روحانی برای حفظ عقبه رأی خود رویکرد اصلاح‌طلبانه را حفظ کند
خرداد: وزیر تعاون دولت اصلاحات معتقد است که در شرایط فعلی روحانی نمی بایست در برابر برخی فشارها کوتاه آمده و با گزینش کابینه اصلاح طلبانه راه را برای پیش برد امور دولت با حمایت بدنه اجتماعی هموار کند.
به گزارش خرداد؛ یادداشت علی صوفی را که در آرمان امروز انتشار یافته در پی می خوانید.
ریاست محترم جمهوری سال 92 در شرایط خاصی کابینه اول خود را تشکیل دادند. تا چند روز دیگر کابینه دوم خود را هم به مجلس معرفی خواهند کرد. شرایط سیاسی و اجتماعی سال جاری با سال 92 متفاوت است. این تفاوت‌ها، انتخاب کابینه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آنچه درسال 92 شاهد بودیم شرایط بسیار اضطراری و غیر قابل پیش‌بینی بود. در آن زمان با کنار رفتن کاندیدای حد‌اکثری، حسن روحانی این شانس را داشت که به‌عنوان تنها کاندیدای مورد حمایت اصلاح‌طلبان در مقابل اصولگرایان قرار بگیرد و در مرحله اول پیروز انتخابات شود. پس از انتخابات سال 92 آقای روحانی دولتی را تحویل گرفت که شرایط آن با توقعاتی که از رئیس جمهور یازدهم می‌رفت، متفاوت بود و رئیس جمهور باید تغییرات بسیار گسترده و عمیقی را ایجاد می‌کرد. درآن فضا آقای روحانی سعی کرد کابینه ایده‌آل خود را مطرح کند اما سدی به نام مجلس نهم در پیش روی رئیس دولت قرار داشت و در نهایت روحانی کابینه‌ای را تحت عنوان کابینه اعتدال به مجلس معرفی کرد و دولتی ائتلافی از چند اصلاح‌طلب، اصولگرا و وزرای اعتدالی را کنار هم قرار داد. این‌کابینه در مقابل فشار مجلس آسیب‌پذیر و ناتوان بود. اساسا جرات تغییر در رده‌های میانی وزارتخانه‌ها و مدیران میانی را نداشت. از طرف دیگر آقای روحانی مجبور شد، در یکی از مهم‌ترین پست‌های کابینه شخصی را به وزارت برساند که هیچ‌گونه سابقه‌ای در این زمینه نداشت و از تجربه وزارت هم برخوردار نبود. این انتخاب تبعاتی داشت و صرف‌نظر از نارضایتی دوستداران رئیس جمهور، اثرات خود را در اداره استان‌ها گذاشت و پیامد‌هایی هم برای نمایندگان مجلس داشت و حتی برای دکتر مطهری مسائلی به وجود آمد که به دلیل ناتوانی و ضعف استاندار در جایگاه و مسئولیتش بود. این انتخاب درلایه‌های مختلف از جمله مدیران استانی تاثیر گذاشت، طوری که بسیاری از مدیران استانی از دولت قبل باقی ماندند و اساسا حتی به دولت هم وفادار نبودند. انتصاب‌های استانی موجی از نارضایتی را به وجود آورد و اما و اگر‌هایی را در حمایت از روحانی در انتخابات اردیبهشت گذشته مطرح کرد. اما جریان اصلاحات به این نتیجه رسید که از آقای روحانی حمایت کند و آقای روحانی هم شفاف‌تر مواضع سیاسی خود را بیان کرد و اداره ستادهای خود را به اصلاح‌طلبان سپرد و این امید را ایجاد کرد که آقای روحانی در صورت پیروزی امور دولت را به اصلاح‌طلبان واگذار خواهدکرد.
امروز همین توقعات و انتظارات بر روحانی بار شده و انتظار یک کابینه همسو با شعارها و افکار روحانی به مطالبه عمومی تبدیل شده است. عقبه رأی روحانی اصلاح‌طلبانه است و اصلاح‌طلبان هم تمام قد از روحانی حمایت کردند و تمام نهادهای اصلاح‌طلبی مانند شورای عالی اصلاحات و فراکسیون امید و شورای اصلاح‌طلبان استان‌ها و بزرگان اصلاحات از آقای روحانی حمایت کردند. با گرم شدن تنور انتخابات مشخص شد که یک سوی انتخابات جریان اصلاحات و طرف دیگر جریان اصولگرا قرار دارد. این صف‌بندی اما و اگر و شک و شبهه‌ای باقی نگذاشته است که رأی آقای روحانی رأی اصلاح‌طلبی است. در نتیجه این انتظار به وجود آمده است که روحانی در درجه اول در مقابل وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی خود مسئول است و برای تحقق همه آن وعده‌ها باید کابینه‌ای توانا به تحقق آن وعده‌ها داشته باشد. از طرف دیگر باید از مجلسی رأی اعتماد بگیرد که کاملا متفاوت با مجلس گذشته است و فراکسیون امید با اعضای تعیین‌کننده دراین مجلس حضور دارند. زمزمه‌هایی وجود دارد که روحانی باید از مواضع خود و انتخاب برخی از وزرا کوتاه بیاید و یا تغییرات ناچیزی را به وجود آورد. انتظار این است که روحانی برای حفظ عقبه رأی خود رویکرد اصلاح‌طلبانه را حفظ کند، همچنان که او تاکید کرده که باید به 24میلیون نفری که به وی رأی دادند توجه کرد و مدیران او نیز باید دغدغه این افراد را داشته باشند. بنابراین این انتظار وجود دارد که روحانی به این ظرافت‌ها توجه داشته باشد. رأی اعتماد مجلس می‌تواند به مردم اطمینان دهد که کابینه روحانی پاسخگوی اعتماد مردم است.
