اتحاد در وقت اضافه؛هم امید و هم و پایداری کامروا شدند
سرویس سیاسی خرداد: سیاست ورزی در سپهر سیاست ایرانی شاید با همه جای دنیا متفاوت باشد و به موازات آن غیر قابل پیش بینی.
به گزارش خرداد؛ پس از یکهفته فراز و نشیب و اظهارات ضد و نقیض در لحظات پایانی و در موسم نهایی نمایندگان ملت در مجلس در رویکردی هم افزایانه و بدور از طیف بندی های مرسوم رویکردی اتحاد گونه از خود نشان داده و می توان گفت هر یک از طیف های حاضر در مجلس به آنچه که تمایل داشتند دست یافتند و هیچ کس ناراضی نشد! هر چند که قرار بر رقابت بر سر نایب رئیسی بود که کفه امیدی ها چربید و البته در ماجرای اعضای هیئت رئیسه نوعی خلف وعده هم رخ داد
علی لاریجانی و نواب رئیسان در صندلی های خود ماندند و در سوی مقابل فراکسیون ولایی نیز آرای لازم را در هیئت رئیسه را به دست آورد و ترکیب نسبت به سال گذشته تنها دو تغییر داشت، دو تغییری که البته یک چرخش ریز و آرام به سمت اصولگرایان داشت اما مهم آن بود که علی مطهری و مسعود پزشکیان بر صندلی های نواب رئیسی دوباره تکیه زدند تا فراکسیون امید کفه مطالبات خود را محقق کند و البته در راستای عدم افتراق و انشقاق به دنبال افزایش سهم خود نباشد.
تعیین هیئت رئیسه به نوعی وزن کشی طیف های سیاسی مجلس است و این وزن کشی در شرایط فعلی نشان داد که همه طیف ها برای دستبابی به مقصد امکان نقش آفرینی موثر را دارند و حواشی بیرونی نیز تاثیر چندانی بر گرایش نمایندگان پارلمانی ندارد.
اما به نظر می رسد مهم ترین دستاورد این انتخابات آن باشد که سیاسیون با سخت ترین گرایش ها و تندترین اختلافات نیز می توانند بر سر منافع مشترک به تفاهم برسند و این نشانه خوبی است.
به گزارش خرداد؛ پس از یکهفته فراز و نشیب و اظهارات ضد و نقیض در لحظات پایانی و در موسم نهایی نمایندگان ملت در مجلس در رویکردی هم افزایانه و بدور از طیف بندی های مرسوم رویکردی اتحاد گونه از خود نشان داده و می توان گفت هر یک از طیف های حاضر در مجلس به آنچه که تمایل داشتند دست یافتند و هیچ کس ناراضی نشد! هر چند که قرار بر رقابت بر سر نایب رئیسی بود که کفه امیدی ها چربید و البته در ماجرای اعضای هیئت رئیسه نوعی خلف وعده هم رخ داد
علی لاریجانی و نواب رئیسان در صندلی های خود ماندند و در سوی مقابل فراکسیون ولایی نیز آرای لازم را در هیئت رئیسه را به دست آورد و ترکیب نسبت به سال گذشته تنها دو تغییر داشت، دو تغییری که البته یک چرخش ریز و آرام به سمت اصولگرایان داشت اما مهم آن بود که علی مطهری و مسعود پزشکیان بر صندلی های نواب رئیسی دوباره تکیه زدند تا فراکسیون امید کفه مطالبات خود را محقق کند و البته در راستای عدم افتراق و انشقاق به دنبال افزایش سهم خود نباشد.
تعیین هیئت رئیسه به نوعی وزن کشی طیف های سیاسی مجلس است و این وزن کشی در شرایط فعلی نشان داد که همه طیف ها برای دستبابی به مقصد امکان نقش آفرینی موثر را دارند و حواشی بیرونی نیز تاثیر چندانی بر گرایش نمایندگان پارلمانی ندارد.
اما به نظر می رسد مهم ترین دستاورد این انتخابات آن باشد که سیاسیون با سخت ترین گرایش ها و تندترین اختلافات نیز می توانند بر سر منافع مشترک به تفاهم برسند و این نشانه خوبی است.
