دولت مردان به خود آیید؛
نقدی بر سخنان نامسئولانه معاون اول رییس جمهوری
در اظهارات آقای جهانگیری شاهد آن هستیم که ایشان وضعیت اقتصادی و تمامی شاخص های آن را مثبت و مطلوب ارزیابی می کند و این اعتراضات را به بهانه برخی گرانی های اخیر فاقد وجاهت و عقبه اجتماعی و برآمده از تحرکات سیاسی منتقدان و بالطبع غرض ورزانه می خواند
سرویس سیاسی خرداد: اعتراضات اخیر در برخی نقاط ایران که با گلایه
از وضعیت اقتصادی و مشکلات معیشتی شکل گرفته، سئوالات متعددی را در اذهان
طنین انداز می کند
به گزارش خرداد؛ اول اینکه چگونه و به یکباره بدون رخداد اتفاق خاصی این اعتراضات به اجرا درآمده، سئوال برانگیز و عجیب است به خصوص که در این اعتراضات بیش و پیش از هر چیزی دولت و شخص رئیس جمهوری با آماج اعتراضات و حملات متوجه شده و لااقل در ظاهر گردانندگان اولیه، هدف این تجمعات را اعتراض به دولت عنوان کرده اند!
این نکته باعث گردیده که انگشت اتهام به سمت و سوی منتقدان دولت گرفته شود و با توجه به کم و کیف اتفاقات این مسئله دور از ذهن هم نیست اما سئوال اصلی اینجاست که آیا با توجه به این نکته همانگونه که معاون اول رئیس جمهوری گفته همه چیز معطوف به منتقدان دولت است؟؟؟ و مسئولیت بروز تمامی این رخدادها به آنان باز می گردد؟
درست است که می توان نقطه شروع این اتفاقات را منتقدان دولت دانست اما بدون هیچ شک و شبهه ای می توان گفت که بدون وجود بسترها و ناخشنودی و نارضایتی مردم از وضع موجود هیچ گاه تحرکات منتقدان نمی توانسته آغازگر جنبش هایی از این دست باشد به خصوص که شاهدیم در کنار این اتفاقات موجی از واکنش های تند و شعارهای ضد حاکمیتی هم ضمیمه این اتفاقات شده و کار فراتر از دولت و اعتراض به آن پیش رفته است
نکته آنکه در اظهارات آقای جهانگیری شاهد آن هستیم که ایشان وضعیت اقتصادی و تمامی شاخص های آن را مثبت و مطلوب ارزیابی می کند و این اعتراضات را به بهانه برخی گرانی های اخیر فاقد وجاهت و عقبه اجتماعی و برآمده از تحرکات سیاسی منتقدان و بالطبع غرض ورزانه می خواند اما بواقع می توان گفت این دست اظهارات به مثابه سر در برف فرو کردن و عدم توجه به واقعیات و بدور از هر گونه مسئولیت پذیری است، ما همه می دانیم که بخاطر سیاست ها و عملکردهای نادرست در دولت قبلی میراثی بس ناخوشایند به دولت روحانی رسیده و با توجه به محدودیت های داخلی و تحرکات دشمنان خارجی دولت متحمل فشارهای بسیاری است اما نکته آنجاست که در پنج سال گذشته این دولت عهده دار مسئولیت بوده و بخشی از وضعیت نابهنجار موجود متوجه آنست و اینکه شرایط را وفق برخی آمار و ارقام خوب و مطلوب ارزیابی کنیم جز فرافکنی و فرار از مسئولیت چیز دیگری نیست!
رشد اقتصادی که برآمده از فروش نفت باشد مایه افتخار نیست و نمی تواند حقیقت رکود فزاینده بر اقتصاد ایران را به گونه ای دیگر تصویرسازی کند و در بسیاری از موارد دولت روحانی ادامه دهنده سیاست های غلط و اشتباه دولت قبلی است
بزرگنمایی برجام و توقع آفرینی غیر متوازن با آن، استفاده از نیروهای پیر و فرتوت و بکارگیری مدیرانی که نه تنها در برابر فساد سیستماتیک مانعی نشدند بلکه گاها بر آن دامن زدند، دیگر به منتقدان دولت باز نمی گردد
هر چه هست این دست از اعتراضات می تواند فرصت و تلنگری باشد که دولت مردان را به خود آورده و چه خوبست به جای فرافکنی با مسئولیت پذیری دولت مردان به فکر رفع و رجوع نقاط ضعف خود باشند تا آنکه تنها همه چیز را به منتقدان دولت و دست های پشت پرده گره بزنند
به گزارش خرداد؛ اول اینکه چگونه و به یکباره بدون رخداد اتفاق خاصی این اعتراضات به اجرا درآمده، سئوال برانگیز و عجیب است به خصوص که در این اعتراضات بیش و پیش از هر چیزی دولت و شخص رئیس جمهوری با آماج اعتراضات و حملات متوجه شده و لااقل در ظاهر گردانندگان اولیه، هدف این تجمعات را اعتراض به دولت عنوان کرده اند!
این نکته باعث گردیده که انگشت اتهام به سمت و سوی منتقدان دولت گرفته شود و با توجه به کم و کیف اتفاقات این مسئله دور از ذهن هم نیست اما سئوال اصلی اینجاست که آیا با توجه به این نکته همانگونه که معاون اول رئیس جمهوری گفته همه چیز معطوف به منتقدان دولت است؟؟؟ و مسئولیت بروز تمامی این رخدادها به آنان باز می گردد؟
درست است که می توان نقطه شروع این اتفاقات را منتقدان دولت دانست اما بدون هیچ شک و شبهه ای می توان گفت که بدون وجود بسترها و ناخشنودی و نارضایتی مردم از وضع موجود هیچ گاه تحرکات منتقدان نمی توانسته آغازگر جنبش هایی از این دست باشد به خصوص که شاهدیم در کنار این اتفاقات موجی از واکنش های تند و شعارهای ضد حاکمیتی هم ضمیمه این اتفاقات شده و کار فراتر از دولت و اعتراض به آن پیش رفته است
نکته آنکه در اظهارات آقای جهانگیری شاهد آن هستیم که ایشان وضعیت اقتصادی و تمامی شاخص های آن را مثبت و مطلوب ارزیابی می کند و این اعتراضات را به بهانه برخی گرانی های اخیر فاقد وجاهت و عقبه اجتماعی و برآمده از تحرکات سیاسی منتقدان و بالطبع غرض ورزانه می خواند اما بواقع می توان گفت این دست اظهارات به مثابه سر در برف فرو کردن و عدم توجه به واقعیات و بدور از هر گونه مسئولیت پذیری است، ما همه می دانیم که بخاطر سیاست ها و عملکردهای نادرست در دولت قبلی میراثی بس ناخوشایند به دولت روحانی رسیده و با توجه به محدودیت های داخلی و تحرکات دشمنان خارجی دولت متحمل فشارهای بسیاری است اما نکته آنجاست که در پنج سال گذشته این دولت عهده دار مسئولیت بوده و بخشی از وضعیت نابهنجار موجود متوجه آنست و اینکه شرایط را وفق برخی آمار و ارقام خوب و مطلوب ارزیابی کنیم جز فرافکنی و فرار از مسئولیت چیز دیگری نیست!
رشد اقتصادی که برآمده از فروش نفت باشد مایه افتخار نیست و نمی تواند حقیقت رکود فزاینده بر اقتصاد ایران را به گونه ای دیگر تصویرسازی کند و در بسیاری از موارد دولت روحانی ادامه دهنده سیاست های غلط و اشتباه دولت قبلی است
بزرگنمایی برجام و توقع آفرینی غیر متوازن با آن، استفاده از نیروهای پیر و فرتوت و بکارگیری مدیرانی که نه تنها در برابر فساد سیستماتیک مانعی نشدند بلکه گاها بر آن دامن زدند، دیگر به منتقدان دولت باز نمی گردد
هر چه هست این دست از اعتراضات می تواند فرصت و تلنگری باشد که دولت مردان را به خود آورده و چه خوبست به جای فرافکنی با مسئولیت پذیری دولت مردان به فکر رفع و رجوع نقاط ضعف خود باشند تا آنکه تنها همه چیز را به منتقدان دولت و دست های پشت پرده گره بزنند
