نشست تخصصی «مدیریت پروژه های نفت و گاز» در دومین کنگره بین المللی اکتشاف و تولید برگزار شد
به گزارش خرداد: نشست تخصصی با عنوان «مدیریت پروژه های نفت و گاز» در دومین روز کنگره بین المللی اکتشاف و تولید ، با خیر مقدم و شرح مباحث توسط مدیریت محترم نشست، جناب آقای تورج دهقانی آغاز و با سخنرانی خانم الینا باقری و آقایان علی فروزنده، مرتضی چمنی فرد، علی اصغر ادیب برگزار گردید.
سخنران آغازین این نشست ، خانم باقری با شرح دلایل پیش رفتن به سوی E&P ها نکاتی را در این زمینه یاد آور شد که و گفت: «کوچک شدن دولت، مانع از کنترل میادین می‌شد و به همین دلیل مسئولیت ها به پیمانکار سپرده و به تدریج به سمت E&Pها گام برداشته شد. رفته رفته توافق حاصل گردید تا اکتشاف، توسعه و بهره برداری به صورتی یکپارچه دیده شود تا در این حوزه، مناقشات کمتری رخ دهد.
سپس با بررسی برخی امور مرتبط با قراردادها افزود: «در این میان نیاز بود قراردادهای منعطفی منعقد گردد زیرا در بالادست مشخص نیست که چه اتفاقاتی رخ داده و چه تصمیماتی اتخاذ گردد. منعطف بودن قراردادها نیز از سویی دیگر، تمایلات را به سمت E&Pها سوق داد. از طرفی، سپردن امور به پیمانکاران، ریسک هایی را در بر داشت و این نگاه پایدار و طولانی‌مدت به معنی ایجاد بالانس و پایداری در این حوزه است که به همین دلایل E&P ها در دنیا رفته رفته شکل گرفتند». باقری سپس با افزودن توضیحاتی در حوزه مدیریت اضافه کرد: « در جهان برای E&P و برای یک business case دو سال زمان در نظر گرفته می شود و پس از آن به اکتشاف ورود می شود . در مدیریت پروژه و در قسمت توسعه، بیشترین تجربه وجود دارد و برای عمر یک میدان حدود 25 سال زمان در نظر گرفته می شود. در قراردادهای جدید IPC بند مناسبی برای "انتقال دانش" قرار داده شده است زیرا ما در 80 درصد لایف سایکل E&P فاقد تجربه بوده و ملزم به یادگیری آن می باشیم.»
در ادامه، علی فروزنده، نماینده شرکت گلوبال پتروتک کیش نیز با سخنرانی پیرامون فازهای ورود به پروژه حفاری گفت: «در پروزه های حفاری، feasibility study concept select، execute و close out از مراحل اصلی حفاری هستند و دو مرحله ی اول از مراحل بسیار مهمی می باشند که در صورت دقت در انجام آن ها، بسیاری از اطلاعات موردنیاز حاصل خواهد شد». در ادامه، وی با طرح چند ضرورت در حوزه حفاری اضافه کرد: «زمانی که تصمیم گرفتیم به یک پروزه حفاری وارد شویم، ضروری است که چاه های اطراف را به خوبی بررسی نماییم. نکته حایز اهمیت، درنظر گرفتن تکنولوزی های نوین است و ممکن است سرویس های گوناگونی موردنیاز باشد. در مرحله Detail Design تیم پروژه را تشکیل می دیهیم و باتشکیل چارت سازمانی که بسیار حایز اهمیت است ، با دقت بسیار زیاد، نیروهای مناسب را انتخاب می نماییم.»
سخنران سوم این نشست، مرتضی چمنی فرد خبر از تدوین برنامه ای از سوی وزارت نفت با هدف افزایش تولید نفت داد. این کارشناس با سابقه حوزه نفت با طرح معضلات این مسیر در مورد بهبود بخشی به شرایط فعلی گفت: « برای brown fieled ها باتوجه به تداوم تولید، نمی توان برای آن‌ها هدف بلندمدتی تدوین نمود زیرا دچار تغییر می گردند. یکی از مشکلات اساسی، جدایی کارفرماها از پیمانکاران و مشاورین بوده اما گسترش بخش دولت باعث شده است بسیاری از امور، توسط خود دولت انجام شود. درحال حاضر بسیاری از مشاوران و پیمانکاران در بخش Upstream سرمایه گذاری های مناسبی بر روی کارشناسان خبره صور گرفته و ان ها را تجمیع نماییم تا تحت نظام مشخصی به صنعت نفت کمک کنند. وزارت خانه نمی تواند به تنهایی حرکت کند و لازم است بین وزارت نفت، پیمانکاران،هماهنگی صورت بگیرد. برای هر پروژه ای باید Benefit Adequate داشته باشیم تا بتوانیم کار دقیق انجام دهیم و ضروری است که تعریف دقیقی از کیفیت ارائه می شود.»
علی اصغر ادیب، سخنران پایانی این نشست، با پرداختن به ابعاد اقتصادی در این حوزه، چالش ها و باید و نباید های مورد نیاز را تشریح نموده و گفت: « پدر دنیا، هزینه اقتصادی که حاصلضرب هزینه‌ی پول، ضرب در Capital Employed است، ملاک قرار می گیرد. در مگاپروژه‌ها اگر بهای تمام‌شده و سود اقتصادی محاسبه نشود، هیچ چیز دقیقی مشخص نمی شود و احیانا ارزشی خلق نمی گردد و به همین دلیل نمی توان عملکرد مدیران را به طور دقیق ارزیابی نمود. گزارش ها باید بر مبنای IFRS تهیه و منتشر شود هرچند که متاسفانه دولت تاکنون برای خود نیز این کار را انجام نداده است. نباید Project Mentality را به Product Mentality تبدیل کرد. در دنیا Product Mentality را به صورت کلان نگاه داشته و به Project Mentality بصورت میان بورد نگاه می کند. »
