن چندین بار چه جنجال هایی در خصوص محمد جواد ظریف براه انداخته و چه ادعاهایی مطرح کردو بالاخره همین چند روز پیش ایشان در یک فایل صوتی که بازتاب گسترده ای در فضای مجازی یافت، صراحتا ادعا کرد که حسن روحانی رد صلاحیت شده بوده و با تهدید عدم برگزاری انتخابات، او را تایید کرده اند!

ادعایی که فراتر از تخریب روحانی، زیر سئوال بردن شورای نگهبان و ارکان کشور است اما او هیچ دغدغه ای نداشته و همین امروز یک ادعای جنجالی دیگر مطرحو مدعی شده که با اهمال وزارت امور خارجه هواپیمای حامل نظامیان سعودی که ایشان مشخص نیست با کدام ادله به ماموریت آنان نیز اشراف داشته، پس از نقض حریم هوایی به جای توقیف در ایران به فرودگاه مقصد فرستاده شده اند!

اتهامی که به ظاهر شاید چندان به چشم نیاید اما معنای تحت الفظی آن همدستی وزارت امورخارجه با عوامل تروریستی و حاکمین سعودی است.

هر چه هست گویا این عزیزان با فراغ بال و سعه صدر و اطمینان خاطر گویا هیچ مانعی در برابر اظهارات شاذ و ادعاهای عجیب و غریب شان نمی بینند و گویا حد یقفی هم برای خود قایل نیستند و بی محابا قرار است بر همین مدار برانند

اما نکته آنجاست که اگر آنان از حد وفور آزادی پس ازبیان لذت می برند و دغدغه ای از این لحاظ ندارند به جای آن مردم نیز در بزنگاه های حساس و تعیین کننده نشان می دهند که حرف چه کسانی خریدار دارد و آنانی که تریبون های معمولی و عادی نیز از آنان سلب شده و حقوق شهروندی شان در مضیقه است، کوچکترین کلامشان از کرور کرور اظهارات اینچنینی بیش تر و پیش تر مورد توجه و امعان نظر مردم است و مردم چه خوب می فهمند و چه درس هایی برای ما دارند.