به طور بدیهی ایران ارتباط خوبی را در چارچوب برجام و مسائل منطقه با 5 قدرت جهانی تاکنون داشته است. اکنون با توجه به کارشکنیها و بدعهدیهای آمریکا در برجام، مذاکرات آتی میان ایران و 5 قدرت جهانی در کمیسیونهای مشترک برجام این روابط را تقویت خواهد کرد. بر این اساس از آنجا که موگرینی چندین بار به دلیل تعلل آمریکا در برجام به واشنگتن سفر کرده و به طور مستقیم درباره عواقب ناشی از عدم پایبندی واشنگتن به برجام به دولت جدید ایالات متحده هشدار داده است، به نظر میرسد که تلاشهای اتحادیه اروپا در مقابل لابیهای اعراب و صهیونیستها به تدریج به نتیجه برسد. بنابراین در هشتمین نشست کمیسیون برجام که در 30 تیر در وین برگزار میگردد، اگر تهران و واشنگتن بتوانند به طور مستقیم درباره مسائل مورد اختلاف خود به مذاکره بپردازند این تا اندازهای میتواند منشأ توافقات مشترک میان دوکشور باشد. اما اکنون با توجه به اختلافات موجود میان تهران و واشنگتن که حول مسائل منطقه مانند سوریه، یمن و عربستان و برجام وجود دارد، این موارد میتواند میان ایران و آمریکا مورد گفتوگو قرار بگیرد. اگرچه ترامپ از ابتدا به دنبال پاره کردن برجام و پس از مدتی در فکر از سرگیری مذاکرات هستهای بود اما اکنون با اعمال تحریمهای جدید علیه ایران دنبال نابودی تدریجی توافق است. در حقیقت رئیس جمهور آمریکا تصمیم دارد که با اعمال تحریمهای جدید ایران را تحت فشار قرار دهد تا این تحریمها تاثیرات خاص خود را بر موضوع برجام بگذارد و در نهایت 5 کشور بزرگ جهان را در مقابل ایران قرار دهد. از سویی دولت جدید آمریکا به دنبال متحد ساختن اعراب علیه ایران است. به هر رو این احتمال وجود دارد که گفتوگوی پوتین و ترامپ و رویدادهای منطقه تا اندازهای فضا را معتدل کرده باشد، به گونهای که ایران حاضر شود در نشست آتی کمیسیون مشترک برجام در این مورد گفتوگو کند. اگرچه در طول مذاکرات هستهای ایران با 1+5، همواره مخالفان کارشکنیهایی علیه دولت داشتند اما با وجود همه تلاشهای مخالفان، مذاکرات به نتیجه رسید. امروز نیز اگر دولت همه توان و تلاش خود را جهت رفع کامل تحریمها و سایر مشکلات به کار بگیرد قطعا به نتیجهای مطلوب خواهد رسید. اما جای بسی تاسف است که برخی اقدامات و کارشکنیها در داخل کشور صورت میگیرد. امروز ایران در موضع و شرایط مطلوبی قرار دارد؛ در صورتی که رئیس جمهور حمایت شود و دولت بتواند تحریمها را به طور کامل رفع کند، اروپاییها کمترین تردیدی برای سرمایهگذاری در ایران نخواهند کرد. جذب سرمایههای خارجی اقتصاد ایران را تکان خواهد داد اما با کمال تاسف مخالفان به دنبال زمینگیر کردن رئیسجمهور و دولت دوازدهم هستند. به نظر عصبانیت مخالفان از شکست انتخاباتی اخیرشان آنها را بسیار برافروخته کرده است. در حالی که بخشی از زمینههای تولیدواشتغال با سرمایههای داخلی ممکن خواهد بود و بخشی دیگر با حمایت و جذب سرمایههای خارجی امکانپذیر است. اروپا تاکنون به سرمایهگذاری در ایران تمایل نشان داده است اما این مهم تا زمانی که صدای همراهی و همگامی با دولت روحانی در داخل شنیده نشود، مقدور نخواهد شد.