حال اما دو اتفاق؛ این روزها درست در جایی که مجلس در کانون توجهات افکار عمومی بواسطه برگزاری جلسات رای اعتماد بوده، این شانیت را به نوعی تحت الشعاع قرار داده و شبهاتی در افکار عمومی ایجاد و جایگاه مجلس را در نزد افواه عمومی تقلیل می دهد.
سرویس سیاسی خرداد: امام راحل در تمجید از مقام و مرتبه و جایگاه مجلس در ساخت قدرت سیاسی و منزلت آن در نظام سیاسی، جمله ای دارند که همه چیز را پیرامون خانه ملت و شانیت و منزلت آن مشخص می کند؛ امام فرموده اند: « مجلس در راس همه امور است»
به گزارش خرداد؛ البته در برهه ای این جایگاه و منزلت مخدوش شده و رئیس جمهوری وقت در قالب بی توجهی به مصوبات مجلس، جملات کنایه آمیز و متلک های مدوام و در نهایت رفتارهای عجیب و غریب و پخش فیلم در خانه ملت، این شانیت و منزلت را نادیده گرفته و به آن وقعی نمی نهاد اما با آمدن روحانی بر مصدر ریاست جمهوری و سابقه دیرین او در مجلس که تا جایگاه ریاست کمیسیون و سپس 2 دوره نایب رئیسی نیز بسط و تعمیم یافته بود، نوع تعاملات و مواجهه با مجلس شورای اسلامی دچار تغییر و تحول عدیده شده و خانه ملت به آن مرتبه و جایگاه مطلوب خود رهنمون شد، آنچنان که می توان گفت در برهه فعلی مجلس نقش بسزا و کارآمدانه در صورت بندی های سیاسی و مقدرات عمومی کشور ایفا کرده و حتی شاید بتوان گفت که فراتر از آنچه برای آن متصور هستیم نیز به ایفای نقش می پردازد که آن را می توان از تبحر و هوشمندی علی لاریجانی نیز دانست.
حال اما دو اتفاق؛ این روزها درست در جایی که مجلس در کانون توجهات افکار عمومی بواسطه برگزاری جلسات رای اعتماد بوده، این شانیت را به نوعی تحت الشعاع قرار داده و شبهاتی در افکار عمومی ایجاد و جایگاه مجلس را در نزد افواه عمومی تقلیل می دهد.
اول؛ نماینده ای به هنگام سخنرانی رئیس جمهوری در دفاع از کابینه، که می توان آن را نقطه محوری و فینال جلسات رای اعتماد دانسته و همه توجهات را به خود جلب کرده بود، از مجلس به فوریت خارج و با چند گلابی به صحن باز می گردد و در هنگام سخنرانی رئیس دولت، آن را نوش جان می کند و این نکته البته از دید عکاسان و خبرنگاران پنهان نمی ماند.
اینکه نماینده بواسطه طولانی بودن جلسه خواسته دهانی تازه کند و چیزی بخورد، محل ایراد نیست اما بالاخره در فضای مجازی پر طنین این روزها، این اقدام دستمایه طنز و مطایبه کاربران فضای مجازی می شود. هر چند که چه بهتر بود این اقدام بدین شکل و در این برهه انجام نمی پذیرفت و همانند ماجرای سلفی ها بازتاب های اینچنینی نمی یافت اما نکته جالب واکنش نادر قاضی پور در جلسه امروز مجلس بود.
نماینده ای که یکبار با رفتاری زننده با یک خبرنگار برخورد کرده بود، این بار در توجیه کار خود باز متوسل به توهین شده و خبرنگاران و عکاسان را فضول خواند! که این توهین هیچ تناسبی با شان نمایندگی ملت ندارد از آن بدتر آنکه وی مدعی شد که در حمایت از کشاورزان و باغداران منطقه آذربایجان غربی ( حوزه انتخابیه اش) این اقدام را انجام داده است!! هبذا و تعجبا! بردار ارجمند شما خواسته ای دهانی تازه کنی چرا از کسیه کشاورزان و باغداران خرج کار خود می کنی؟ آیا این به سخره گرفتن همان مردمی نیست که مدعای دفاع از آنان را داری؟
یعنی کشاورزان و باغداران با یک گلابی خوردن شما منتفع شده ومورد حمایت قرار گرفتند؟ آیا این توهین به کشاورزان و باغدارانی نیست که اتفاقا می بایست مورد حمایت قرار گیرند و با این قسم حرف ها این موضوع مهم به حاشیه رفته و دستمایه طنز و مطایبه افکار عمومی می شود؟ آیا دفاع نمایندگان از مردم باید اینچنین و بدین سبک و سیاق باشد؟
و اما نکته دوم، اشتباه رخ داده در اعلام رای وزریر راه و شهرسازی،یعنی عباس آخوندی بود که رئیس جلسه امروز، یعنی مسعود پزشکیان اعلام کرد که 10 رای او خوانده نشده و آرای مثبت وی به 198 رسیده است!
حال سئوال پیش آمده آنست که چرا چنین اشتباه ساده و بچگانه ای آنهم در چنین جلسه مهم و با این دستور کار حساس بوقوع پیوسته است؟ بازتاب آن در افکار عمومی چه خواهد بود؟ آیا مردم نخواهند پرسید که نمایندگانی که نمی توانند یک شمارش ساده و یک جمع بندی پیش پا افتاده انجام دهند، چگونه می توانند محاسبات مهم و قانون گزاری های حساس را به انجام رسانند؟
طرفه آنکه گفته شده که احتمال افزایش آرای حبیب الله بیطرف نیز وجود دارد و باید پرسید که اگر در خصوص وزرای لب مرزی چنین اتفاقی رخ می داد، تبعات آن چه بود؟ یک رای می تواند سرنوشت یک وزارتخانه و به طریق اولی کشور را متحول کند، آنچنان که نجفی در دوره قبلی تنها با یک رای نتوانست رای اعتماد بگیرد و ....
در ادبیات پارسی مثال های نغزی برای بیان مفهوم های پیچیده و غامض وجود دارد؛ همانند آنکه می گویند: حرمت مسجد دست متولی آن است! و چه خوبست نمایندگان خود حرمت نگه دار مجلسی باشند که قرار است در راس همه امور باشد!