خوب؛بد؛ زشت، کابینه روحانی
سرویس سیاسی خرداد- رضا رئیسی: لیست وزرای کابینه دوازدهم به استثنای یک وزارتخانه به خانه ملت فرستاده شد تا گام آغازین برای تشکیل کابینه دوازدهم پس از فراز و فرودهای فراوان برداشته شود، کابینه ای که می توان از جنبه های مختلف و متفاوت به بحث پیرامون آن نشست و کلی و مصداقی از نقاط ضعف و قوت آن گفت.
به گزارش خرداد؛ در این مقال البته بحث ورود به این نقاط ضعف و قوت و ریز شدن در موضوعات مختلف کابینه را نداریم، آنچه که اکنون و در این کوتاه سخن به آن خواهیم پرداخت، کلیت کابینه است
کابینه خوب
اگر حسن روحانی را در قامت شیخ دیپلماتی ببینیم که پس از سال ها حضور در گلوگاه های امنیتی و راهبردی و نیز تجربه اندوخته در 4 سال دوران ریاست جمهوری، چنین شاکله ای را بنا نهاده است، شاید بتوانیم به کلیت کابینه نمره مثبت دهیم، کابینه ای که بی شک تک مولفه ای و بر اساس میل و خواست و رغبت صد درصدی روحانی چینش نشده است، از طرف دیگر کابینه او مردان موفق و تجربه اندوخته و کارآمد کم ندارد، غالب آنان در حوزه های تخصصی خود سرآمد هستند، سال ها در حوزه های مختلف به مدیریت پرداخته و تازه آمده ها نیز در زمره مدیران میانی فعال و پر کار بوده اند، اگر اینگونه و از این زاویه دید بنگریم می توانیم با عنایت به رویکردهای اعتدالی و نگاه روحانی به ساخت قدرت سیاسی در بازه زمانی پیش رو و نیز مشی محافظه کارانه رسوخ یافته در کنه نگرش های سیاسی او این کابینه را با توجه به مضایق و قبض و بسط های پیرامونی، مثبت و خوب قلمداد کنیم.
کابینه بد
اما روی دیگر سکه ماجرا، آنجایی است که از مقام یک کنش گر اصلاح طلب و بدنه حامیان دولت به کابینه یازدهم نظری بیافکنیم، از این منظر و دریچه کابینه روحانی نه خوب که شاید بد هم باشد. کابینه ای که در آن تغییر و تحولات شکلی و روبنایی است تا عمیق و ساختاری، خبری از حضور جوانان کارآمد، نخبگان سیاسی تحول گرا و یا حتی زنان محذوف از جایگاه های رکین قدرت نیست، کابینه ای که با شعارهای انتخاباتی فاصله ملموسی دارد و بعید است با این چهره ها بتواند بخش عمده ای از مطالبات مطروحه را پاسخ دهد و به عنوان مثال در مسیر توسعه سیاسی و جامعه مدنی گام های بلندی بردارد و در عرصه هایی چون فرهنگ یا عرصه اجتماعی باورمند به تغییر و تحولات روزآمد و گشایش های مبسوط و ملموس باشد.
کابینه زشت
شاید استفاده از این تعبیر کمی درشت و ناچسب بیاید اما منظور از آن این است که کابینه حدقل در مواضعی درخور آنچه که انتظار می رفت نیست و نکته زشت ماجرا آنجاست که برای چینش چنین کابینه ای برخی نزدیکان رئیس جمهوری آسمان و ریسمان بافته و هزار و یک دلیل ردیف می کنند که برای آن توجیه بیابند، حال آنکه مردم خوب می فهمند و می دانند و مضایق و کاستی ها و نیز فرصت و تهدیدهای پیش رئیس جمهوری را می دانند و لازم نیست چنین صحنه آرایی های باسمه ای جامه عمل بپوشد که نگذاشتند و نمی خواستند و ....
خوب است رئیس جمهوری پای انتخاب خود ایستاده و صراحتا بگویید که بر اساس مولفه ها و شاخص هایی که مد نظر داشته این چهره ها را برگزیده است و آنگاه نگاه مردم هم به کابینه متفاوت و همدلی آنان بیش تر خواهد شد.
