تاملی پیرامون ریاست دوباره عارف بر فراکسیون امید

سرویس سیاسی خرداد: محمدرضا عارف یکبار دیگر با انتخاب اعضا به سمت ریاست فراکسیون امید برگزیده شد، گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است، حداقل علی الظاهر که چنین است و معنا و مفهوم این تجدید گزینش چیزی جز این نیست.
 
به گزارش خرداد؛ اما نکته آنجاست که در شرایط فعلی که فراکسیون امید بابت عملکرد اضلاع و اجزای این فراکسیون در جلسه رای اعتماد با سئوالات پر شمار و گلایه های فراوان روبرو هستند ، چه خوب بود که به جای این اقدام روتین و فرمالیته، حداقل توضیحات مفصل و مشروحی پیرامون عملکردهای یکساله و رویکردهای فراکسیونی که با امیدهای بسیار اعضای آن به مجلس رفته و البته درست یا غلط با نقدهای فراوان روبرو بوده و حداقل می توان گفت که انتظارات را به هیچ روی برآورده نکرده اند، توضیحات و پاسخ هایی داده می شد
 
نقل این گفتار درست بودن این گزینش یا غلط بودن آن نیست، کلیت این دست رفتارهای فرمالیته و بدور از شفافیت و پاسخگویی است که محل ایراد است.
 
نمی توان کتمان کرد که حداقل بخش عمده ای از بدنه حامیان اصلاحات به عملکرد فراکسیون امید و بالطبع آن محمدرضا عارف در طول یکسال و نیم گذشته ایراد و اشکال دارند و اگر قرار است از پس امروز بوود فردایی، باید توضیحات اقناع کننده ای از عملکردها به مردم داده شود
 
بسیاری از معترضان منطقی و منصف، محدودیت ها و معذوریت ها را می دانند اما با همه این اوصاف نقدهای ملموس و محسوسی به عملکردها به رغم این مضایق و کاستی ها را دارند.
 
اینکه فراکسیون امید هیچ گاه نتوانسته آنگاه که در هر حوزه ای که بحث اصلاح طلبی به صورت منفک و جدای از دولت در میان بوده، خوش درخشیده و لااقل اندک دستاوردهایی را حاصل کند.  
 
که اوج بروز و ظهور آن در ماجرای عدم رای اعتماد به حبیب الله بیطرف و رای به برخی نامزدها هویدا شد، نمی گوییم که چرا فلان کاندیدای وزارت رای آورده اما می توانیم بگوییم که چرا بیطرف با کوله باری از تجربه اینگونه مهجور مانده و محذوف می شود، می توانیم حداقل بپرسیم چرا حجتی و ظریف آرای شان کم تر از مجلس نهم بوده و برخی وزرای غیر اصلاح طلب با افزایش رای روبرو شده اند.
 
می توانیم بپرسیم که مشخصا استراتژی فراکسیون امید در ماجرای رای اعتماد چه بوده؟ از اساس این عزیزان چه کار مثبت و تاثیر گذاری ملموسی داشته اند؟ اگر فراکسیون امیدی در مجلس دهم نبود، آرای وزرا چه تغییر و تحولی می یافت؟ چرا این فراکسیون که قرار بود، موضع گیری مشترک و همسانی داشته باشد، عاجز از این موضع گیری شد، چرا این عزیزان نتوانستند هر میزان و تعداد واقعی که بودند، یک کنش هماهنگ و منسجم داشته باشند و .....
 
مردم حق دارند که این سئوالات را پرسیده و پاسخ آن را بدانند، رئیس فراکسیون وظیفه دارد که جواب منطقی به این سئوالات داده و گزارش کار دهد، نه در حلقه بسته نمایندگان که نمی دانیم در آن چه خبر است و آنچه را هم که می دانیم و دیده ایم، خوشایند و مقبول نبوده است، سخن گفته یا نگفته و به سرسلامتی خبر ریاست ایشان انتشار یابد!
 
عارف یا هر کس دیگر که در این فراکسیون حضور دارد، باید به بدنه اصلاح طلبی توضیح دهند که چه کرده اند و در ادامه چه برنامه هایی دارند و الا اینکه رئیس فراکسیون کیست و از اساس این فراکسیون محلی از اعراب دارد یا ندارد و تنها یک اسم و عنوان است! برای مردم اقناع کننده نبوده و نیست و نخواهد بود