خرداد: بعد از هفتهها جنگ داخلی و ناآرامی در باشگاه، طی دو هفته اخیر و در دوران تعطیلی بازیهای باشگاهی، تلاشهای زیادی برای برقراری جوی آرام در منچستر یونایتد انجام شده، تلاشهایی که امیدش به شروعی دوباره در این فصل بوده.
به گزارش خرداد به نقل از آیاسپورت؛ مالکین، مدیران، مربی و بازیکنان تیم از شروع فصل همه زیر فشار انتقادات بودند. عملکرد کلی باشگاه منچستر یونایتد در این فصل تا حدی ضعیف بوده که منجر به سه شکست در هشت بازی اول لیگ و حذف از جام اتحادیه به دست داربی کانتی، تیمی از یک رده پایینتر، شده.
اگر شرایط بهبود پیدا نکند و یونایتد روند نتایج خودش را تغییر ندهد سرنوشتی غیر از اخراج در انتظار ژوزه مورینیو نخواهد بود. مورینیو تحت فشار زیادی است، اما به هیچ وجه حاضر نیست تسلیم شود، روحیهای که از بازیکنانش هم میخواهد. مهمتر از همه، او در این نبرد هواداران یونایتد را پشت خودش میبیند، حمایتی که در هفتههای آینده به شدت بهش نیاز خواهد داشت.
یونایتد امروز در استمفورد بریج مقابل چلسی قرار میگیرد، در استادیومی که در هشت بازی اخیرشان در لیگ هفت شکست برایشان رقم زده. سه روز بعد از این بازی هم جدال با یوونتوس در چمپیونز لیگ فرا خواهد رسید. اگر یونایتد در این دو بازی شکست بخورد همان اندک اعتماد به نفسی که پیروزی مقابل نیوکاسل با آن شرایط دراماتیک بهشان داده بود هم دوباره از بین خواهد رفت. اما نتیجه گرفتن در این دو بازی، با توجه به اینکه انتظارات از این تیم در حال حاضر خیلی بالا نیست، میتواند شروعی دوباره برای مورینیو و شاگردانش رقم بزند.
با وجود روزهای سختی که مورینیو این فصل پشت سر گذاشته، او هنوز لبخندش را فراموش نکرده و گاهی حتی دست به کارهایی بسیار بزرگ و تحسینبرانگیز میزند. در ماه آگوست بود که خانواده یک هوادار سوئیسی یونایتد که به شدت بیمار بود با او تماس گرفتند و مورینیو چون قرار بود برای حضور در کنفرانس مربیان یوفا راهی این کشور شود به این خانواده قول داد تا حتما به دیدارشان برود. با وجود اینکه متاسفانه این هوادارا سوئیسی پیش از سفر مورینیو فوت کرد، اما او همچنان به دیدار خانوادهاش رفت.
مورینیو آنقدرها هم که تصویر مطبوعاتیاش نشان میدهد ناراحت و ناراضی نیست. مسئله ذهنی بزرگ برای او انتظار بیشترش از بازیکنانش است. مورینیو از همان روز اولی که به یونایتد آمد اعتقاد داشت اوضاع میتواند و باید بهتر از این باشد. مورینیو هم مثل سر الکس فرگوسن از بازیکنانش انتظار دارد صد در صد با او باشند. روحیه او مثل سر الکس این است که یا همه چیز، یا هیچ چیز. اما تفاوت اینجاست که سر الکس معمولا همیشه از موضع قدرت این رویکرد را پیش میبرد، نه وقتی تیمش در میانه جدول لیگ است. ساختن ذهنیتی که کل جهان علیه ما هستند هم میتواند به یک تیم کمک کند، به شرطی که این "ما" واقعا متحد باشد. در غیر این صورت اختلافهای داخلی در تیم بالا میگیرد و در نهایت در فوتبال مهم راهی غیر از اخراج مربی باقی نمیماند.
خیلی از ستارههای سابق یونایتد این فصل از مورینیو و عملکردش انتقاد کردهاند، شاید بیشتر از همه پل اسکولز. ولی تقریبا هیچکدام از آنها دوست ندارند مورینیو اخراج شود، چون همه هنوز عاشق یونایتد هستند: «واقعا امیدوارم شرایط برگردد. من دوست دارم مورینیو یک بار دیگر به همه ثابت کند چرا چنین مربی بزرگی است، چون نشستن روی نیمکت یونایتد بزرگترین چالش در دنیای فوتبال است. آیا این امکانپذیر خواهد بود؟ واقعا نمیدانم.»
یونایتد برای نجات از این شرایط باید به تداوم برسد، تداوم در نمایشها و تداوم در نتایجش. این نداشتن تداوم، نه فقط از یک بازی به بازی دیگر، بلکه در جریان یک بازی، بیشترین ضربه را به پروسه ساخته شدن یونایتد به عنوان تیمی مورینیویی زده.
بازگشت بزرگ شاگردان مورینیو در استادیوم اتحاد که باعث شد جشن قهرمانی منچستر سیتی به تعویق بیافتد، باید نقطه شروعی برای این دوران جدید و بازگشت به روزهای افتخار میشد، اتفاقی که البته رخ نداد. بازگشت مقابل نیوکاسل و نمایشی یادآور دراماتیکترین و دوستداشتنیترین روزهای یونایتدِ سر الکس شاید نقطهای برای این شروع دوباره باشد. این دو هفته فرصتی بسیار خوب برای آرام کردن جو کلی باشگاه به دست داد. پیروزی برابر چلسی امروز، در استمفورد بریج، میتواند حتی یک بار دیگر خوشحالی را هم به یونایتد بازگرداند.