بهار مدیریتی آرزوی برباد رفته در شعارهای بی پشتوانه
از شعارزدگی دولت روحانی تا تغییرات محسوس و ملموس جهانی
مشخصا آنکه تغییرات به شکلی ظاهری و فاقد باورمندی جلوه گر می شود. در دنیا اما اگر سخن از کارآمدی و بهره گیری از ظرفیت های مدیریتی و نگاه بدور از تعصبات و نگرش های کهنه و فرسوده و بر اساس ثبت و تبلور خروجی مثبت و مطلوب است، شاهد آن هستیم که جوانان در همه عرصه ها و عالی ترین سطوح به مدارج بالا راهیافته و قدرت واقعی و نه نمادین و شعاری را در دست می گیرند.
سرویس سیاسی خرداد- صلاح الدین توماج پور: روی کاغذ و در گفتار مسئولان دولتی همه چیز خوب و عالی پیش می رود و وعده ها، دل ها را ربوده و نگاه ها را به خود جلب می کند، از تغییر نگاه به عرصه مدیریتی گفته و از حضور جوانان و نگاه ویژه دولت به این مقوله حرف های بسیار زده می شود اما در عمل آنچه که رخ می دهد با این گفتارها و شعارها فاصله فراوان دارد.
به گزارش خرداد، جوان گرایی با توجه به کهولت سازه مدیریتی کشور نه فقط یک مطالبه نسلی که یک ضرورت ویژه برای بهبود و اصلاح روندهای موجود کشور است، عرصه مدیریتی که نتوانسته از نگاه خلاقانه و جسارت بالقوه مدیران نسل تازه بهره گرفته و در کشور ما با ضعف های عدیده ای دست به گریبان است و بدون شک نیاز به تغییر و تحول دارد و یکی از معقولانه ترین مسیرها در این زمینه اصلاحات ساختاری در بکارگیری نیرو هایی مستعد و خلاق و روزآمد است.
دولت البته در این دوره با توجه به مطالبات فراوان و گفتمان غالب موجود در جامعه دست به تغییرات شکلی محدود زده اما با توجه به عدم باورمندی در این زمینه، تغییرات رخ داده تنها در حد نمادین و به نوعی برای رفع و رجوع انتقادات جامه عمل پوشیده تا برآمده از نگاه راهبردی و برآمده از استراتژی هدفمند و کاربردی باشد.
نشان به آن نشانی که در کابینه یک وزیر جوان آمده اما معدل سنی نه فقط کاهش که افزایش داشته یا در برخی وزارتخانه ها به عنوان مثال یک مدیر و معاون جوان برگزیده و بر سر کار آمده تا پرستیژ جوان گرایی ادعایی نمایه ای داشته باشد اما نشان از تزریق روح جوانی بر کالبد فرتوت مدیریتی کشور به شکلی واقع گرایانه نباشیم.
مشخصا آنکه تغییرات به شکلی ظاهری و فاقد باورمندی جلوه گر می شود. در دنیا اما اگر سخن از کارآمدی و بهره گیری از ظرفیت های مدیریتی و نگاه بدور از تعصبات و نگرش های کهنه و فرسوده و بر اساس ثبت و تبلور خروجی مثبت و مطلوب است، شاهد آن هستیم که جوانان در همه عرصه ها و عالی ترین سطوح به مدارج بالا راهیافته و قدرت واقعی و نه نمادین و شعاری را در دست می گیرند.
پس از روی کارآمدن امانوئل ماکرون 39 ساله به عنوان جوان ترین رئیس جمهوری تاریخ فرانسه، نوبت به وزیر خارجه 31 ساله اتریش رسید که در آستانه در اختیار گرفتن عالی ترین کرسی سیاسی در این کشور و دستیابی به مقام صدر اعظمی است و بالاخره امروز خانم جاسیندا آردرن، رهبر ۳۷ ساله حزب کارگر نیوزیلند در مسیری قرار گرفته که او را در جایگاه جوان‌ترین نخست‌وزیر این کشور از سال ۱۸۵۶ قرار خواهد داد و قرار است او دولت ائتلافی چپ میانه را در این کشور تشکیل دهد.
در کشور ما اما هزاران هزار جوان مستعد از حضور در عرصه مدیریتی باز می مانند و جالب آنکه پیرمردهای دولت یازدهم هم اگر از مسندهای قبلی کنار رفته اند، باز در مناصبی دیگر و راهبردی قرار گرفته و به ایفای خدمت می پردازند!
اینجاست که تفاوت شعارزدگی و نگاه واقعی به تغییرات ملموس و راهبردی هویدا شده و علت پیشرفت های دیگران و درجا زدن ما هویدا می شود، ما خوب شعار می دهیم و وعده می پراکنیم اما دیگران عمل می کنند و نتیجه ملموس آن را نیز بدست می آورند. ما یک قدم جلو رفته و سپس ده قدم به عقب باز می گردیم!
بنده خدا
۱۶:۵۴ - ۱۳۹۶/۰۷/۲۹
متاسفانه در کشور ما ملک شخصی شده و پیرمرد 90 ساله هنوز از شهوت منصب فارغ نشده است. البته این تکلیف الهی هم نافرم دل شیقتگان قدرت را گرفته و ول نمی کند
