تفکیک جنسیتی و صدا و سیما
به گزارش خرداد، عبدالله ناصری در آفتاب یزد نوشت: سانسور و محدودیتهایی که در برخی برنامه‌ها‌ی سازمان صداوسیما وجود دارد در سال‌ها‌ی اخیر افزایش یافته است. این درحالی است که مردم به‌گونه‌ای نارضایتی خود نسبت به این اقدام صدا و سیما را اعلام کرده‌اند اما کمتر مورد توجه تصمیم‌گیران این رسانه واقع شده است. محدودیتهایی که در برخی موارد مبنای خاصی نداشته و به نظر می‌رسد بیشتر سلیقه‌ای بوده و مصلحت مخاطبین و جذب آنها را مورد توجه قرار نمی‌دهد. حتی این سانسورها گاه در رساندن پیام برنامه‌ها به مخاطبان هم مشکل ایجاد کرده است.
شاید بیشترین میزان این سانسورها را در تعطیلات نوروزی 97 مشاهده کردیم که شامل برنامه‌ها‌ی طنز تا ورزشی شده و واکنش‌های بسیاری را در میان عوامل سازنده آنها و مردم در پی داشته است. صدا و سیما در سه‌دهه اخیر فعالیتش، خود را به عنوان یک رسانه غیرحرفه‌ای که برخی استاندارها را رعایت نمی‌کند در میان مردم معرفی کرده است. هرچند در این زمینه فراز و نشیب‌ها‌یی وجود داشته است اما با مدیریت فعلی که بر رسانه ملی حاکم است اگر یک روز جناحی عمل نکرده و دست به سانسور برنامه یا سریال‌های تلویزیونی نزند باید از او تعجب کرد. من معتقدم چون این سازمان گاهی جناحی و سیاسی عمل می‌کند و بی طرف نیست بنابراین ضوابط نوشته و نانوشته صدا و سیما اقتضا می‌کند که باید برخی موارد را سانسور کند. برای همه مردم از جامعه نخبگان گرفته تا عموم و جامعه مدنی این موضوع پدیده‌ای جا افتاده است. هرچند که بعد از سانسور برنامه‌ها، قسمت‌های حذف شده توسط برخی از عوامل تهیه کننده یا خود صدا و سیما بالاخره در فضای مجازی منتشر می‌شود اما منطقا صدا و سیما چون در یک کانتکست سیاسی و غیر حرفه‌ای عمل می‌کند طبیعتا چنین رفتاری از او طبیعی است. اگر رسانه حرفه‌ای و غیر جناحی بود باید انتظار دیگری داشت اما در این شرایط نه! چون صدا و سیما از طرفداران تفکیک جنسیتی در همه محافل عمومی و آموزشی است، یعنی نیروهای تصمیم گیر و اثرگذار در صدا و سیما حتما به دنبال مسئله تفکیک جنسیتی هستند پس رفتار جمعه شب صدا و سیما راجع به حذف بخش‌هایی از سخنان عادل فردوسی‌پور در برنامه دورهمی هم جزء این رویکرد است.
به هر حال معتقدم که سانسور کردن هرگزاره یا تصویری که این باور تفکیک جنسیتی را
در صدا و سیما تضعیف کند حتما متوجه مدیران صدا و سیما است.
