علی تاجرنیا؛
تاوان پرکاری های بی برنامه
خرداد: در حوادث اخیر از جمله زلزله تهران یا بارش سنگین برف یکی از موضوعاتی که جریان مخالف اعتدال و اصلاحات روی آن مانور داده ایجاد شائبه حضور مستقیم مسئولان است. نکته اولی که در این مورد قابل ذکر است این که در جوامع توسعه یافته بیش از اینکه محوریت با افراد و اشخاص باشد سیستم ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند و به مدیریت جامعه کمک می کنند. این سیستم است که در مواقع بحران نیز برنامه‌های لازم و مواردی که باید پیش بینی و انجام شود را پیش می برد.
به گزارش خرداد به نقل از آفتاب یزد؛ متاسفانه در کشورمان در مباحث اولیه مدیریت گیر کرده ایم وقتی یکه چالشی پیش می آید یا خادثه ای رخ می دهد به جای آنکه به مسائل اصلی و کلان پرداخته شود، مواردی پیش پا افتاده همچون حضور مستقیم مدیران ارشد در محل مورد نظر هدف قرار می گیرد. این موضوع به خوبی حکایت از تفکر سطحی‌نگر، غیرسیستمی و نگاه عامیانه به مسائل و مشکلات دارد.
... از سوی دیگر باید بپذیریم که بخشی از این بهانه جویی ها نیز به دلایل سیاسی و مقدم دانستن اهداف جناحی بر منافع ملی است. در همه جای جهان ارزیابی عملکردها را به اقدامات و کارآمدی نسبت می دهند نه اینکه فلان مدیر ارشد در کجا حضور یافته است. چه بسا بسیاری از مشکلاتی که در دنیا وجود دارد از راه دور و بطور
غیر حضوری حل و فصل می شود. در شرایط فعلی نیز آنچه از آن به عنوان کم کاری دولت مخالفان یاد می کنند واقعیت چندانی ندارد. متاسفانه در دولت گذشته شاهد مجموعه ای از پرکاری هایی بودیم که نه تنها نتیجه مثبت از آن حاصل نشد بلکه امروز تاوان عواقب آن پرکاری های غیر برنامه‌ریزی شده را می دهیم. البته دکتر روحانی و دیگر مجموعه افراد دولت اعتدال باید فعالیت موثر و افزایشی داشته باشند و طبیعتا کم کاری کسی پذیرفته نیست و این فعالیت ها نیز باید منسجم و برنامه ریزی شده و به معنای واقعی در راستای بهبود عملکرد باشد. اما اینکه بخواهیم تمام مسئله را به این موضوع اختصاص بدهیم که چرا در فلان حادثه آن مسئول حضور مستقیم نداشته جنبه سیاسی دارد و نه عملکردی. به عنوان فردی که در زمان بارش برف در مدیریت قالیباف و هم در برف اخیر در تهران حاضر بودم که از قضا در دو دهه اخیر سنگین ترین برف پایتخت بوده منصفانه اگر نگاه کنیم مشکلات، تصادفات و ترافیک ها همچون دوره پیش نبوده است. البته طبیعی است که نقص هایی وجود داشته اما اینکه به جای نقد درست تخریب اشخاص را پیش ببریم با معیارهای اخلاقی همخوانی ندارد. با این حال با توجه به افکار عمومی در ایران که متاثر از همان فرهنگ حضور مستقیم مدیران است چنین تخریب هایی از سوی جناح مقابل شکل می‌گیرد تا مردم احساس کنند اقداماتی از سوی مدیران برای کمک به آنها شکل نگرفته و در واقع ناامیدی را به جامعه تزریق می کنند. آنها می خواهند به اکثریتی که به روحانی رای دادند القا کنند انتخابی که شما تصور می کردید گزینه اصلح است نتوانسته اقدامی انجام دهد علاوه بر این
مخالفان دولت به خوبی می دانند که کشور در چه شرایطی قرار دارد و با چه بحران هایی داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند و در واقع دست آنها خالی از نقد عملکردی است و به وسیله نقد و تخریب های شخصیتی می خواهند فضای سیاسی را ملتهب کرده و در افکار عمومی ایجاد یاس و ناامیدی کنند. دولت روحانی باید
تلاش های خود را دو چندان کند و بداند در مقابل منتقدینی که اصول اولیه اخلاقی را هم رعایت نمی‌کنند، رای و خواست مردم را نادیده می گیرند و تنها به قصد مقابله با جریان اعتدال و اصلاحات اقدامات خود را سامان می دهند، قرار گرفته است. بنابراین نیاز است رئیس جمهور و وزرا بهانه را از دست
بهانه گیران خارج کنند این مسائل و نقدهای غیرمنصفانه مسئولیت دولت را بیشتر می‌کند تا در جهت حضور جدی تر و با برنامه ریزی و تدبیر فعالیت های خود را پیش ببرد.
*فعال سیاسی اصلاح طلب
