جمله مکرون یعنی پایان «رهبری آمریکا بر دولتهای اروپایی»؛ برخورد ترامپ با این «تمرد» چه خواهد بود؟
خرداد:الحیات چاپ لندن در مطلبی به قلم سليم نصار نوشت: تهدیدات ایران و فشارهای اروپا نتوانست دونالد ترامپ را از وفای به وعده اش در مورد خروج از برجام منصرف کند.
به گزارش خرداد به نقل از انتخاب، این رسانه عرب زبان ادامه داد: در این میان، مشاوران ترامپ به او توصیه می کردند که خروج از توافق هسته ای را تا پس از دیدار با کیم جونگ اون به تاخیر بیندازد تا این مساله موجب امتناع رهبر کره شمالی از عقد توافقی با آمریکا نشود.
موضعی که دولتهای سه گانه اروپایی، فرانسه، آلمان و انگلیس در این مورد اتخاذ کردند، با اعتراض و مخالفت رئیس جمهور آمریکا مواجه بود، که توافق هسته ای را به منزله طناب نجاتی برای ایران می دانست که در دریای بحران انداخته شده است. با این حال، پس از اعلام تصمیم ترامپ، مکرون اصرار داشت توافق باقی بماند و اجرا شود تا آزادی روابط تجاری اروپا با ایران حفظ شود.
همچنین مرکل اعلام کرد که برلین، پاریس و لندن به توافق و هر آنچه که ضامن بقای ایران در این توافق باشد، پایبند می مانند.
دولت آمریکا این اعلام مواضع دولتهای غربی را به معنی حرکتی در راستای جدایی از موضع آمریکا و تمرد روشنی می داند که می تواند در آینده ایالات متحده را از صف غربی دور کند.
در واقع زمانی که مکرون تصریح کرد مخالف آن است که آمریکا «پلیس جهان» باشد، ایالات متحده را از رهبری دولتهای اروپایی به کنار زد.
با اینکه بند دوستی بین روسیه و ایران در برخی قسمتهای آن قطع شده است، اما تهران هم پیمان مسکو در جریان حمایت از نظام اسد است. به همین دلیل روسیه به اسرائیل اجازه نمی دهد شراکت استراتژیک مسکو با تهران را تعطیل کند؛ بویژه در زمان حاضر که زمینه برای تضعیف نفوذ آمریکا در سوریه فراهم است و وزیر خارجه روسیه بارها نسبت به این نفوذ معترض بوده و حضور آمریکا در سوریه را غیر قانونی و خطری برای استقرار و آرامش در خاورمیانه دانسته است.
یک سوال باقی می ماند در مورد موضع ترامپ نسبت به دولتهای سرکش و نافرمان اروپا؛ ایالات متحده نمی تواند دولتهای اروپایی، چین و روسیه را مجبور به هماهنگی با خود در مورد مخالفت با توافق هسته ای کند، همانطور که در مورد تایید تحریم‌هایی که قصد اعمال آن علیه ایران را دارد، مطمئن نیست. در نتیجه این وضعیت بحرانی، ایران می تواند به استحکام روابط تجاری خود با دولتهای غربی ادامه دهد، در حالی که از تسهیلاتی که زمینه روابط عادی این کشور با دولتهای اروپا، اسیا، چین و دولتهای شرقی را فراهم می کند، اطمینان دارد.
