تنزل رقابت سیاسی به خاله زنک بازی در ماجرای انتخاب شهردار
سرویس سیاسی خرداد/ عبدالرضا کنی: رقابت نه تنها مذموم نیست که اصل بدیهی و طبیعی نیل به قدرت سیاسی در هر ساختار دموکراتیکی است اما گاهی رقابت در اردوگاه های سیاسی در کشور ما تبدیل به خاله زنک بازی و دعوا و مجادلات بچه گانه و ظرفیت سوز می شود و گویا این بار این اپیدمی به اردوگاه اصلاحات نیز ریشه دوانده و در حال بروز و ظهور است.
به گزارش خرداد؛ این روزها معرفی شهردار آینده تهران، پس از سال ها اصلاح طلبان را به ورطه یک رقابت درون تشکیلاتی رهنمون کرده و رقابت همیشگی بیرونی را به صحنه درونی کشانده و آزمون بزرگی را در برابر اصلاح طلبان قرار داده است.
آزمونی که می توان گفت عیار وزانت سیاسی و مدیریت درون گفتمانی این جریان را مشخص و معلوم خواهد کرد که این طیف به قول عامیانه چند مرده حلاج است و آیا وفق شعارهای پرطمطراقی که همواره مطرح شده و رقبا را بدان نصحیت و انذار کرده اند، می توانند در یک قالب متعارف و دموکراتیک گونه به رقابت درون تشکیلاتی پرداخته، بی آنکه اسیر در حواشی فراوان و بگو و مگوهای متداول در صحنه سپهر سیاسی ایران شوند؟
تا اینجای کار و در کمال شوربختی باید گفت که پاسخ به این سئوال با توجه به بازخوردهای رسانه ای و فعالیت های عرصه مجازی برخی هوادران و شخصیت های اصلاح طلب منفی بوده است.
در ماجرای پسا اعلام لیست، عده ای که از حضور در لیست بازمانده بودند، با حرکات نامتعارف و ارائه لیست های جعلی و سپس حملات بی امان به شورای سیاستگذاری فضا را مسموم و نشان داده اند که از اصلاح طلبی فقط عنوان آن را یدک می کشند و اگر زمینه مهیا باشد، ید طولایی در اقدامات قدرت طلبانه و تسویه حساب های سیاسی با روش های تخریبی و غیر اخلاق مدارانه دارند.
در آنسوی میدان البته واکنش عارف و شماری از همراهان در ابتدا معقول و بدور از هیجان زدگی و واکنش های احساسی بود و جای امیدواری را باقی گذاشته بود اما این روزها با نام آوری از عارف برای تصدی سمت شهرداری تهران گویی این دوستان نیز نشان دادند که چیزی از رقیب برای اقدامات سطحی و نازل کم ندارند و برای مواجهه با رقبا در ماجرای تعیین شهردار حاضر هستند از هر چیزی هزینه وکفه را به سمت و سوی خود سنگین کنند، که البته بسیار بعید است که عارف چنین خبط و خطایی را مرتکب شود و خود را نامزد شهرداری کند اما این اقدام به نوعی در مواجهه با طیفی است که در ابتدا نام محسن هاشمی را برای شهرداری مطرح کردند تا بعد به سراغ گزینه های اصلی و بدیلی چون مرعشی بروند و اکنون به نظر می رسد طرح نام عارف در مقابله با همان تاکتیک باشد و می خواهند فضا را تحت الشعاع قرار دهند اما نکته در این میانه عدم توجه به برداشت های عمومی نسبت به این رقابت های سطحی و نازل و لجاجت گونه است که جز سرمایه سوزی نبوده و چهره ای بسیار زشت و قدرت طلبانه را از اصلاح طلبان به افکار عمومی متبادر نمی کند.
هزینه کرد از محسن هاشمی یا عارف برای پیش برد رقابت های دو طیف فعال اصلاح طلب در قضیه شهرداری بی گمان اقدامی نابخردانه بوده که عدم بلوغ و ناکارآمدی در ساز و کارهای درون گفتمانی اردوگاه اصلاحات را نشان می دهد.
از دیگر سو طرح نام های متعدد و بی ربط با جایگاه شهرداری که دمادم از سوی رسانه ها و یا جریان های مختلف اصلاح طلب نیز نام شان به میان می آید، نشان دهنده آنست که کارکردهای حزبی و درون اجماعی در اردوگاه اصلاحات معیوب و فاقد اثرگذاری مطلوب است که این بلبشوی فعلی را رقم زده است.
تنها به این نکته فکر کنید که اصلاح طلبان از نگرش های مختلف، با رایزنی و هم اندیشی و تعامل با گرایش های همسو با خود، در نهایت، دو یا سه گزینه شاخص را معرفی و بر سر آن رقابت می کردند، آیا چنین رویکردی نشان از بلوغ و آگاهی و انسجام عقلانی می داد یا آنچیزی که اکنون شاهد آن هستیم؟!
به گزارش خرداد؛ این روزها معرفی شهردار آینده تهران، پس از سال ها اصلاح طلبان را به ورطه یک رقابت درون تشکیلاتی رهنمون کرده و رقابت همیشگی بیرونی را به صحنه درونی کشانده و آزمون بزرگی را در برابر اصلاح طلبان قرار داده است.
آزمونی که می توان گفت عیار وزانت سیاسی و مدیریت درون گفتمانی این جریان را مشخص و معلوم خواهد کرد که این طیف به قول عامیانه چند مرده حلاج است و آیا وفق شعارهای پرطمطراقی که همواره مطرح شده و رقبا را بدان نصحیت و انذار کرده اند، می توانند در یک قالب متعارف و دموکراتیک گونه به رقابت درون تشکیلاتی پرداخته، بی آنکه اسیر در حواشی فراوان و بگو و مگوهای متداول در صحنه سپهر سیاسی ایران شوند؟
تا اینجای کار و در کمال شوربختی باید گفت که پاسخ به این سئوال با توجه به بازخوردهای رسانه ای و فعالیت های عرصه مجازی برخی هوادران و شخصیت های اصلاح طلب منفی بوده است.
در ماجرای پسا اعلام لیست، عده ای که از حضور در لیست بازمانده بودند، با حرکات نامتعارف و ارائه لیست های جعلی و سپس حملات بی امان به شورای سیاستگذاری فضا را مسموم و نشان داده اند که از اصلاح طلبی فقط عنوان آن را یدک می کشند و اگر زمینه مهیا باشد، ید طولایی در اقدامات قدرت طلبانه و تسویه حساب های سیاسی با روش های تخریبی و غیر اخلاق مدارانه دارند.
در آنسوی میدان البته واکنش عارف و شماری از همراهان در ابتدا معقول و بدور از هیجان زدگی و واکنش های احساسی بود و جای امیدواری را باقی گذاشته بود اما این روزها با نام آوری از عارف برای تصدی سمت شهرداری تهران گویی این دوستان نیز نشان دادند که چیزی از رقیب برای اقدامات سطحی و نازل کم ندارند و برای مواجهه با رقبا در ماجرای تعیین شهردار حاضر هستند از هر چیزی هزینه وکفه را به سمت و سوی خود سنگین کنند، که البته بسیار بعید است که عارف چنین خبط و خطایی را مرتکب شود و خود را نامزد شهرداری کند اما این اقدام به نوعی در مواجهه با طیفی است که در ابتدا نام محسن هاشمی را برای شهرداری مطرح کردند تا بعد به سراغ گزینه های اصلی و بدیلی چون مرعشی بروند و اکنون به نظر می رسد طرح نام عارف در مقابله با همان تاکتیک باشد و می خواهند فضا را تحت الشعاع قرار دهند اما نکته در این میانه عدم توجه به برداشت های عمومی نسبت به این رقابت های سطحی و نازل و لجاجت گونه است که جز سرمایه سوزی نبوده و چهره ای بسیار زشت و قدرت طلبانه را از اصلاح طلبان به افکار عمومی متبادر نمی کند.
هزینه کرد از محسن هاشمی یا عارف برای پیش برد رقابت های دو طیف فعال اصلاح طلب در قضیه شهرداری بی گمان اقدامی نابخردانه بوده که عدم بلوغ و ناکارآمدی در ساز و کارهای درون گفتمانی اردوگاه اصلاحات را نشان می دهد.
از دیگر سو طرح نام های متعدد و بی ربط با جایگاه شهرداری که دمادم از سوی رسانه ها و یا جریان های مختلف اصلاح طلب نیز نام شان به میان می آید، نشان دهنده آنست که کارکردهای حزبی و درون اجماعی در اردوگاه اصلاحات معیوب و فاقد اثرگذاری مطلوب است که این بلبشوی فعلی را رقم زده است.
تنها به این نکته فکر کنید که اصلاح طلبان از نگرش های مختلف، با رایزنی و هم اندیشی و تعامل با گرایش های همسو با خود، در نهایت، دو یا سه گزینه شاخص را معرفی و بر سر آن رقابت می کردند، آیا چنین رویکردی نشان از بلوغ و آگاهی و انسجام عقلانی می داد یا آنچیزی که اکنون شاهد آن هستیم؟!
ناشناس
۰۲:۱۷ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۴
خوب قبل از انتخابات دوستانتو دوسه تا شهر دارم آماده میکردن چطور 7نفر از اتحاد ملت تو شورا تونستین بیارین؟ حالا فردا اونی که نخواستین شد شهردار لابدفردا میگین زورش زیاد بوده ما بدبخت بودیم حمایت شده ما نشدیم .
