خرداد: از وقتی که تلگرام و اینستاگرام فیلتر شده تا همین الان هزار بار به این
پرسش پاسخ دادهام که: «فیلترشکن خوب چی سراغ داری؟ خودت از چی استفاده
میکنی؟» البته حق هم دارند چون میبینند من همچنان در همه عرصههای ممنوع
فضای مجازی هستم برایشان سوال میشود که من چطوری میروم آن تو.
از امروز صبح تصمیم گرفتم در صفحه اینستاگرامم بنویسم: فیلترشکنی که دارم
از همانهاست که شما دارید. فیلترشکن خوب نمیشناسم. پولی بخرید بهتر است.
چند تا داشته باشید بد نیست. وقتی هم کسی زنگ میِزند سلام میکنم و
میگویم: فیلترشکنی که دارم از همانهاست که شما دارید. فیلترشکن خوب
نمیشناسم. پولی بخرید بهتر است. چند تا داشته باشید بد نیست. حالا در
خدمتم.
حکایت فیلترینگ شبکههای اجتماعی حکایت ایجاد حاشیه امن تا ۵۰۰ متری مدارس
است. یعنی تا ۵۰۰ متر بعد از مدرسه حواسشان به نوگلان باغ وطن هست و بعد
از ۵۰۰ متر دیگر با آنها کاری ندارند. یعنی کافی است که فروشنده مواد مخدر
در ۶۰۰ متری مدرسه باشد تا بتواند با خیال راحت به بچهها خدمترسانی
کند.
فیلترینگ هم نهایت تا ۵۰۰ متر کارآیی دارد. البته اگر داشته باشد. بعد از ۵۰۰ متر خدا میداند چه میشود.
به هر حال این فیلترینگ ممکن است زندگی ما را تغییر بدهد. مثلا ممکن است
ببینید مدیرساختمان در راهرو نوشته است: لطفا هزینه مربوط به فیلترشکن خود
را پرداخت کنید. در صورت پرداخت نکردن، آب واحد قطع میشود.
یا در آینده وقتی به سوپرمارکت میروید فروشنده به نفر جلویی شما میگوید:
یه ماست، یه شیر کمچرب، یه پفک، کیسه زباله، تخممرغ و... فیلترشکن از
کدومها برداشتین؟ و مشتری جواب میدهد: از اون قفسه. و فروشنده میگوید:
اونا خارجیان دونهای ۱۵ تومن. دزدی اطلاعات نداره.
و شما با خودتان فکر میکنید آیا ممکن است فیلترشکنی را در بقالی بفروشند و سوراخ نداشته باشد؟