روحیه فانتزی اهالی بهشت و میدان سخت شهرداری

به گزارش خرداد؛ همه ما انتظار داریم حقوق شهروندی و رعایت مولفه های قانونی در اعلا درجه خود باشد، نگرش های فرا جنسیتی، دیدگاه های روامندانه سیاسی و اجتماعی در شهر جاری و ساری بوده و برخوردها به دور از هر گونه دگم اندیشی یا خشونت کلامی و لفظی و ... باشد، به طور طبیعی این نکات خوب است و رعایت آن ایده آل اما نکته آنجاست که دستیابی به چنین مرتبه و جایگاه و رویکرد و عملکردی با واقعیت میدانی حاکم بر شهر فاصله بسیار دارد و تا رسیدن به آن نقطه آرمانی هم فاصله زیادی داریم و یک شبه بهبود آن ممکن و میسر نیست

اما نکته آنجاست که برخی از عزیزان راهیافته به شورای شهر پنجم البته با نیت خیرخواهانه از همین بدو کار سخنانی می گویند یا نسخه هایی می پیچند که بیش تر در ایده آل های آنان و نگرش های آکادمیک شان جای دارد، حال آنکه برای علاج درد می بایست در اولین گام با شناخت واقعی از معضل و مشکلات پای به وادی بهبود و اصلاح گذاشت والا این نسخه پیچی ها جز آب در هاون کوبیدن نخواهد بود. 

به عنوان مثال این روزها جمع آوری کودکان کار یا به عبارتی کودکان خیابانی با واکنش های مختلفی روبرو شده و الهام فخاری رئیس کمیسیون اجتماعی شورای شهر پنجم در همین مسیر از شهرداری خواسته است که حضور خود در این طرح را کان لم یکن کرده و متوقف کند. 

نگاه خانم فخاری رعایت حقوق کودکان کار، پرهیز از برخوردهای سلبی و یا خشونت های محتمل است و ایشان دغدغه مند وضعیت این نونهالان هستند و راه حل این معغضل را جمع آوری این کودکان بدین شکل ندانسته و وجه ناخوشایند آن را بر نمی تابند. 

در نقطه غایی نگرش ایشان درست است اما واقعیت میدانی آنست که این کودکان مورد استثمار باندهای سوء استفاده گر هستند، ناهنجاری های اجتماعی در میان آنان موج می زند و .... در وهله آغازین هم چاره ای جز برخوردهای سخت و جمع آوری های اینچنینی نیست، نمی شود صبر کرد تا معضل به شکل ریشه ای تدبیر و زیر ساخت های کلان آن فراهم و آنگاه دست به کار شد...

بسیاری از مقولات شهری به همین سبک و سیاق است، چه بخواهیم و نخواهیم اکنون تهران با معضلات فراوان پیدا و پنهانی دست به گریبان است که گاه نیازمند برخوردهای قاطعانه و سخت برای بهبود شرایط و حل معضلات بغرنج است است حال آنکه گفتارها و رفتارهای شماری از نمایندگان شورا که در شبکه های اجتماعی نیز نمود دارد از اساس با این نگرش های واقع گرایانه تفاوت فراوان دارد که این زنگ خطر را به صدا در می آورد که در بزنگاه های حساس پیش رو این نمایندگان نتوانند در هنگام لزوم تصمیمات درست و منطقی و لازم را بگیرند و چه خوبست که با کمک اعضای تجربه اندوخته شورا البته نه از جنس نگاه ملوسانه نازنینی چون احمد مسجد جامعی! واقعیات و معضلات و نحوه برخورد منطقی و قاطعانه با آن برای اعضای تازه تشریح و تبیین شود تا شاهد یک شورای یکدست و کارآمد در بازه زمانی پیشرو و در گلوگاه های مهم باشیم.