تکمیل پازل چرخش معنادار روحانی به سوی اصولگرایان

به گزارش خرداد؛ این کاندیدای اصلاح طلب کسی نبود جز حسن روحانی، عضو جامعه روحانیت مبارز که مهم ترین تشکل محوری اصولگرایان و جناح راست در همه ادوار رقابت های انتخاباتی بوده است، حسن روحانی عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت بود اما هیچ کس حتی صدا و سیما در آن برهه تاریخی او را اصولگرا نمی خواند، آنچنان که او مورد حمایت تمام عیار اصلاح طلبان بود و کاندیدای مورد اجماع آنان و جامعه روحانیت از دکتر علی اکبر ولایتی حمایت کرده و نمایندگان اصولگرای مجلس نهم نیز در حمایت از هر کدام از کاندیداهای اصولگرا طومارهای بلند بالا امضا کرده بودند اما دریغ از یک حمایت چند نفره از رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشیص مصلحت. 

انتخابات که تمام شد هم هر چند کیهان و اذناب و انصار در شوک اولیه، تنها لختی و ساعاتی پیروزی روحانی را پیروزی اصولگرایان با توجه به همان عقبه و سابقه اعلام کردند اما دیری نپایید که در برابر روحانی آرایش گرفته و به انتقادات پردامنه از دولتی که آن را منتسب به اصلاح طلبان می خواندند، پرداختند. 

چهار سال با همه فراز و نشیب هایش سپری شد و روحانی در همه این روزها، مورد حمایت قاطبه اصلاح طلبان بود و در سیبل انتقادات اصولگرایان، برهه کارزار انتخاباتی که فرا رسید، روحانی فراتر از انتظارها بر رویکردهای اصلاح طلبانه و شعارهای تحول خواهانه تاکید و اصرار ورزید و اگر هم گفته می شد که او هیچ گاه نگفته که اصلاح طلب است! در یکی از برنامه های انتخاباتی با صراحت و بدون هیچ پرده پوشی دولت خود را دنباله دولت اصلاحات و از جنس آن عنوان کرد. 

انتخابات که با حمایت اصلاح طلبان به پایان رسید و نتیجه که حاصل شد به تدریج نشانه های یک چرخش هویدا شد، زمزمه ها به هوا خواست که کابینه در دست تهیه، رنگ و لعاب اصلاح طلبانه ندارد و نسبت به دوره قبلی نیز با عقب گرد در این زمینه روبروست، چهره ای چون جهانگیری زیاد به بازی گرفته نشده و بیش از همگان این محمود واعظی بود که میدان داری می کرد. 

کابینه که معرفی شد، حدس و گمانه ها به حقیقت پیوست، این بار به جای شعار تداوم دولت اصلاحات، نقل زبان دولت مردان کابینه فراجناحی بود! 

سخنان روحانی نیز البته طی این مدت رنگ و بوی متفاوتی گرفته بود و چرخش به سمت اصولگرایان و فاصله گیری از خواست و مطالبات بدنه حامی اصلاح طلبان در آن مشهود به نظر می رسید. 

بالاخره شب گذشته اعضای جامعه روحانیت مبارز به دیدار عضو دیرین رفته و با رئیس جمهوری جلسه داشتند، موضوع جلسه البته نکته خاصی نداشت و عنوان آن تبریک گویی به رئیس جمهوری بود اما روایت ناصحی عضو جامعه روحانیت از این دیدار جالب توجه است، آنجایی که او می گوید که روحانی ابراز تمایل کرده که در جلسات جامعه روحانیت حضور یابد. 

روحانی که نزدیک به یک دهه بود که در این جلسات با همراهی آیت الله هاشمی و ناطق نوری حضور نیافته بود و حال این ابراز تمایل می تواند معنا و مفهوم خاص خود را داشته باشد و البته که دیدارهای اخیر ناطق نوری هم اگر در همین گستره مورد توجه قرار گیرد،عنادار قابل تفسیر است. 

البته که اعضای جامعه روحانیت به گفته آقای ناصحی از تشکل کابینه توسط روحانی تشکر کرده اند و گفته شده که او نیز از عدم حمایت جامعه روحانیت از وی و جمایت از  ولایتی در انتخابات 92 و ابراهیم رئیسی در انتخابات 96 گلایه ای نکرده است! 

هر چه هست به نظر می رسد که روحانی برای فردای انتخابات استراتژی متفاوتی از شعارهای مطروحه در آن برهه برگزیده و البته که به دنبال رتق و فتق امور در تعامل با لایه های قدرت و چهره های ذینفوذ اصولگراست، تاکتیکی که این دیدار مهر تاییدی موثق بر آن بود و البته می تواند برای بهبود وضعیت دولت در معادلات قدرت موثر افتد و از چالش های روحانی کاسته و دست او را برای پیش برد برنامه هایش بازتر کند اما نکته آنجاست که این ابراز نزدیکی و مودت تا کجا پیش خواهد رفت و آیا اصولگرایان روی خوشی به برنامه های اصلاحی نشان داده و به ابراز همراهی ها و فاصله گیری از اصلاح طلبان بسنده خواهند کرد و دست از مخالفت ها برداشته یا در بزنگاه های حساس در برابر اقدامات ناهمسو با خواست شان خواهند ایستاد، بزنگاهی که با این چرخش های دولت مردان، روحانی در اردوگاه مقابل همراهان چندانی را در کنار خود نخواهد یافت و آنگاه است که مشخص خواهد شد که این تاکتیک روحانی چه ثمره و حاصلی خواهد داشت.