مجمع مصلحت بی هاشمی با هاشمی
سرویس سیاسی خرداد: نامش خود به تنهایی اهمیت راهبردی این مجمع بالادستی در ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی را مشخص و مبرهن می کند، « مجمع تشخیص مصلحت نظام» «مصلحت» در نگاه فقهی و باورها و آموزه های اسلامی، جایگاهی بس رکین داشته و مولفه ای آنچنان بسیط و جامع و مانع است که می تواند محکمات را نیز تحت شمول خود گرفته و حکم به تغییر و تحولات بنیادین و اساسی دهد.
به گزارش خرداد؛ این جایگاه آنچنان مهم و کلیدی بود که در کل دوران انقلاب تنها دو چهره بر آن تکیه زده اند، حضرت آیت الله خامنه ای اولین رئیس مجمع بود و پس از ایشان آیت الله هاشمی رفسنجانی تا آخرین روز حیات این عنوان را در اختیار داشت و اکنون در فقدان آیت الله فقید، یک هاشمی دیگر این بار به جای رفسنجان از شاهرود بر این صندلی تکیه خواهد زد. آیت اللهی که خود در جایگاه مرجعیت قرار گرفته و سمت ها و مناصب مهم و کلیدی را در طول دوران انقلاب عهده دار بوده و می توان گفت مشی و مرام سیاسی وی چیزی میانه راست و چپ و البته با گرایش اعتدالی نزدیک به طیف سنتی اصولگرایان است، او در واقع همان هاشمی دهه هشتاد است البته با این تفاوت که او متمایل به چپ میانه بود و این به سمت دیگر اما هر چه هست کسی نمی تواند این نکته را لحاظ نکند که در فضای متداول دو قطبی، آیت الله هاشمی شاهرودی سعی کرده همواره در میانه گام بردارد و در تلاطم ها چندان گرایش مشهود به یک سمت و سو نداشته باشد.
حضور هاشمی شاهرودی در ریاست مجمع تشخیص این نگرانی را مرتفع کرد که در غیاب هاشمی و با نام آوری از برخی چهره ها، مجمع به سمت و سوی طیف و جریان خاصی گرایش محسوس یابد، هر چند که به طور طبیعی بدنه و اعضای مجمع از میان نحله اصولگرایان برگزیده شده اند که حتی با لحاظ این چهره ها می توان گفت که هاشمی شاهرودی در میانه مجمع هم شاقول اعتدال است!
در دیگر سو حضور چهره هایی چون محمد باقر قالیباف در میان اعضای مجمع هم جالب توجه است و از همه قابل توجه تر حضور مجدد محمود احمدی نژاد در میان اعضای مجمع است، رئیس جمهوری سابقی که گمان می رفت پس ز اتفاقات انتخابات 96 جای خود در این نهاد بالادستی را به کس دیگری واگذار کند و البته ماندن حجت الاسلام ناطق نوری نیز در میان اعضای مجمع جالب توجه است.
با نگاه به ترکیب کلی می توان گفت که در ترکیب معممان مجمع، حالت تقریبا بینابینی از دو طیف سیاسی و چهره های با سابقه حضور دارند و در میان مکلایان مجمع به نوعی عارف تنها گزینه متمایل به طیف اصلاح طلب است
حال باید منتظر ماند و دید که آیت الله دنیا دیده در ادامه مسیر این مجمع بالادستی چه استراتژی و برنامه هایی برای ثبت کارکردهای مطلوب و ملموس خواهد داشت، مجمعی که بی هاشمی و شخصیت منحصر به فرد او و شیخوخیت خاصش برای بازگشت به آن جایگاه بی گمان کار سهل و آسانی نخواهد داشت اما شاید مجمع بی هاشمی با هاشمی بتواند دوران تازه و پرفروغی داشته باشد.
