نیمه دوم سال 96 جنگ و جدل در کار نبود. یک بار اوسیانو کروز در مصاحبهاش ارزش لیگ قهرمانان آسیا را پایین آورد و برانکو بدون اینکه درباره کیروش حرفی بزند گفت اوسیانو کروز را نمیشناسد.
خرداد:نیمه دوم سال 96 جنگ و جدل در کار نبود. یک بار اوسیانو کروز در مصاحبهاش ارزش لیگ قهرمانان آسیا را پایین آورد و برانکو بدون اینکه درباره کیروش حرفی بزند گفت اوسیانو کروز را نمیشناسد.
به گزارش خرداد به نقل از ایلنا، میگویند به خاطر همین حرف و تاکیدش روی اینکه «چرا باید کروز را بشناسد» به کمیته اخلاق احضار شده و دوباره او را توجیه کردهاند که آرام باشد و تا قبل از جام جهانی حرفی درباره کیروش و تیم ملی نزند اما نشد که نشد. نخستین مصاحبه مطبوعاتی برانکو در سال جدید عجیب بود. او که در تمام ماههای قبل از آن سعی در حفظ آرامش خود و پرهیز از جدل با کادر فنی تیم ملی داشت نتوانست کوتاه بیاید و بالاخره خودش را خالی کرد. البته برانکو همه چیز را نگفت اما این حرفها برای شروع دوباره دعوا کافی بود.
برانکو در سال 96 آنقدر فتیله را پایین کشیده بود که تصور میکردی این ماجرا برای همیشه تمام شده اما همان زمان هم میشد پیش بینی کرد شاید این آتش زیر خاکستر با حرفهای تازه گر بگیرد و منجر به درگیریهایی تازه شود که تا قبل از جام جهانی ادامه خواهد داشت. تا جایی که حافظه یاری میکند بعد از صلح موقت کی روش با برانکو هرگاه از سرمربی پرسپولیس درباره برنامههای تیم ملی و تداخلش با بازیهای پرسپولیس میپرسیدیم او جوابی خنثی همراه با احترام در آستین داشت که منجر به تنشی نمیشد. انگار برانکو سیاستی را پیش گرفته – یا به او دیکته شده بود – که هرگز آتو دست کیروش و کادر فنی تیم ملی ندهد و شروع کننده دعوا نباشد. او حواسش را جمع کرده بود و میدانست با کوچکترین حرفی علیه کیروش متهم به سنگ اندازی در راه تیم ملی میشود و به اتهام حاشیه سازی، در رسانهها محکوم خواهد شد. به همین خاطر چند ماه برانکو حرفی نزد که ماجرایی تازه داشته باشد و شروع دوباره دوئل بین او و کیروش در سال جدید عجیب به نظر میرسید.
برانکو
برانکو روز قبل از بازی با سایپا در نشست مطبوعاتی مسابقه قفل سکوتش را شکست و با خروج از پوستهای که دور خود تنیده بود، از اینکه کیروش نگاه متفاوتی نسبت به آمادگی بازیکنان داخلی در مقایسه با لژیونرها دارد و میخواهد 40 روز قبل از جام جهانی بازیکنان را در اختیار داشته باشد عصبانی شد و گفت: «میخواهم بپرسم آقای کیروش از کجا میداند که بازیکنان آماده نیستند؟ او در چند بازی داخلی حضور داشته که بازیکنان را آماده نمیداند؟ اگر درست متوجه شده باشم بعد از بازی فردا (بازی سایپا) باید به مرخصی سالانه برویم. قراردادم طوری است که تنها ۳۰ روز میتوانم به مرخصی بروم. ظاهرا بازیکنان لژیونر خیلی آمادهاند و مثل اینکه پرواز میکردند. آزمون، طارمی و انصاریفرد در بازی دیروز (بازی الجزایر) پرواز میکردند و بعد از نیم ساعت آنها را در بازی نمیدیدم. آیا بازیکنان لژیونر هم در آن ۴۰ روز به اردوی تیم ملی میآیند؟ این را کیروش از کجا میداند که بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ داخلی نمیتوانند جلوی رونالدو ۱۰ بار به آسمان بپرند؟ تیم ملی دو جلسه تمرین داشته است. در دو جلسه چطور میتوان اینها را تشخیص داد. من پاسخ اینها را نمیدانم و تنها سوال میپرسم. حتما میخواهند تمرین پرش بکنند تا بتوانند سر بزنند. نمیدانم شاید شما (خبرنگاران) پاسخ این سوالها را بدانید.»
برانکو ادامه داد: «من چطور میتوانم بازیکنان لیگ داخلی و لژیونرها را مقایسه کنم؟ من بازیکنان لژیونر را تمرین ندادهام که وضعیتشان را بدانم. اگر درست تشخیص داده باشم یعنی علی دایی مربی بدی است؟ اگر خوب متوجه شده باشم مربیان ایرانی، مربیان خوبی نیستند. پس چطور تیمهای استقلال، پرسپولیس و ذوب آهن در آستانه صعود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان هستند؟»
برانکو در این مصاحبه به خاطر در اختیار نداشتن ملی پوشانش قبل از بازی سایپا حسابی عصبانی به نظر میرسید و با تاکید بر اینکه از شرایط آنها اطلاع ندارد به صورت غیر مستقیم مقصر این ماجرا را کیروش و تیم ملی میدانست. برانکو این مصاحبه جنجالی را هم با طعنهای غیر مستقیم به کیروش و کادرش پایان برد و با تبریک به مدیران فدراسیون چند بار تاکید کرد هیچ وقت چنین امکاناتی در اختیار مربیان تیم ملی نبوده است. در واقع او میخواست با زبان بیزبانی بگوید در زمان مربیگریاش در تیم ملی هیچ وقت چنین امکاناتی در اختیارش نبوده اما تیم ملی را به راحتی به جام جهانی برده و با مربیان باشگاهی اینقدر وارد چالش و دعوا نشده است.
موضوع اصلی دعوا ظاهرا همین ماجرای در اختیار داشتن بازیکنان 40 روز قبل از جام جهانی بود و حواس همه به جزییات این ماجرا معطوف شد اما سوال اینجاست که چرا برانکو به یکباره تغییر موضع داد و دعوا را دوباره شروع کرد؟ برای پیدا کردن جواب شاید باید به مصاحبه کیروش بعد از بازی سیرالئون رجوع کنید. آنجایی که سرمربی تیم ملی میگوید: «تاکید میکنم که در کادر من، برادر، پسر، پسردایی و هیچ اقوام نزدیکی نیست» و روی این مساله مانور زیادی میدهد. کیروش در آن مصاحبه اطرافیان تیم ملی را خانواده خودش میداند و با طعنه غیر مستقیم به برانکو به شکلی موذیانه کاری میکند تا برانکوی آرام و محافظه کار هم سکوتش را بشکند و در مصاحبه خود علیه برنامههای تیم ملی حرف بزند.
شفر
به هر حال بعد از شروع تنشها پیش بینی میشد برانکو همراهان و مخالفانی هم در لیگ برتر داشته باشد اما شفر مهمترین سلاحی که میتوانست کنارش علیه کیروش باشد سیاست مذاکره را پیشنهاد کرد. در عوض برانکو دوست صمیمیاش هومن افاضلی را همراه خود دید و حتی از علی دایی که تا قبل از این فقط نرمش میکرد نیز نشانههایی از همراهی دید. برانکو بعد از باخت به سایپا هم در این جدال عقب نشینی نکرد. او در این مصاحبه ضمن تایید حرفهای قبلیاش مبنی بر اینکه بازیکنان داخلی ضعیفتر از لژیونرها نیستند درباره تعامل مربیان لیگ برتری با کی روش گفت: «من فکر میکنم نتوانیم به تعاملی دست پیدا کنیم. اکنون سه سال است که اینجا هستم، در طی این مدت فقط یک بار کمکهای ایشان به محل تمرین آمدند و فکر نمیکنم به آن چیزی که میگویید برسیم و تعامل داشته باشیم.»
برانکو که بعد از باخت به سایپا به مصدوم شدن انصاری و کامیابینیا در اردوی تیم ملی اشاره دوبارهای داشت تا بار دیگر برنامههای ملی را در تقابل با شرایط تیمش در راه قهرمانی قرار دهد باز هم حرفهای طعنه داری زد: «10 روز بازیکنان با برنامه تیم ملی تمرین کردند و رژیم تمرینی آنها متفاوت است. من بازیکنانم بعد از بازی الوصل تنیس فوتبال بازی کردند و سپس در دیدار با سیرالئون به میدان رفتند و مصدوم شدند. اینها مشکل نیست و همه جای دنیا این اتفاق رخ میدهد.»
حتی اگر مصاحبه کروز علیه افاضلی را وارد این ماجرا نکنیم با این طعنهها و کنایهها که فعلا پاسخی از سوی کیروش و کادرش نداشته این درگیری دامنه وسیعی پیدا کرده و میتوان پیش بینی کرد اگر پرسپولیس به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان صعود کند این درگیری با نزدیک شدن به زمان بازیهای رفت و برگشت این مرحله جدیتر و خطرناکتر شود.