خرداد: یک کارشناس بازار کار میگوید که دولت وعده ایجاد یکمیلیون شغل را داده اما حالا میگوید که توان و ظرفیت آن را نداریم؛ به نظرم خود دولت هم به ایجاد اشتغال امیدوار نیست.
به گزارش خرداد،ایجاد شغل، سالهاست که به دغدغهی اصلی کشور تبدیلشده است؛ حسن روحانی از همان روزهای اولی که برای انتخابات ریاست جمهوری ثبتنام کرد مهمترین برنامهاش ایجاد اشتغال و بهبود فضای کسبوکار برای جوانان بود. روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود در سال 92 گفت:« ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13.3 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست میشود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی میتوانیم بیکاری را حل کنیم.»
حسن روحانی؛ قصد داشت تا با به سرانجام رساندن برجام و برداشتن موانع راه را برای ورود سرمایههای خارجی باز کند و دربی آنهم بهمرورزمان بتواند ایجاد شغل کند. هرچند که برجام به سرانجام رسید و اقتصاد ایران توانست نفس بکشد اما اقتصاد ایران هنوز راهی طولانی برای رسیدن به جایگاه واقعی و صحیح را در پیش دارد.
شیخ اعتدال زمانی که برای دومین بار از سوی مردم برای ریاست جمهوری انتخاب شد بازهم همچنان تأکیدش بر اشتغال بود تا جایی که در اولین جلسه هیئت دولت دوازدهم گفت:«بزرگترین وظیفه دولت دوازدهم ایجاد اشتغال است». روحانی که همواره هدف دولتش را ایجاد 900 هزار شغل در سال اعلام کرده بود این روزها اما به نظر میرسد رسیدن به چنین هدفی آنقدرها هم آسان نیست.
طبق آمار رسمی، آمار بیکاران کشور اکنون 3 میلیون و 300 هزار نفر است که سالانه هم حدود 1 میلیون 200 هزار نیروی کار نیز آماده برای ورود به بازار کار میشوند که درصد بالایی از آنها فارغالتحصیلان هستند. دولت و تیم اقتصادی برنامههای متفاوتی را سرعت بخشیدن به ایجاد شغل در نظر گرفتهاند؛ از تعیین ضربالاجل تا ابلاغ «برنامه اشتغال فراگير» به دستگاههای اجرايي!
علی ربیعی،وزیر کار دولت دوازدهم در گفتوگویی اعلام کرد که توان کشور محدود است و کشور سالیانه ظرفیت ایجاد 600 هزار شغل بیشتر را ندارد. محدودیت در فضای کسبوکار، عدم توسعه بخش خصوصی و اقتصادِ دولتی فقط گوشهای از موانع بر سر راه اشتغالزایی است. اکنون باید دید با توجه به اینکه ایجاد سالانه نزدیک به یکمیلیون شغل در برنامه ششم توسعه هم آمده است؛ دولت برای عمل به این قانون دست به چه برنامههایی خواهد زد.
دولت امیدی به ایجاد اشتغال ندارد!
حمید حاج اسماعیلی؛ کارشناس مسائل اقتصادی در گفتوگو با رویداد۲۴، به وضعیت نابسامان اشتغال اشاره کرد و گفت: بحث اصلی در خصوص اشتغال این است که دولت در برنامه ششم توسعه موظف شده تا سالانه نزدیک به یکمیلیون شغل ایجاد کند؛ اینیک الزام قانونی است. اکنون 6 ماه از برنامه ششم توسعه میگذرد و دولت باید طرح و برنامههایش در خصوص چگونگی ایجاد اشتغال را اعلام کند.
اسماعیلی ادامه داد: دولت و وزیر کار اکنون اعلام میکنند که ظرفیت ایجاد اشتغال بیش از 500 هزار شغل را ندارند؛ در تدوین برنامه ششم توسعه دولت و مجلس حضور داشتند و همان زمان باید از خود دفاع میکردند که توانایی ایجاد اشتغال یکمیلیونی را ندارند، زیرا اکنون این موضوع به قانون تبدیلشده است و باید اجرا شود. دولت اکنون با برنامه و تفاهمنامههایی که با معاونت بودجه، صندوق توسعه و بانک مرکزی امضا کرده است، زمینههای فراهم کردن منابع مالی برای ایجاد اشتغال را نظر گرفته است.
اسماعیلی بابیان اینکه دولت نیز امیدی به ایجاد اشتغال ندارد؛ خاطرنشان کرد: وزیر کار در سخنان اخیر خود اعلام کرد که ظرفیت و توان ایجاد بیش از 500 هزار شغل را ندارند. در حال حاضر با انباشت بیکاران مواجه هستیم و طبق آمار رسمی حدود 3میلیون و 300 هزار بیکار را در کشور داریم اما طبق برآوردهای که میشود این رقم چیزی میان 5نیم تا 6 میلیون بیکار است.
این کارشناس مسائل اقتصادی با تأکید بر اینکه مهمترین راهکار ایجاد اشتغال توسعه بخش خصوصی است؛ تصریح کرد: اکنون ظرفیتهای دولت پرشده و اگر بخواهیم شغل ایجاد کنیم باید سریعاً از اقتصاد دولتی عبور کنیم زیرا برخلاف وعدهها دولت هرسال بزرگتر و اقتصاد هم وابستهتر میشود.
اسماعیلی ادامه داد: ما از دولت انتظار داریم که بگوید چگونه قرار است بخش خصوصی را توسعه و گسترش دهد و اقتصاد را خصوصی کند؟ دولت باید بگوید آیا حاضر است که 30 هزار میلیارد خط اعتباری که از تفاهمنامههای خارجی به دست آورده را به بخش خصوصی بدهد یا نه؟.
این کارشناس بابیان اینکه دولت به دنبال ایجاد اشتغال است، گفت: دولت برای ایجاد اشتغال هیچ راهی جز جستجو در بخش خصوصی ندارد و باید بخش خصوصی واقعی را راهاندازی کند. برای اینکه بخش خصوصی واقعی ایجاد شود نیاز است تا فضای کسبوکار بهبود بخشیده شود و موانع و محدودیتها برداشته شود.
حاج اسماعیلی ادامه داد: دولت همچنین باید بخش تعاونیها را توسعه بدهد و حساسیتهایی که روی بخش خصوصی وجود دارد را برطرف کند. با توسعه دادن بخش تعاونی هم به توسعه کار کمک میشود و هم نرخ بیکاری کمتر میشود؛ با بها دادن به بخش تعاونی و تقویت آن میتوانیم فارغالتحصیلان و جوانان را در آنجا مشغول به کارکنیم. اگر دولت سریعاً بخش خصوصی و تعاونیها را تقویت کند میتوان امیدوار بود که در یک سال آینده ظرفیت یکمیلیون شغل را ایجاد کرد.